خراط

Arabic

Etymology

Occupational noun from the root خ ر ط (ḵ r ṭ) from which خَرَطَ (ḵaraṭa, to lathe).

Noun

خَرَّاط • (ḵarrāṭm (plural خَرَّاطُون (ḵarrāṭūn), feminine خَرَّاطَة (ḵarrāṭa))

  1. turner (maker of boxes, spindles, etc. using a lathe)
  2. tumor
  3. who puts a false construction on another's speech, liar
  4. braggart

Declension

Declension of noun خَرَّاط (ḵarrāṭ)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct indefinite definite construct
informal خَرَّاط
ḵarrāṭ
الْخَرَّاط
al-ḵarrāṭ
خَرَّاط
ḵarrāṭ
خَرَّاطَة
ḵarrāṭa
الْخَرَّاطَة
al-ḵarrāṭa
خَرَّاطَة
ḵarrāṭat
nominative خَرَّاطٌ
ḵarrāṭun
الْخَرَّاطُ
al-ḵarrāṭu
خَرَّاطُ
ḵarrāṭu
خَرَّاطَةٌ
ḵarrāṭatun
الْخَرَّاطَةُ
al-ḵarrāṭatu
خَرَّاطَةُ
ḵarrāṭatu
accusative خَرَّاطًا
ḵarrāṭan
الْخَرَّاطَ
al-ḵarrāṭa
خَرَّاطَ
ḵarrāṭa
خَرَّاطَةً
ḵarrāṭatan
الْخَرَّاطَةَ
al-ḵarrāṭata
خَرَّاطَةَ
ḵarrāṭata
genitive خَرَّاطٍ
ḵarrāṭin
الْخَرَّاطِ
al-ḵarrāṭi
خَرَّاطِ
ḵarrāṭi
خَرَّاطَةٍ
ḵarrāṭatin
الْخَرَّاطَةِ
al-ḵarrāṭati
خَرَّاطَةِ
ḵarrāṭati
dual masculine feminine
indefinite definite construct indefinite definite construct
informal خَرَّاطَيْن
ḵarrāṭayn
الْخَرَّاطَيْن
al-ḵarrāṭayn
خَرَّاطَيْ
ḵarrāṭay
خَرَّاطَتَيْن
ḵarrāṭatayn
الْخَرَّاطَتَيْن
al-ḵarrāṭatayn
خَرَّاطَتَيْ
ḵarrāṭatay
nominative خَرَّاطَانِ
ḵarrāṭāni
الْخَرَّاطَانِ
al-ḵarrāṭāni
خَرَّاطَا
ḵarrāṭā
خَرَّاطَتَانِ
ḵarrāṭatāni
الْخَرَّاطَتَانِ
al-ḵarrāṭatāni
خَرَّاطَتَا
ḵarrāṭatā
accusative خَرَّاطَيْنِ
ḵarrāṭayni
الْخَرَّاطَيْنِ
al-ḵarrāṭayni
خَرَّاطَيْ
ḵarrāṭay
خَرَّاطَتَيْنِ
ḵarrāṭatayni
الْخَرَّاطَتَيْنِ
al-ḵarrāṭatayni
خَرَّاطَتَيْ
ḵarrāṭatay
genitive خَرَّاطَيْنِ
ḵarrāṭayni
الْخَرَّاطَيْنِ
al-ḵarrāṭayni
خَرَّاطَيْ
ḵarrāṭay
خَرَّاطَتَيْنِ
ḵarrāṭatayni
الْخَرَّاطَتَيْنِ
al-ḵarrāṭatayni
خَرَّاطَتَيْ
ḵarrāṭatay
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite construct indefinite definite construct
informal خَرَّاطِين
ḵarrāṭīn
الْخَرَّاطِين
al-ḵarrāṭīn
خَرَّاطِي
ḵarrāṭī
خَرَّاطَات
ḵarrāṭāt
الْخَرَّاطَات
al-ḵarrāṭāt
خَرَّاطَات
ḵarrāṭāt
nominative خَرَّاطُونَ
ḵarrāṭūna
الْخَرَّاطُونَ
al-ḵarrāṭūna
خَرَّاطُو
ḵarrāṭū
خَرَّاطَاتٌ
ḵarrāṭātun
الْخَرَّاطَاتُ
al-ḵarrāṭātu
خَرَّاطَاتُ
ḵarrāṭātu
accusative خَرَّاطِينَ
ḵarrāṭīna
الْخَرَّاطِينَ
al-ḵarrāṭīna
خَرَّاطِي
ḵarrāṭī
خَرَّاطَاتٍ
ḵarrāṭātin
الْخَرَّاطَاتِ
al-ḵarrāṭāti
خَرَّاطَاتِ
ḵarrāṭāti
genitive خَرَّاطِينَ
ḵarrāṭīna
الْخَرَّاطِينَ
al-ḵarrāṭīna
خَرَّاطِي
ḵarrāṭī
خَرَّاطَاتٍ
ḵarrāṭātin
الْخَرَّاطَاتِ
al-ḵarrāṭāti
خَرَّاطَاتِ
ḵarrāṭāti

Descendants

  • Azerbaijani: xarrat
  • Georgian: ხარატი (xaraṭi)
  • Middle Armenian: խառատ (xaṙat)