حبور
Arabic
Noun
حُبُور • (ḥubūr) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حُبُور ḥubūr |
الْحُبُور al-ḥubūr |
حُبُور ḥubūr |
| nominative | حُبُورٌ ḥubūrun |
الْحُبُورُ al-ḥubūru |
حُبُورُ ḥubūru |
| accusative | حُبُورًا ḥubūran |
الْحُبُورَ al-ḥubūra |
حُبُورَ ḥubūra |
| genitive | حُبُورٍ ḥubūrin |
الْحُبُورِ al-ḥubūri |
حُبُورِ ḥubūri |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “حبور”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen