حناية

Arabic

Noun

حِنَايَة • (ḥināyaf

  1. verbal noun of حَنَى (ḥanā) (form I)

Declension

Declension of noun حِنَايَة (ḥināya)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal حِنَايَة
ḥināya
الْحِنَايَة
al-ḥināya
حِنَايَة
ḥināyat
nominative حِنَايَةٌ
ḥināyatun
الْحِنَايَةُ
al-ḥināyatu
حِنَايَةُ
ḥināyatu
accusative حِنَايَةً
ḥināyatan
الْحِنَايَةَ
al-ḥināyata
حِنَايَةَ
ḥināyata
genitive حِنَايَةٍ
ḥināyatin
الْحِنَايَةِ
al-ḥināyati
حِنَايَةِ
ḥināyati