خطيبة
Arabic
| Root |
|---|
| خ ط ب (ḵ ṭ b) |
| 11 terms |
Noun
خَطِيبَة • (ḵaṭība) f (plural خَطِيبَات (ḵaṭībāt), masculine خَطِيب (ḵaṭīb))
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | خَطِيبَة ḵaṭība |
الْخَطِيبَة al-ḵaṭība |
خَطِيبَة ḵaṭībat |
| nominative | خَطِيبَةٌ ḵaṭībatun |
الْخَطِيبَةُ al-ḵaṭībatu |
خَطِيبَةُ ḵaṭībatu |
| accusative | خَطِيبَةً ḵaṭībatan |
الْخَطِيبَةَ al-ḵaṭībata |
خَطِيبَةَ ḵaṭībata |
| genitive | خَطِيبَةٍ ḵaṭībatin |
الْخَطِيبَةِ al-ḵaṭībati |
خَطِيبَةِ ḵaṭībati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | خَطِيبَتَيْن ḵaṭībatayn |
الْخَطِيبَتَيْن al-ḵaṭībatayn |
خَطِيبَتَيْ ḵaṭībatay |
| nominative | خَطِيبَتَانِ ḵaṭībatāni |
الْخَطِيبَتَانِ al-ḵaṭībatāni |
خَطِيبَتَا ḵaṭībatā |
| accusative | خَطِيبَتَيْنِ ḵaṭībatayni |
الْخَطِيبَتَيْنِ al-ḵaṭībatayni |
خَطِيبَتَيْ ḵaṭībatay |
| genitive | خَطِيبَتَيْنِ ḵaṭībatayni |
الْخَطِيبَتَيْنِ al-ḵaṭībatayni |
خَطِيبَتَيْ ḵaṭībatay |
| plural | sound feminine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | خَطِيبَات ḵaṭībāt |
الْخَطِيبَات al-ḵaṭībāt |
خَطِيبَات ḵaṭībāt |
| nominative | خَطِيبَاتٌ ḵaṭībātun |
الْخَطِيبَاتُ al-ḵaṭībātu |
خَطِيبَاتُ ḵaṭībātu |
| accusative | خَطِيبَاتٍ ḵaṭībātin |
الْخَطِيبَاتِ al-ḵaṭībāti |
خَطِيبَاتِ ḵaṭībāti |
| genitive | خَطِيبَاتٍ ḵaṭībātin |
الْخَطِيبَاتِ al-ḵaṭībāti |
خَطِيبَاتِ ḵaṭībāti |
South Levantine Arabic
| Root |
|---|
| خ ط ب |
| 4 terms |
Etymology
From Arabic خَطِيبَة (ḵaṭība).
Noun
خطيبة • (ḵaṭībe) f (plural خطيبات (ḵaṭībāt), masculine خطيب (ḵaṭīb))