حوار
Arabic
Etymology
From form III verb حاوَرَ (ḥāwara), from root ح و ر (ḥ w r).
Pronunciation
- IPA(key): /ħi.waːr/
Noun
حِوَار • (ḥiwār) m (plural حِوَارَات (ḥiwārāt))
- verbal noun of حَاوَرَ (ḥāwara) (form I)
- dialogue, conversation
- dialogue (“verbal part of a literary or dramatic work”)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حِوَار ḥiwār |
الْحِوَار al-ḥiwār |
حِوَار ḥiwār |
| nominative | حِوَارٌ ḥiwārun |
الْحِوَارُ al-ḥiwāru |
حِوَارُ ḥiwāru |
| accusative | حِوَارًا ḥiwāran |
الْحِوَارَ al-ḥiwāra |
حِوَارَ ḥiwāra |
| genitive | حِوَارٍ ḥiwārin |
الْحِوَارِ al-ḥiwāri |
حِوَارِ ḥiwāri |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | حِوَارَيْن ḥiwārayn |
الْحِوَارَيْن al-ḥiwārayn |
حِوَارَيْ ḥiwāray |
| nominative | حِوَارَانِ ḥiwārāni |
الْحِوَارَانِ al-ḥiwārāni |
حِوَارَا ḥiwārā |
| accusative | حِوَارَيْنِ ḥiwārayni |
الْحِوَارَيْنِ al-ḥiwārayni |
حِوَارَيْ ḥiwāray |
| genitive | حِوَارَيْنِ ḥiwārayni |
الْحِوَارَيْنِ al-ḥiwārayni |
حِوَارَيْ ḥiwāray |
| plural | sound feminine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حِوَارَات ḥiwārāt |
الْحِوَارَات al-ḥiwārāt |
حِوَارَات ḥiwārāt |
| nominative | حِوَارَاتٌ ḥiwārātun |
الْحِوَارَاتُ al-ḥiwārātu |
حِوَارَاتُ ḥiwārātu |
| accusative | حِوَارَاتٍ ḥiwārātin |
الْحِوَارَاتِ al-ḥiwārāti |
حِوَارَاتِ ḥiwārāti |
| genitive | حِوَارَاتٍ ḥiwārātin |
الْحِوَارَاتِ al-ḥiwārāti |
حِوَارَاتِ ḥiwārāti |
References
- Wehr, Hans (1979) “حور”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN