جاده

See also: جادة and خاده

Malay

Noun

جاده (plural جاده-جاده or جاده٢)

Jawi spelling of jadah.‎

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic جَادَّة (jādda).

Pronunciation

(Classical Persian) IPA^(key): /d͡ʒaːd.ˈda/

(Iran, formal) IPA^(key): [d͡ʒɒːd̪.d̪é], [d͡ʒɒː.d̪é]

Readings
Classical reading^?	jādda
Iranian reading^?	jâdda, jâde

Noun


Dari	سرک
Iranian Persian	جاده
Tajik	роҳ

جاده • (jādda / jâdde) (plural جاده‌ها (jādda-hā / jâdde-hâ), Tajik spelling ҷодда)

road (between towns or areas); thoroughfare
- c. 1260, Saʿdī, “Ghazal 376”, in دیوان سعدی [The Divān of Saʿdī]‎^[1]:
  چو پای از جاده بیرون شد چه نفع از رفتن راهم
  چو کار از دست بیرون شد چه سود از دادن پندم
  čū pāy az jādda bērōn šud či naf' az raftan-i rāh-am
  čū kār az dast bērōn šud či sūd az dādan-i pand-am
  When the feet have left the thoroughfare, what point is there for me to go on the way?
  When the state of things has left one's hand, what point is there for me to give advice?
  (Classical Persian transliteration)
- 2021, Amir Tataloo, “من باهات قهرم”:
  من دلم تنگه واسه یه دلخوشی کوچیک
  واسه یه همسفر ساده که باهاش
  بزنم پر کنم این جاده رو با موزیک
  man del-am tang-e vâse ye delxoši-ye kučik
  vâs-e ye hamsafar-e sâde ke bâhâš
  bezanam por konam in jâde ro bâ muzik
  I miss a little pleasure
  A simple companion who
  I can head off with and fill this road with music

See also

راه (râh, “road, street (in general)”)