حشر

See also: جسر and خسر

Arabic

Etymology 1

Root
ح ش ر (ḥ š r)
3 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ħa.ʃa.ra/

Verb

حَشَرَ • (ḥašara) I (non-past يَحْشُرُ (yaḥšuru) or يَحْشِرُ (yaḥširu), verbal noun حَشْر (ḥašr))

  1. to gather, to assemble, to unite (transitive)
  2. to raise for the last judgment
  3. to expel, to banish
  4. to destroy
  5. to work out elaborately
  6. to press, to compress, to pile up, to heap up
    حَشَرَتِ ٱلسِّكِّينَ إِلَى ٱللَّحْمِ
    ḥašarati s-sikkīna ʔilā l-laḥmi
    She thrust the knife into the meat.
    لَا تَحْشُرْ أَنْفَكَ فِي أَمْرِي
    taḥšur ʔanfaka fī ʔamrī
    Don't put your nose in my business.
  7. to intermeddle, to intrigue
  8. (passive voice) to be dead
Conjugation
Conjugation of حَشَرَ (I, sound, a ~ u/i, full passive, verbal noun حَشْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
حَشْر
ḥašr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
حَاشِر
ḥāšir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَحْشُور
maḥšūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حَشَرْتُ
ḥašartu
حَشَرْتَ
ḥašarta
حَشَرَ
ḥašara
حَشَرْتُمَا
ḥašartumā
حَشَرَا
ḥašarā
حَشَرْنَا
ḥašarnā
حَشَرْتُمْ
ḥašartum
حَشَرُوا
ḥašarū
f حَشَرْتِ
ḥašarti
حَشَرَتْ
ḥašarat
حَشَرَتَا
ḥašaratā
حَشَرْتُنَّ
ḥašartunna
حَشَرْنَ
ḥašarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَحْشُرُ, أَحْشِرُ
ʔaḥšuru, ʔaḥširu
تَحْشُرُ, تَحْشِرُ
taḥšuru, taḥširu
يَحْشُرُ, يَحْشِرُ
yaḥšuru, yaḥširu
تَحْشُرَانِ, تَحْشِرَانِ
taḥšurāni, taḥširāni
يَحْشُرَانِ, يَحْشِرَانِ
yaḥšurāni, yaḥširāni
نَحْشُرُ, نَحْشِرُ
naḥšuru, naḥširu
تَحْشُرُونَ, تَحْشِرُونَ
taḥšurūna, taḥširūna
يَحْشُرُونَ, يَحْشِرُونَ
yaḥšurūna, yaḥširūna
f تَحْشُرِينَ, تَحْشِرِينَ
taḥšurīna, taḥširīna
تَحْشُرُ, تَحْشِرُ
taḥšuru, taḥširu
تَحْشُرَانِ, تَحْشِرَانِ
taḥšurāni, taḥširāni
تَحْشُرْنَ, تَحْشِرْنَ
taḥšurna, taḥširna
يَحْشُرْنَ, يَحْشِرْنَ
yaḥšurna, yaḥširna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَحْشُرَ, أَحْشِرَ
ʔaḥšura, ʔaḥšira
تَحْشُرَ, تَحْشِرَ
taḥšura, taḥšira
يَحْشُرَ, يَحْشِرَ
yaḥšura, yaḥšira
تَحْشُرَا, تَحْشِرَا
taḥšurā, taḥširā
يَحْشُرَا, يَحْشِرَا
yaḥšurā, yaḥširā
نَحْشُرَ, نَحْشِرَ
naḥšura, naḥšira
تَحْشُرُوا, تَحْشِرُوا
taḥšurū, taḥširū
يَحْشُرُوا, يَحْشِرُوا
yaḥšurū, yaḥširū
f تَحْشُرِي, تَحْشِرِي
taḥšurī, taḥširī
تَحْشُرَ, تَحْشِرَ
taḥšura, taḥšira
تَحْشُرَا, تَحْشِرَا
taḥšurā, taḥširā
تَحْشُرْنَ, تَحْشِرْنَ
taḥšurna, taḥširna
يَحْشُرْنَ, يَحْشِرْنَ
yaḥšurna, yaḥširna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَحْشُرْ, أَحْشِرْ
ʔaḥšur, ʔaḥšir
تَحْشُرْ, تَحْشِرْ
taḥšur, taḥšir
يَحْشُرْ, يَحْشِرْ
yaḥšur, yaḥšir
تَحْشُرَا, تَحْشِرَا
taḥšurā, taḥširā
يَحْشُرَا, يَحْشِرَا
yaḥšurā, yaḥširā
نَحْشُرْ, نَحْشِرْ
naḥšur, naḥšir
تَحْشُرُوا, تَحْشِرُوا
taḥšurū, taḥširū
يَحْشُرُوا, يَحْشِرُوا
yaḥšurū, yaḥširū
f تَحْشُرِي, تَحْشِرِي
taḥšurī, taḥširī
تَحْشُرْ, تَحْشِرْ
taḥšur, taḥšir
تَحْشُرَا, تَحْشِرَا
taḥšurā, taḥširā
تَحْشُرْنَ, تَحْشِرْنَ
taḥšurna, taḥširna
يَحْشُرْنَ, يَحْشِرْنَ
yaḥšurna, yaḥširna
imperative
الْأَمْر
m اُحْشُرْ, اِحْشِرْ
uḥšur, iḥšir
اُحْشُرَا, اِحْشِرَا
uḥšurā, iḥširā
اُحْشُرُوا, اِحْشِرُوا
uḥšurū, iḥširū
f اُحْشُرِي, اِحْشِرِي
uḥšurī, iḥširī
اُحْشُرْنَ, اِحْشِرْنَ
uḥšurna, iḥširna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حُشِرْتُ
ḥuširtu
حُشِرْتَ
ḥuširta
حُشِرَ
ḥušira
حُشِرْتُمَا
ḥuširtumā
حُشِرَا
ḥuširā
حُشِرْنَا
ḥuširnā
حُشِرْتُمْ
ḥuširtum
حُشِرُوا
ḥuširū
f حُشِرْتِ
ḥuširti
حُشِرَتْ
ḥuširat
حُشِرَتَا
ḥuširatā
حُشِرْتُنَّ
ḥuširtunna
حُشِرْنَ
ḥuširna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُحْشَرُ
ʔuḥšaru
تُحْشَرُ
tuḥšaru
يُحْشَرُ
yuḥšaru
تُحْشَرَانِ
tuḥšarāni
يُحْشَرَانِ
yuḥšarāni
نُحْشَرُ
nuḥšaru
تُحْشَرُونَ
tuḥšarūna
يُحْشَرُونَ
yuḥšarūna
f تُحْشَرِينَ
tuḥšarīna
تُحْشَرُ
tuḥšaru
تُحْشَرَانِ
tuḥšarāni
تُحْشَرْنَ
tuḥšarna
يُحْشَرْنَ
yuḥšarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُحْشَرَ
ʔuḥšara
تُحْشَرَ
tuḥšara
يُحْشَرَ
yuḥšara
تُحْشَرَا
tuḥšarā
يُحْشَرَا
yuḥšarā
نُحْشَرَ
nuḥšara
تُحْشَرُوا
tuḥšarū
يُحْشَرُوا
yuḥšarū
f تُحْشَرِي
tuḥšarī
تُحْشَرَ
tuḥšara
تُحْشَرَا
tuḥšarā
تُحْشَرْنَ
tuḥšarna
يُحْشَرْنَ
yuḥšarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُحْشَرْ
ʔuḥšar
تُحْشَرْ
tuḥšar
يُحْشَرْ
yuḥšar
تُحْشَرَا
tuḥšarā
يُحْشَرَا
yuḥšarā
نُحْشَرْ
nuḥšar
تُحْشَرُوا
tuḥšarū
يُحْشَرُوا
yuḥšarū
f تُحْشَرِي
tuḥšarī
تُحْشَرْ
tuḥšar
تُحْشَرَا
tuḥšarā
تُحْشَرْنَ
tuḥšarna
يُحْشَرْنَ
yuḥšarna

Etymology 2

Verbal noun of حَشَرَ (ḥašara).

Pronunciation

  • IPA(key): /ħaʃr/

Noun

حَشْر • (ḥašrm

  1. verbal noun of حَشَرَ (ḥašara) (form I)
  2. gathering, assembling (of people)
  3. jamming
  4. (Islam) rising from the dead and assembling for judgement
Declension
Declension of noun حَشْر (ḥašr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal حَشْر
ḥašr
الْحَشْر
al-ḥašr
حَشْر
ḥašr
nominative حَشْرٌ
ḥašrun
الْحَشْرُ
al-ḥašru
حَشْرُ
ḥašru
accusative حَشْرًا
ḥašran
الْحَشْرَ
al-ḥašra
حَشْرَ
ḥašra
genitive حَشْرٍ
ḥašrin
الْحَشْرِ
al-ḥašri
حَشْرِ
ḥašri
Descendants
  • Persian: حشر
  • Ottoman Turkish: حشر (haşr)

References

Persian

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? hašar
Dari reading? hašar
Iranian reading? hašar
Tajik reading? hašar

Noun

حَشَر • (hašar)

  1. strong, accumulated sexual urge

Derived terms