جنن

Arabic

Etymology 1.1

Verb

جَنَّنَ • (jannana) II (non-past يُجَنِّنُ (yujanninu), verbal noun تَجْنِين (tajnīn))

  1. to madden, to infuriate, to drive insane
Conjugation
Conjugation of جَنَّنَ (II, sound, full passive, verbal noun تَجْنِين)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَجْنِين
tajnīn
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُجَنِّن
mujannin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُجَنَّن
mujannan
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m جَنَّنْتُ
jannantu
جَنَّنْتَ
jannanta
جَنَّنَ
jannana
جَنَّنْتُمَا
jannantumā
جَنَّنَا
jannanā
جَنَّنَّا
jannannā
جَنَّنْتُمْ
jannantum
جَنَّنُوا
jannanū
f جَنَّنْتِ
jannanti
جَنَّنَتْ
jannanat
جَنَّنَتَا
jannanatā
جَنَّنْتُنَّ
jannantunna
جَنَّنَّ
jannanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُجَنِّنُ
ʔujanninu
تُجَنِّنُ
tujanninu
يُجَنِّنُ
yujanninu
تُجَنِّنَانِ
tujannināni
يُجَنِّنَانِ
yujannināni
نُجَنِّنُ
nujanninu
تُجَنِّنُونَ
tujanninūna
يُجَنِّنُونَ
yujanninūna
f تُجَنِّنِينَ
tujanninīna
تُجَنِّنُ
tujanninu
تُجَنِّنَانِ
tujannināni
تُجَنِّنَّ
tujanninna
يُجَنِّنَّ
yujanninna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُجَنِّنَ
ʔujannina
تُجَنِّنَ
tujannina
يُجَنِّنَ
yujannina
تُجَنِّنَا
tujanninā
يُجَنِّنَا
yujanninā
نُجَنِّنَ
nujannina
تُجَنِّنُوا
tujanninū
يُجَنِّنُوا
yujanninū
f تُجَنِّنِي
tujanninī
تُجَنِّنَ
tujannina
تُجَنِّنَا
tujanninā
تُجَنِّنَّ
tujanninna
يُجَنِّنَّ
yujanninna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُجَنِّنْ
ʔujannin
تُجَنِّنْ
tujannin
يُجَنِّنْ
yujannin
تُجَنِّنَا
tujanninā
يُجَنِّنَا
yujanninā
نُجَنِّنْ
nujannin
تُجَنِّنُوا
tujanninū
يُجَنِّنُوا
yujanninū
f تُجَنِّنِي
tujanninī
تُجَنِّنْ
tujannin
تُجَنِّنَا
tujanninā
تُجَنِّنَّ
tujanninna
يُجَنِّنَّ
yujanninna
imperative
الْأَمْر
m جَنِّنْ
jannin
جَنِّنَا
janninā
جَنِّنُوا
janninū
f جَنِّنِي
janninī
جَنِّنَّ
janninna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m جُنِّنْتُ
junnintu
جُنِّنْتَ
junninta
جُنِّنَ
junnina
جُنِّنْتُمَا
junnintumā
جُنِّنَا
junninā
جُنِّنَّا
junninnā
جُنِّنْتُمْ
junnintum
جُنِّنُوا
junninū
f جُنِّنْتِ
junninti
جُنِّنَتْ
junninat
جُنِّنَتَا
junninatā
جُنِّنْتُنَّ
junnintunna
جُنِّنَّ
junninna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُجَنَّنُ
ʔujannanu
تُجَنَّنُ
tujannanu
يُجَنَّنُ
yujannanu
تُجَنَّنَانِ
tujannanāni
يُجَنَّنَانِ
yujannanāni
نُجَنَّنُ
nujannanu
تُجَنَّنُونَ
tujannanūna
يُجَنَّنُونَ
yujannanūna
f تُجَنَّنِينَ
tujannanīna
تُجَنَّنُ
tujannanu
تُجَنَّنَانِ
tujannanāni
تُجَنَّنَّ
tujannanna
يُجَنَّنَّ
yujannanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُجَنَّنَ
ʔujannana
تُجَنَّنَ
tujannana
يُجَنَّنَ
yujannana
تُجَنَّنَا
tujannanā
يُجَنَّنَا
yujannanā
نُجَنَّنَ
nujannana
تُجَنَّنُوا
tujannanū
يُجَنَّنُوا
yujannanū
f تُجَنَّنِي
tujannanī
تُجَنَّنَ
tujannana
تُجَنَّنَا
tujannanā
تُجَنَّنَّ
tujannanna
يُجَنَّنَّ
yujannanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُجَنَّنْ
ʔujannan
تُجَنَّنْ
tujannan
يُجَنَّنْ
yujannan
تُجَنَّنَا
tujannanā
يُجَنَّنَا
yujannanā
نُجَنَّنْ
nujannan
تُجَنَّنُوا
tujannanū
يُجَنَّنُوا
yujannanū
f تُجَنَّنِي
tujannanī
تُجَنَّنْ
tujannan
تُجَنَّنَا
tujannanā
تُجَنَّنَّ
tujannanna
يُجَنَّنَّ
yujannanna

Etymology 1.2

Verb

جنن (form I)

  1. جَنَنَّ (jananna) /d͡ʒa.nan.na/: third-person feminine plural past active of جَنَّ (janna)
  2. جُنِنَّ (juninna) /d͡ʒu.nin.na/: third-person feminine plural past passive of جَنَّ (janna) and جُنَّ (junna)

South Levantine Arabic

Root
ج ن ن
2 terms

Etymology

From Arabic جَنَّنَ (jannana).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʒan.nan/, [ˈʒan.nan], [ˈd͡ʒan.nan]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

جنن • (jannan) I (present بجنّن (bijannen))

  1. to make someone crazy
  2. (by extension, intransitive) to be lovely, amazing, wonderful, etc.
    اغنيتها الجديدة بتجنّن.oḡnyetha l-jdīde bitjannen.Her new song is amazing.
  3. (by extension, transitive) to please greatly
    Synonym: عجب (ʕajab)
    جنّنني لمّا صارو يغنّو الولاد.
    jannanni lamma ṣāru yḡannu l-ūlād.
    I loved when the kids started singing.
    (literally, “It was pleasing to me when the kids started singing.”)

Usage notes

  • Pragmatically, in the second sense this verb means "to like", with the agent grammatically expressed as the object of pleasure; this construction is analogous to the Spanish verb "gustar".

Conjugation

Conjugation of جنن
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m جنّنت (jannant) جنّنت (jannant) جنّن (jannan) جنّننا (jannanna) جنّنتو (jannantu) جنّنو (jannanu)
f جنّنتي (jannanti) جنّنت (jannanat)
present m بجنّن (bajannin) بتجنّن (bitjannin) بجنّن (bijannin) منجنّن (minjannin) بتجنّنو (bitjannnu) بجنّنو (bijannnu)
f بتجنّني (bitjannni) بتجنّن (bitjannin)
subjunctive m اجنّن (ajannin) تجنّن (tjannin) يجنّن (yjannin) نجنّن (njannin) تجنّنو (tjannnu) يجنّنو (yjannnu)
f تجنّني (tjannni) تجنّن (tjannin)
imperative m جنّن (jannin) جنّنو (jannnu)
f جنّني (jannni)