حفش

Arabic

Root
ح ف ش (ḥ f š)
1 term

Etymology

The verb “to gather” is from Proto-Semitic *ḥapaś-. Cognate with Biblical Hebrew חָפַשׂ (ḥɔp̄aś, to search).

Verb

حَفَشَ • (ḥafaša) I (non-past يَحْفِشُ (yaḥfišu), verbal noun حَفْش (ḥafš)) (archaic)

  1. (ambitransitive) to gather, to throng, to asport
    • c. 700, Al-Farazdaq, تضاحكت أن رأت شيبا تفرعني:
      […] الغَيْثِ يَحْفِشُ أَطْرَافَ الشَآبِيبِ كادَ الفُؤادُ تَطِيرُ الطّائِرَاتُ بِهِ مِنَ المَخافَةِ […]
      […] al-ḡayṯi yaḥfišu ʔaṭrāfa š-šaʔābībi kāda l-fuʔādu taṭīru ṭ-ṭāʔirātu bihi mina l-maḵāfati […]
      The rain gathers the ends of the showers like when birds fly in a heart from fright

Conjugation

Conjugation of حَفَشَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal noun حَفْش)
verbal noun
الْمَصْدَر
حَفْش
ḥafš
active participle
اِسْم الْفَاعِل
حَافِش, حَفُوش
ḥāfiš, ḥafūš
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَحْفُوش
maḥfūš
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حَفَشْتُ
ḥafaštu
حَفَشْتَ
ḥafašta
حَفَشَ
ḥafaša
حَفَشْتُمَا
ḥafaštumā
حَفَشَا
ḥafašā
حَفَشْنَا
ḥafašnā
حَفَشْتُمْ
ḥafaštum
حَفَشُوا
ḥafašū
f حَفَشْتِ
ḥafašti
حَفَشَتْ
ḥafašat
حَفَشَتَا
ḥafašatā
حَفَشْتُنَّ
ḥafaštunna
حَفَشْنَ
ḥafašna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَحْفِشُ
ʔaḥfišu
تَحْفِشُ
taḥfišu
يَحْفِشُ
yaḥfišu
تَحْفِشَانِ
taḥfišāni
يَحْفِشَانِ
yaḥfišāni
نَحْفِشُ
naḥfišu
تَحْفِشُونَ
taḥfišūna
يَحْفِشُونَ
yaḥfišūna
f تَحْفِشِينَ
taḥfišīna
تَحْفِشُ
taḥfišu
تَحْفِشَانِ
taḥfišāni
تَحْفِشْنَ
taḥfišna
يَحْفِشْنَ
yaḥfišna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَحْفِشَ
ʔaḥfiša
تَحْفِشَ
taḥfiša
يَحْفِشَ
yaḥfiša
تَحْفِشَا
taḥfišā
يَحْفِشَا
yaḥfišā
نَحْفِشَ
naḥfiša
تَحْفِشُوا
taḥfišū
يَحْفِشُوا
yaḥfišū
f تَحْفِشِي
taḥfišī
تَحْفِشَ
taḥfiša
تَحْفِشَا
taḥfišā
تَحْفِشْنَ
taḥfišna
يَحْفِشْنَ
yaḥfišna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَحْفِشْ
ʔaḥfiš
تَحْفِشْ
taḥfiš
يَحْفِشْ
yaḥfiš
تَحْفِشَا
taḥfišā
يَحْفِشَا
yaḥfišā
نَحْفِشْ
naḥfiš
تَحْفِشُوا
taḥfišū
يَحْفِشُوا
yaḥfišū
f تَحْفِشِي
taḥfišī
تَحْفِشْ
taḥfiš
تَحْفِشَا
taḥfišā
تَحْفِشْنَ
taḥfišna
يَحْفِشْنَ
yaḥfišna
imperative
الْأَمْر
m اِحْفِشْ
iḥfiš
اِحْفِشَا
iḥfišā
اِحْفِشُوا
iḥfišū
f اِحْفِشِي
iḥfišī
اِحْفِشْنَ
iḥfišna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حُفِشْتُ
ḥufištu
حُفِشْتَ
ḥufišta
حُفِشَ
ḥufiša
حُفِشْتُمَا
ḥufištumā
حُفِشَا
ḥufišā
حُفِشْنَا
ḥufišnā
حُفِشْتُمْ
ḥufištum
حُفِشُوا
ḥufišū
f حُفِشْتِ
ḥufišti
حُفِشَتْ
ḥufišat
حُفِشَتَا
ḥufišatā
حُفِشْتُنَّ
ḥufištunna
حُفِشْنَ
ḥufišna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُحْفَشُ
ʔuḥfašu
تُحْفَشُ
tuḥfašu
يُحْفَشُ
yuḥfašu
تُحْفَشَانِ
tuḥfašāni
يُحْفَشَانِ
yuḥfašāni
نُحْفَشُ
nuḥfašu
تُحْفَشُونَ
tuḥfašūna
يُحْفَشُونَ
yuḥfašūna
f تُحْفَشِينَ
tuḥfašīna
تُحْفَشُ
tuḥfašu
تُحْفَشَانِ
tuḥfašāni
تُحْفَشْنَ
tuḥfašna
يُحْفَشْنَ
yuḥfašna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُحْفَشَ
ʔuḥfaša
تُحْفَشَ
tuḥfaša
يُحْفَشَ
yuḥfaša
تُحْفَشَا
tuḥfašā
يُحْفَشَا
yuḥfašā
نُحْفَشَ
nuḥfaša
تُحْفَشُوا
tuḥfašū
يُحْفَشُوا
yuḥfašū
f تُحْفَشِي
tuḥfašī
تُحْفَشَ
tuḥfaša
تُحْفَشَا
tuḥfašā
تُحْفَشْنَ
tuḥfašna
يُحْفَشْنَ
yuḥfašna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُحْفَشْ
ʔuḥfaš
تُحْفَشْ
tuḥfaš
يُحْفَشْ
yuḥfaš
تُحْفَشَا
tuḥfašā
يُحْفَشَا
yuḥfašā
نُحْفَشْ
nuḥfaš
تُحْفَشُوا
tuḥfašū
يُحْفَشُوا
yuḥfašū
f تُحْفَشِي
tuḥfašī
تُحْفَشْ
tuḥfaš
تُحْفَشَا
tuḥfašā
تُحْفَشْنَ
tuḥfašna
يُحْفَشْنَ
yuḥfašna

Verb

حَفِشَ • (ḥafiša) I (non-past يَحْفَشُ (yaḥfašu), verbal noun حَفَش (ḥafaš)) (obsolete)

  1. to have an ulcer at one side while being healthy on the other side (said of a camel’s hump)
  2. to rain vehemently

Conjugation

Conjugation of حَفِشَ (I, sound, i ~ a, no passive, verbal noun حَفَش)
verbal noun
الْمَصْدَر
حَفَش
ḥafaš
active participle
اِسْم الْفَاعِل
?
?
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حَفِشْتُ
ḥafištu
حَفِشْتَ
ḥafišta
حَفِشَ
ḥafiša
حَفِشْتُمَا
ḥafištumā
حَفِشَا
ḥafišā
حَفِشْنَا
ḥafišnā
حَفِشْتُمْ
ḥafištum
حَفِشُوا
ḥafišū
f حَفِشْتِ
ḥafišti
حَفِشَتْ
ḥafišat
حَفِشَتَا
ḥafišatā
حَفِشْتُنَّ
ḥafištunna
حَفِشْنَ
ḥafišna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَحْفَشُ
ʔaḥfašu
تَحْفَشُ
taḥfašu
يَحْفَشُ
yaḥfašu
تَحْفَشَانِ
taḥfašāni
يَحْفَشَانِ
yaḥfašāni
نَحْفَشُ
naḥfašu
تَحْفَشُونَ
taḥfašūna
يَحْفَشُونَ
yaḥfašūna
f تَحْفَشِينَ
taḥfašīna
تَحْفَشُ
taḥfašu
تَحْفَشَانِ
taḥfašāni
تَحْفَشْنَ
taḥfašna
يَحْفَشْنَ
yaḥfašna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَحْفَشَ
ʔaḥfaša
تَحْفَشَ
taḥfaša
يَحْفَشَ
yaḥfaša
تَحْفَشَا
taḥfašā
يَحْفَشَا
yaḥfašā
نَحْفَشَ
naḥfaša
تَحْفَشُوا
taḥfašū
يَحْفَشُوا
yaḥfašū
f تَحْفَشِي
taḥfašī
تَحْفَشَ
taḥfaša
تَحْفَشَا
taḥfašā
تَحْفَشْنَ
taḥfašna
يَحْفَشْنَ
yaḥfašna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَحْفَشْ
ʔaḥfaš
تَحْفَشْ
taḥfaš
يَحْفَشْ
yaḥfaš
تَحْفَشَا
taḥfašā
يَحْفَشَا
yaḥfašā
نَحْفَشْ
naḥfaš
تَحْفَشُوا
taḥfašū
يَحْفَشُوا
yaḥfašū
f تَحْفَشِي
taḥfašī
تَحْفَشْ
taḥfaš
تَحْفَشَا
taḥfašā
تَحْفَشْنَ
taḥfašna
يَحْفَشْنَ
yaḥfašna
imperative
الْأَمْر
m اِحْفَشْ
iḥfaš
اِحْفَشَا
iḥfašā
اِحْفَشُوا
iḥfašū
f اِحْفَشِي
iḥfašī
اِحْفَشْنَ
iḥfašna

Noun

حَفْش • (ḥafšm (collective)

  1. verbal noun of حَفَشَ (ḥafaša) (form I)
  2. sturgeon

Declension

Declension of noun حَفْش (ḥafš)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal حَفْش
ḥafš
الْحَفْش
al-ḥafš
حَفْش
ḥafš
nominative حَفْشٌ
ḥafšun
الْحَفْشُ
al-ḥafšu
حَفْشُ
ḥafšu
accusative حَفْشًا
ḥafšan
الْحَفْشَ
al-ḥafša
حَفْشَ
ḥafša
genitive حَفْشٍ
ḥafšin
الْحَفْشِ
al-ḥafši
حَفْشِ
ḥafši

Noun

حِفْش • (ḥifšm (plural أَحْفَاش (ʔaḥfāš))

  1. a case for paraphernalia, box for utensils, receptacle wherein the apparatus of women is stored, or the like
  2. a small tent

Declension

Declension of noun حِفْش (ḥifš)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal حِفْش
ḥifš
الْحِفْش
al-ḥifš
حِفْش
ḥifš
nominative حِفْشٌ
ḥifšun
الْحِفْشُ
al-ḥifšu
حِفْشُ
ḥifšu
accusative حِفْشًا
ḥifšan
الْحِفْشَ
al-ḥifša
حِفْشَ
ḥifša
genitive حِفْشٍ
ḥifšin
الْحِفْشِ
al-ḥifši
حِفْشِ
ḥifši
dual indefinite definite construct
informal حِفْشَيْن
ḥifšayn
الْحِفْشَيْن
al-ḥifšayn
حِفْشَيْ
ḥifšay
nominative حِفْشَانِ
ḥifšāni
الْحِفْشَانِ
al-ḥifšāni
حِفْشَا
ḥifšā
accusative حِفْشَيْنِ
ḥifšayni
الْحِفْشَيْنِ
al-ḥifšayni
حِفْشَيْ
ḥifšay
genitive حِفْشَيْنِ
ḥifšayni
الْحِفْشَيْنِ
al-ḥifšayni
حِفْشَيْ
ḥifšay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَحْفَاش
ʔaḥfāš
الْأَحْفَاش
al-ʔaḥfāš
أَحْفَاش
ʔaḥfāš
nominative أَحْفَاشٌ
ʔaḥfāšun
الْأَحْفَاشُ
al-ʔaḥfāšu
أَحْفَاشُ
ʔaḥfāšu
accusative أَحْفَاشًا
ʔaḥfāšan
الْأَحْفَاشَ
al-ʔaḥfāša
أَحْفَاشَ
ʔaḥfāša
genitive أَحْفَاشٍ
ʔaḥfāšin
الْأَحْفَاشِ
al-ʔaḥfāši
أَحْفَاشِ
ʔaḥfāši

Adjective

حَفِش • (ḥafiš) (obsolete)

  1. having an ulcer at one side while being healthy on the other side (said of a camel’s hump)

Declension

Declension of adjective حَفِش (ḥafiš)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal حَفِش
ḥafiš
الْحَفِش
al-ḥafiš
حَفِشَة
ḥafiša
الْحَفِشَة
al-ḥafiša
nominative حَفِشٌ
ḥafišun
الْحَفِشُ
al-ḥafišu
حَفِشَةٌ
ḥafišatun
الْحَفِشَةُ
al-ḥafišatu
accusative حَفِشًا
ḥafišan
الْحَفِشَ
al-ḥafiša
حَفِشَةً
ḥafišatan
الْحَفِشَةَ
al-ḥafišata
genitive حَفِشٍ
ḥafišin
الْحَفِشِ
al-ḥafiši
حَفِشَةٍ
ḥafišatin
الْحَفِشَةِ
al-ḥafišati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal حَفِشَيْن
ḥafišayn
الْحَفِشَيْن
al-ḥafišayn
حَفِشَتَيْن
ḥafišatayn
الْحَفِشَتَيْن
al-ḥafišatayn
nominative حَفِشَانِ
ḥafišāni
الْحَفِشَانِ
al-ḥafišāni
حَفِشَتَانِ
ḥafišatāni
الْحَفِشَتَانِ
al-ḥafišatāni
accusative حَفِشَيْنِ
ḥafišayni
الْحَفِشَيْنِ
al-ḥafišayni
حَفِشَتَيْنِ
ḥafišatayni
الْحَفِشَتَيْنِ
al-ḥafišatayni
genitive حَفِشَيْنِ
ḥafišayni
الْحَفِشَيْنِ
al-ḥafišayni
حَفِشَتَيْنِ
ḥafišatayni
الْحَفِشَتَيْنِ
al-ḥafišatayni
plural masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal
nominative
accusative
genitive

References

  • Dozy, Reinhart Pieter Anne (1881) “حفش”, in Supplément aux dictionnaires arabes[1] (in French), volume 1, Leiden: E. J. Brill, page 304
  • Freytag, Georg (1830) “حفش”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[2] (in Latin), volume 1, Halle: C. A. Schwetschke, pages 401–402
  • Lane, Edward William (1863-1893) “حفش”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, page 601.
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “حفش”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[3] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 272