ثغر

Arabic

Root
ث غ ر (ṯ ḡ r)
2 terms

Verb

ثَغَرَ • (ṯaḡara) I (non-past يَثْغَرُ (yaṯḡaru), verbal noun ثَغْر (ṯaḡr))

  1. to demolish, to break, to cause to have a gap

Conjugation

Conjugation of ثَغَرَ (I, sound, a ~ a, full passive (?), verbal noun ثَغْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
ثَغْر
ṯaḡr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
ثَاغِر
ṯāḡir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَثْغُور
maṯḡūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ثَغَرْتُ
ṯaḡartu
ثَغَرْتَ
ṯaḡarta
ثَغَرَ
ṯaḡara
ثَغَرْتُمَا
ṯaḡartumā
ثَغَرَا
ṯaḡarā
ثَغَرْنَا
ṯaḡarnā
ثَغَرْتُمْ
ṯaḡartum
ثَغَرُوا
ṯaḡarū
f ثَغَرْتِ
ṯaḡarti
ثَغَرَتْ
ṯaḡarat
ثَغَرَتَا
ṯaḡaratā
ثَغَرْتُنَّ
ṯaḡartunna
ثَغَرْنَ
ṯaḡarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَثْغَرُ
ʔaṯḡaru
تَثْغَرُ
taṯḡaru
يَثْغَرُ
yaṯḡaru
تَثْغَرَانِ
taṯḡarāni
يَثْغَرَانِ
yaṯḡarāni
نَثْغَرُ
naṯḡaru
تَثْغَرُونَ
taṯḡarūna
يَثْغَرُونَ
yaṯḡarūna
f تَثْغَرِينَ
taṯḡarīna
تَثْغَرُ
taṯḡaru
تَثْغَرَانِ
taṯḡarāni
تَثْغَرْنَ
taṯḡarna
يَثْغَرْنَ
yaṯḡarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَثْغَرَ
ʔaṯḡara
تَثْغَرَ
taṯḡara
يَثْغَرَ
yaṯḡara
تَثْغَرَا
taṯḡarā
يَثْغَرَا
yaṯḡarā
نَثْغَرَ
naṯḡara
تَثْغَرُوا
taṯḡarū
يَثْغَرُوا
yaṯḡarū
f تَثْغَرِي
taṯḡarī
تَثْغَرَ
taṯḡara
تَثْغَرَا
taṯḡarā
تَثْغَرْنَ
taṯḡarna
يَثْغَرْنَ
yaṯḡarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَثْغَرْ
ʔaṯḡar
تَثْغَرْ
taṯḡar
يَثْغَرْ
yaṯḡar
تَثْغَرَا
taṯḡarā
يَثْغَرَا
yaṯḡarā
نَثْغَرْ
naṯḡar
تَثْغَرُوا
taṯḡarū
يَثْغَرُوا
yaṯḡarū
f تَثْغَرِي
taṯḡarī
تَثْغَرْ
taṯḡar
تَثْغَرَا
taṯḡarā
تَثْغَرْنَ
taṯḡarna
يَثْغَرْنَ
yaṯḡarna
imperative
الْأَمْر
m اِثْغَرْ
iṯḡar
اِثْغَرَا
iṯḡarā
اِثْغَرُوا
iṯḡarū
f اِثْغَرِي
iṯḡarī
اِثْغَرْنَ
iṯḡarna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ثُغِرْتُ
ṯuḡirtu
ثُغِرْتَ
ṯuḡirta
ثُغِرَ
ṯuḡira
ثُغِرْتُمَا
ṯuḡirtumā
ثُغِرَا
ṯuḡirā
ثُغِرْنَا
ṯuḡirnā
ثُغِرْتُمْ
ṯuḡirtum
ثُغِرُوا
ṯuḡirū
f ثُغِرْتِ
ṯuḡirti
ثُغِرَتْ
ṯuḡirat
ثُغِرَتَا
ṯuḡiratā
ثُغِرْتُنَّ
ṯuḡirtunna
ثُغِرْنَ
ṯuḡirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُثْغَرُ
ʔuṯḡaru
تُثْغَرُ
tuṯḡaru
يُثْغَرُ
yuṯḡaru
تُثْغَرَانِ
tuṯḡarāni
يُثْغَرَانِ
yuṯḡarāni
نُثْغَرُ
nuṯḡaru
تُثْغَرُونَ
tuṯḡarūna
يُثْغَرُونَ
yuṯḡarūna
f تُثْغَرِينَ
tuṯḡarīna
تُثْغَرُ
tuṯḡaru
تُثْغَرَانِ
tuṯḡarāni
تُثْغَرْنَ
tuṯḡarna
يُثْغَرْنَ
yuṯḡarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُثْغَرَ
ʔuṯḡara
تُثْغَرَ
tuṯḡara
يُثْغَرَ
yuṯḡara
تُثْغَرَا
tuṯḡarā
يُثْغَرَا
yuṯḡarā
نُثْغَرَ
nuṯḡara
تُثْغَرُوا
tuṯḡarū
يُثْغَرُوا
yuṯḡarū
f تُثْغَرِي
tuṯḡarī
تُثْغَرَ
tuṯḡara
تُثْغَرَا
tuṯḡarā
تُثْغَرْنَ
tuṯḡarna
يُثْغَرْنَ
yuṯḡarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُثْغَرْ
ʔuṯḡar
تُثْغَرْ
tuṯḡar
يُثْغَرْ
yuṯḡar
تُثْغَرَا
tuṯḡarā
يُثْغَرَا
yuṯḡarā
نُثْغَرْ
nuṯḡar
تُثْغَرُوا
tuṯḡarū
يُثْغَرُوا
yuṯḡarū
f تُثْغَرِي
tuṯḡarī
تُثْغَرْ
tuṯḡar
تُثْغَرَا
tuṯḡarā
تُثْغَرْنَ
tuṯḡarna
يُثْغَرْنَ
yuṯḡarna

Noun

ثَغْر • (ṯaḡrm (plural ثُغُور (ṯuḡūr))

  1. verbal noun of ثَغَرَ (ṯaḡara) (form I)
  2. gap, cleft, interstice, crater
  3. front tooth, foretooth
  4. frontier place, theatre of war

Declension

Declension of noun ثَغْر (ṯaḡr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal ثَغْر
ṯaḡr
الثَّغْر
aṯ-ṯaḡr
ثَغْر
ṯaḡr
nominative ثَغْرٌ
ṯaḡrun
الثَّغْرُ
aṯ-ṯaḡru
ثَغْرُ
ṯaḡru
accusative ثَغْرًا
ṯaḡran
الثَّغْرَ
aṯ-ṯaḡra
ثَغْرَ
ṯaḡra
genitive ثَغْرٍ
ṯaḡrin
الثَّغْرِ
aṯ-ṯaḡri
ثَغْرِ
ṯaḡri
dual indefinite definite construct
informal ثَغْرَيْن
ṯaḡrayn
الثَّغْرَيْن
aṯ-ṯaḡrayn
ثَغْرَيْ
ṯaḡray
nominative ثَغْرَانِ
ṯaḡrāni
الثَّغْرَانِ
aṯ-ṯaḡrāni
ثَغْرَا
ṯaḡrā
accusative ثَغْرَيْنِ
ṯaḡrayni
الثَّغْرَيْنِ
aṯ-ṯaḡrayni
ثَغْرَيْ
ṯaḡray
genitive ثَغْرَيْنِ
ṯaḡrayni
الثَّغْرَيْنِ
aṯ-ṯaḡrayni
ثَغْرَيْ
ṯaḡray
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal ثُغُور
ṯuḡūr
الثُّغُور
aṯ-ṯuḡūr
ثُغُور
ṯuḡūr
nominative ثُغُورٌ
ṯuḡūrun
الثُّغُورُ
aṯ-ṯuḡūru
ثُغُورُ
ṯuḡūru
accusative ثُغُورًا
ṯuḡūran
الثُّغُورَ
aṯ-ṯuḡūra
ثُغُورَ
ṯuḡūra
genitive ثُغُورٍ
ṯuḡūrin
الثُّغُورِ
aṯ-ṯuḡūri
ثُغُورِ
ṯuḡūri

Derived terms

  • ثَغْرِيّ (ṯaḡriyy)

Noun

ثُغَر • (ṯuḡarpl

  1. plural of ثُغْرَة (ṯuḡra, gap)

References

  • Dozy, Reinhart Pieter Anne (1881) “ثغر”, in Supplément aux dictionnaires arabes[1] (in French), volume 1, Leiden: E. J. Brill, page 159
  • Freytag, Georg (1830) “ثغر”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[2] (in Latin), volume 1, Halle: C. A. Schwetschke, page 219
  • Lane, Edward William (1863-1893) “ثغر”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, pages 338–339.
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “ثغر”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[3] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 153