خطيبة

Arabic

Root
خ ط ب (ḵ ṭ b)
11 terms

Noun

خَطِيبَة • (ḵaṭībaf (plural خَطِيبَات (ḵaṭībāt), masculine خَطِيب (ḵaṭīb))

  1. female equivalent of خَطِيب (ḵaṭīb): fiancée

Declension

Declension of noun خَطِيبَة (ḵaṭība)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal خَطِيبَة
ḵaṭība
الْخَطِيبَة
al-ḵaṭība
خَطِيبَة
ḵaṭībat
nominative خَطِيبَةٌ
ḵaṭībatun
الْخَطِيبَةُ
al-ḵaṭībatu
خَطِيبَةُ
ḵaṭībatu
accusative خَطِيبَةً
ḵaṭībatan
الْخَطِيبَةَ
al-ḵaṭībata
خَطِيبَةَ
ḵaṭībata
genitive خَطِيبَةٍ
ḵaṭībatin
الْخَطِيبَةِ
al-ḵaṭībati
خَطِيبَةِ
ḵaṭībati
dual indefinite definite construct
informal خَطِيبَتَيْن
ḵaṭībatayn
الْخَطِيبَتَيْن
al-ḵaṭībatayn
خَطِيبَتَيْ
ḵaṭībatay
nominative خَطِيبَتَانِ
ḵaṭībatāni
الْخَطِيبَتَانِ
al-ḵaṭībatāni
خَطِيبَتَا
ḵaṭībatā
accusative خَطِيبَتَيْنِ
ḵaṭībatayni
الْخَطِيبَتَيْنِ
al-ḵaṭībatayni
خَطِيبَتَيْ
ḵaṭībatay
genitive خَطِيبَتَيْنِ
ḵaṭībatayni
الْخَطِيبَتَيْنِ
al-ḵaṭībatayni
خَطِيبَتَيْ
ḵaṭībatay
plural sound feminine plural
indefinite definite construct
informal خَطِيبَات
ḵaṭībāt
الْخَطِيبَات
al-ḵaṭībāt
خَطِيبَات
ḵaṭībāt
nominative خَطِيبَاتٌ
ḵaṭībātun
الْخَطِيبَاتُ
al-ḵaṭībātu
خَطِيبَاتُ
ḵaṭībātu
accusative خَطِيبَاتٍ
ḵaṭībātin
الْخَطِيبَاتِ
al-ḵaṭībāti
خَطِيبَاتِ
ḵaṭībāti
genitive خَطِيبَاتٍ
ḵaṭībātin
الْخَطِيبَاتِ
al-ḵaṭībāti
خَطِيبَاتِ
ḵaṭībāti

South Levantine Arabic

Root
خ ط ب
4 terms

Etymology

From Arabic خَطِيبَة (ḵaṭība).

Noun

خطيبة • (ḵaṭībef (plural خطيبات (ḵaṭībāt), masculine خطيب (ḵaṭīb))

  1. speaker, lecturer
  2. fiancée