حوي

See also: جوي, خوی, خوى, حوى, and جوی

Arabic

Etymology 1.1

Verb

حَوِيَ • (ḥawiya) I (non-past يَحْوَى (yaḥwā), verbal noun حَوًى (ḥawan) or حُوَّة (ḥuwwa))

  1. to be black tinged with red
Conjugation
Conjugation of حَوِيَ (I, final-weak, i ~ a, no passive, verbal nouns حَوًى, حُوَّة)
verbal noun
الْمَصْدَر
حَوًى, حُوَّة
ḥawan, ḥuwwa
active participle
اِسْم الْفَاعِل
أَحْوَى
ʔaḥwā
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حَوِيتُ
ḥawītu
حَوِيتَ
ḥawīta
حَوِيَ
ḥawiya
حَوِيتُمَا
ḥawītumā
حَوِيَا
ḥawiyā
حَوِينَا
ḥawīnā
حَوِيتُمْ
ḥawītum
حَوُوا
ḥawū
f حَوِيتِ
ḥawīti
حَوِيَتْ
ḥawiyat
حَوِيَتَا
ḥawiyatā
حَوِيتُنَّ
ḥawītunna
حَوِينَ
ḥawīna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَحْوَى
ʔaḥwā
تَحْوَى
taḥwā
يَحْوَى
yaḥwā
تَحْوَيَانِ
taḥwayāni
يَحْوَيَانِ
yaḥwayāni
نَحْوَى
naḥwā
تَحْوَوْنَ
taḥwawna
يَحْوَوْنَ
yaḥwawna
f تَحْوَيْنَ
taḥwayna
تَحْوَى
taḥwā
تَحْوَيَانِ
taḥwayāni
تَحْوَيْنَ
taḥwayna
يَحْوَيْنَ
yaḥwayna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَحْوَى
ʔaḥwā
تَحْوَى
taḥwā
يَحْوَى
yaḥwā
تَحْوَيَا
taḥwayā
يَحْوَيَا
yaḥwayā
نَحْوَى
naḥwā
تَحْوَوْا
taḥwaw
يَحْوَوْا
yaḥwaw
f تَحْوَيْ
taḥway
تَحْوَى
taḥwā
تَحْوَيَا
taḥwayā
تَحْوَيْنَ
taḥwayna
يَحْوَيْنَ
yaḥwayna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَحْوَ
ʔaḥwa
تَحْوَ
taḥwa
يَحْوَ
yaḥwa
تَحْوَيَا
taḥwayā
يَحْوَيَا
yaḥwayā
نَحْوَ
naḥwa
تَحْوَوْا
taḥwaw
يَحْوَوْا
yaḥwaw
f تَحْوَيْ
taḥway
تَحْوَ
taḥwa
تَحْوَيَا
taḥwayā
تَحْوَيْنَ
taḥwayna
يَحْوَيْنَ
yaḥwayna
imperative
الْأَمْر
m اِحْوَ
iḥwa
اِحْوَيَا
iḥwayā
اِحْوَوْا
iḥwaw
f اِحْوَيْ
iḥway
اِحْوَيْنَ
iḥwayna

Etymology 1.2

Verb

حُوِيَ • (ḥuwiya) (form I) /ħu.wi.ja/

  1. third-person masculine singular past passive of حَوَى (ḥawā)