تهنيء

Arabic

Noun

تَهْنِيء • (tahnīʔm

  1. verbal noun of هَنَّأَ (hannaʔa) (form II)

Declension

Declension of noun تَهْنِيء (tahnīʔ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَهْنِيء
tahnīʔ
التَّهْنِيء
at-tahnīʔ
تَهْنِيء
tahnīʔ
nominative تَهْنِيءٌ
tahnīʔun
التَّهْنِيءُ
at-tahnīʔu
تَهْنِيءُ
tahnīʔu
accusative تَهْنِيئًا
tahnīʔan
التَّهْنِيءَ
at-tahnīʔa
تَهْنِيءَ
tahnīʔa
genitive تَهْنِيءٍ
tahnīʔin
التَّهْنِيءِ
at-tahnīʔi
تَهْنِيءِ
tahnīʔi