توترن

See also: تؤثرن

Arabic

Etymology 1

Verb

تُوتَرْنَ • (tūtarna) (form I) /tuː.tar.na/

  1. second-person feminine plural non-past passive indicative/subjunctive/jussive of وَتَرَ (watara)

Etymology 2

Verb

توترن (form II)

  1. تُوَتِّرْنَ (tuwattirna) /tu.wat.tir.na/: second-person feminine plural non-past active indicative/subjunctive/jussive of وَتَّرَ (wattara)
  2. تُوَتَّرْنَ (tuwattarna) /tu.wat.tar.na/: second-person feminine plural non-past passive indicative/subjunctive/jussive of وَتَّرَ (wattara)

Etymology 3

Verb

توترن (form IV)

  1. تُوتِرْنَ (tūtirna) /tuː.tir.na/: second-person feminine plural non-past active indicative/subjunctive/jussive of أَوْتَرَ (ʔawtara)
  2. تُوتَرْنَ (tūtarna) /tuː.tar.na/: second-person feminine plural non-past passive indicative/subjunctive/jussive of أَوْتَرَ (ʔawtara)

Etymology 4

Verb

تَوَتَّرْنَ • (tawattarna) (form V) /ta.wat.tar.na/

  1. inflection of تَوَتَّرَ (tawattara):
    1. third-person feminine plural past active
    2. second-person feminine plural imperative