تهنيء
Arabic
Noun
تَهْنِيء • (tahnīʔ) m
- verbal noun of هَنَّأَ (hannaʔa) (form II)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَهْنِيء tahnīʔ |
التَّهْنِيء at-tahnīʔ |
تَهْنِيء tahnīʔ |
| nominative | تَهْنِيءٌ tahnīʔun |
التَّهْنِيءُ at-tahnīʔu |
تَهْنِيءُ tahnīʔu |
| accusative | تَهْنِيئًا tahnīʔan |
التَّهْنِيءَ at-tahnīʔa |
تَهْنِيءَ tahnīʔa |
| genitive | تَهْنِيءٍ tahnīʔin |
التَّهْنِيءِ at-tahnīʔi |
تَهْنِيءِ tahnīʔi |