حبار
Arabic
Etymology 1
From حِبْر (ḥibr, “ink”).
Noun
حَبَّار • (ḥabbār) m
- squid, cuttlefish, sepia, sepiid
- الْحَبَّارُ ٱلْعِمْلَاقُ ― al-ḥabbāru l-ʕimlāqu ― giant squid
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حَبَّار ḥabbār |
الْحَبَّار al-ḥabbār |
حَبَّار ḥabbār |
| nominative | حَبَّارٌ ḥabbārun |
الْحَبَّارُ al-ḥabbāru |
حَبَّارُ ḥabbāru |
| accusative | حَبَّارًا ḥabbāran |
الْحَبَّارَ al-ḥabbāra |
حَبَّارَ ḥabbāra |
| genitive | حَبَّارٍ ḥabbārin |
الْحَبَّارِ al-ḥabbāri |
حَبَّارِ ḥabbāri |
Etymology 2
| Root |
|---|
| ح ب ر (ḥ b r) |
| 8 terms |
Noun
حَبَار or حِبَار • (ḥabār or ḥibār) m (plural حَبَارَات (ḥabārāt) or حِبَارَات (ḥibārāt))
- aspect of form, trace of a formative power, welt
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حَبَار; حِبَار ḥabār; ḥibār |
الْحَبَار; الْحِبَار al-ḥabār; al-ḥibār |
حَبَار; حِبَار ḥabār; ḥibār |
| nominative | حَبَارٌ; حِبَارٌ ḥabārun; ḥibārun |
الْحَبَارُ; الْحِبَارُ al-ḥabāru; al-ḥibāru |
حَبَارُ; حِبَارُ ḥabāru; ḥibāru |
| accusative | حَبَارًا; حِبَارًا ḥabāran; ḥibāran |
الْحَبَارَ; الْحِبَارَ al-ḥabāra; al-ḥibāra |
حَبَارَ; حِبَارَ ḥabāra; ḥibāra |
| genitive | حَبَارٍ; حِبَارٍ ḥabārin; ḥibārin |
الْحَبَارِ; الْحِبَارِ al-ḥabāri; al-ḥibāri |
حَبَارِ; حِبَارِ ḥabāri; ḥibāri |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | حَبَارَيْن; حِبَارَيْن ḥabārayn; ḥibārayn |
الْحَبَارَيْن; الْحِبَارَيْن al-ḥabārayn; al-ḥibārayn |
حَبَارَيْ; حِبَارَيْ ḥabāray; ḥibāray |
| nominative | حَبَارَانِ; حِبَارَانِ ḥabārāni; ḥibārāni |
الْحَبَارَانِ; الْحِبَارَانِ al-ḥabārāni; al-ḥibārāni |
حَبَارَا; حِبَارَا ḥabārā; ḥibārā |
| accusative | حَبَارَيْنِ; حِبَارَيْنِ ḥabārayni; ḥibārayni |
الْحَبَارَيْنِ; الْحِبَارَيْنِ al-ḥabārayni; al-ḥibārayni |
حَبَارَيْ; حِبَارَيْ ḥabāray; ḥibāray |
| genitive | حَبَارَيْنِ; حِبَارَيْنِ ḥabārayni; ḥibārayni |
الْحَبَارَيْنِ; الْحِبَارَيْنِ al-ḥabārayni; al-ḥibārayni |
حَبَارَيْ; حِبَارَيْ ḥabāray; ḥibāray |
| plural | sound feminine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حَبَارَات; حِبَارَات ḥabārāt; ḥibārāt |
الْحَبَارَات; الْحِبَارَات al-ḥabārāt; al-ḥibārāt |
حَبَارَات; حِبَارَات ḥabārāt; ḥibārāt |
| nominative | حَبَارَاتٌ; حِبَارَاتٌ ḥabārātun; ḥibārātun |
الْحَبَارَاتُ; الْحِبَارَاتُ al-ḥabārātu; al-ḥibārātu |
حَبَارَاتُ; حِبَارَاتُ ḥabārātu; ḥibārātu |
| accusative | حَبَارَاتٍ; حِبَارَاتٍ ḥabārātin; ḥibārātin |
الْحَبَارَاتِ; الْحِبَارَاتِ al-ḥabārāti; al-ḥibārāti |
حَبَارَاتِ; حِبَارَاتِ ḥabārāti; ḥibārāti |
| genitive | حَبَارَاتٍ; حِبَارَاتٍ ḥabārātin; ḥibārātin |
الْحَبَارَاتِ; الْحِبَارَاتِ al-ḥabārāti; al-ḥibārāti |
حَبَارَاتِ; حِبَارَاتِ ḥabārāti; ḥibārāti |
Hijazi Arabic
| Root |
|---|
| ح ب ر |
| 2 terms |
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ħaˈb.baːr/
Noun
حَبَّار • (ḥabbār) m (plural حَبابير (ḥabābīr))