حناية
Arabic
Noun
حِنَايَة • (ḥināya) f
- verbal noun of حَنَى (ḥanā) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حِنَايَة ḥināya |
الْحِنَايَة al-ḥināya |
حِنَايَة ḥināyat |
| nominative | حِنَايَةٌ ḥināyatun |
الْحِنَايَةُ al-ḥināyatu |
حِنَايَةُ ḥināyatu |
| accusative | حِنَايَةً ḥināyatan |
الْحِنَايَةَ al-ḥināyata |
حِنَايَةَ ḥināyata |
| genitive | حِنَايَةٍ ḥināyatin |
الْحِنَايَةِ al-ḥināyati |
حِنَايَةِ ḥināyati |