حين
Arabic
Etymology 1.1
Morphologically from the root ح ي ن (ḥ y n).
Pronunciation
- IPA(key): /ħiːn/
Noun
حِين • (ḥīn) m (plural أَحْيَان (ʔaḥyān) or أَحَايِين (ʔaḥāyīn))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حِين ḥīn |
الْحِين al-ḥīn |
حِين ḥīn |
| nominative | حِينٌ ḥīnun |
الْحِينُ al-ḥīnu |
حِينُ ḥīnu |
| accusative | حِينًا ḥīnan |
الْحِينَ al-ḥīna |
حِينَ ḥīna |
| genitive | حِينٍ ḥīnin |
الْحِينِ al-ḥīni |
حِينِ ḥīni |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | حِينَيْن ḥīnayn |
الْحِينَيْن al-ḥīnayn |
حِينَيْ ḥīnay |
| nominative | حِينَانِ ḥīnāni |
الْحِينَانِ al-ḥīnāni |
حِينَا ḥīnā |
| accusative | حِينَيْنِ ḥīnayni |
الْحِينَيْنِ al-ḥīnayni |
حِينَيْ ḥīnay |
| genitive | حِينَيْنِ ḥīnayni |
الْحِينَيْنِ al-ḥīnayni |
حِينَيْ ḥīnay |
| plural | basic broken plural triptote; basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | أَحْيَان; أَحَايِين ʔaḥyān; ʔaḥāyīn |
الْأَحْيَان; الْأَحَايِين al-ʔaḥyān; al-ʔaḥāyīn |
أَحْيَان; أَحَايِين ʔaḥyān; ʔaḥāyīn |
| nominative | أَحْيَانٌ; أَحَايِينُ ʔaḥyānun; ʔaḥāyīnu |
الْأَحْيَانُ; الْأَحَايِينُ al-ʔaḥyānu; al-ʔaḥāyīnu |
أَحْيَانُ; أَحَايِينُ ʔaḥyānu; ʔaḥāyīnu |
| accusative | أَحْيَانًا; أَحَايِينَ ʔaḥyānan; ʔaḥāyīna |
الْأَحْيَانَ; الْأَحَايِينَ al-ʔaḥyāna; al-ʔaḥāyīna |
أَحْيَانَ; أَحَايِينَ ʔaḥyāna; ʔaḥāyīna |
| genitive | أَحْيَانٍ; أَحَايِينَ ʔaḥyānin; ʔaḥāyīna |
الْأَحْيَانِ; الْأَحَايِينِ al-ʔaḥyāni; al-ʔaḥāyīni |
أَحْيَانِ; أَحَايِينِ ʔaḥyāni; ʔaḥāyīni |
Etymology 1.2
Pronunciation
- IPA(key): /ħiː.na/
Conjunction
حِينَ • (ḥīna)
Preposition
حِينَ • (ḥīna)
Etymology 1.3
Pronunciation
- IPA(key): /ħajn/
Noun
حَيْن • (ḥayn) m
- verbal noun of حَانَ (ḥāna) (form I)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حَيْن ḥayn |
الْحَيْن al-ḥayn |
حَيْن ḥayn |
| nominative | حَيْنٌ ḥaynun |
الْحَيْنُ al-ḥaynu |
حَيْنُ ḥaynu |
| accusative | حَيْنًا ḥaynan |
الْحَيْنَ al-ḥayna |
حَيْنَ ḥayna |
| genitive | حَيْنٍ ḥaynin |
الْحَيْنِ al-ḥayni |
حَيْنِ ḥayni |
Derived terms
- أَحْياناً (ʔaḥyānan)
- بَيْنَ حِينٍ وَآخَر (bayna ḥīnin waʔāḵar)
- حِينَئِذٍ (ḥīnaʔiḏin)
- حِينَمَا (ḥīnamā)
- حِينَذَاكَ (ḥīnaḏāka)
Descendants
References
- Wehr, Hans (1979) “حين”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN