خرسز

Ottoman Turkish

Alternative forms

Etymology

From earlier ارسز (ʼırsız), before عرضسز (ʼırzsız), from Arabic عِرْض (ʕirḍ, repute) +‎ ـسز (-sız), through a contamination with خیرسز (hayrsız, hayırsız, graceless, without good).

Pronunciation

  • IPA(key): /hɯɾsɯz/

Noun

خرسز • (hırsız) (definite accusative خرسزی (hırsızı), plural خرسزلر (hırsızlar))

  1. thief, robber, burglar, one who steals another person's property, one who carries out a theft
    Synonyms: اوغری (oğrı), دزد (düzd), سارق (sârik)
  2. embezzler, peculator, a criminal who steals money or property they have been trusted with
  3. waster, thief, an imperfection or inequality in the wick of a candle, which causes it to waste

Derived terms

  • آت خرسزی (at hırsızı, horse thief)
  • خرسز آناختاری (hırsız anahtarı, false key)
  • خرسز فناری (hırsız feneri, dark lantern)
  • خرسز مالی (hırsız malı, stolen goods)
  • خرسز چكمجه‌سی (hırsız çekmecesi, secret drawer)
  • خرسز یاتاغی (hırsız yatağı, den of thieves)
  • خرسزلامق (hırsızlamak, to steal, to embezzle)
  • خرسزلق (hırsızlık, theft, robbery)
  • خرسزلو (hırsızlı, infested with thieves)
  • دكز خرسزی (deñiz hırsızı, pirate)
  • قره خرسز (kara hırsız, night robber)
  • پنجره خرسزی (pencere hırsızı, shameless person, literally window thief)

Descendants

  • Turkish: hırsız
  • Albanian: arsëzë
  • Bulgarian: харсъз (harsǎz), харсъзин (harsǎzin)
  • Egyptian Arabic: خَرْسِيس (ḵarsīs)
  • Greek: αρσίζης (arsízis)
  • Romanian: arsîz
  • Serbo-Croatian:
    Cyrillic script: хр̀суз, хр̀сузин, харсуз, харсузин
    Latin script: hr̀suz, hr̀suzin, harsuz, harsuzin

Further reading