تهلكه

See also: تهلكة

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic تَهْلِكَة (tahlika, “danger, peril”), verbal noun of هَلَكَ (halaka, “to perish, die; to ruin, destroy”).

Noun

تهلكه • (tehlike or tehlüke) (definite accusative تهلكه‌یی (tehlikeyi), plural تهلكه‌لر (tehlikeler))

  1. danger, peril, hazard, jeopardy, an impending exposure to likely harm, a lack of safety
    Synonyms: بیم (bim), قورقو (korku), مخاطره (muhatara)
    • 1927 October, Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk‎[1], page 366:
      اردو ، دخی ، قوای سیاره‌نك هیچ بر ایش یاپمدیغنی و یاپمغه مقتدر اولمدیغنی و محاربه‌ده ‌ویریلن امرلره اطاعت ایتمدیكنی ، دئما تهلكه‌دن اوزاق بولندیغنی ادعا و اثبات ایدییوردی.
      Ordu, dahi, Kuvayi Seyyare'nin, hiçbir iş yapmadığını ve yapmaya muktedir olmadığını ve muharebede verilen emirlere ita'at etmediğini, daima tehlikeden uzak bulunduğunu iddia ve isbat ediyordu.
      (please add an English translation of this quotation)

Derived terms

  • تهلكه‌سز (tehlikesiz, “safe, not dangerous”)
  • تهلكه‌لو (tehlikeli, “dangerous, perilous”)
  • استهلاك (istihlâk, “consumption”)
  • تهلیك (tehlik, “killing; great destruction”)
  • هلاك (helak, “perishing; destruction”)
  • هلك (hulk, “perishing; destruction”)

Descendants

  • Turkish: tehlike
  • → Crimean Tatar: telüke

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.