دپه

• تَپَه (täpä)

From Proto-Turkic *tepe.

دَپَه • (däpä)

1. hill
   • 14th Century, anonymous author, Dresden Manuscript: Kitāb-ı Dedem Ḳorḳud Alā Lisān-ı Tāife-i Oġuzān:

     آج كُورْسَكْ طُويُرْغِلْ يَالنجق كورسك طونَاتغل بورجلوي بورجندن قورترغل. دپه كبي ات يِغ، كول كِبي قِمِز صاغ در. اولي طوي ايله حاجت دله. اولا كم بر اغزي دعالي‌نك القشيله تكري بزه بربتمان عيال ويره ديدي

     āç görsäŋ doyurġıl, yalıncaq görsäŋ donatġıl, borcluy[ı] borcından qurtarġıl, däpä gibi et yıġ, göl gibi qımız saġ-dur. ulı doy äylä, ḥäcät dilä. Ola kim bir aġzı du'alınuŋ alqışıyıla taŋrı bizä bir batman 'ayal verä, dedi

     if you see someone hungry, feed them, if you see someone nude, equip them, save the debtor from his debt, pile up meat like [a] hill, milk koumiss like a lake, make a big feast, ask for good wishes. If there's someone with a blessed mouth, with his prayers may God give us a brave son

2. bile, stock
3. peak, top
4. highest of something, peak, top, apex

• Azerbaijani: təpə
• Gagauz: tepä
• Ottoman Turkish: تپه (tepe), دپه (depe)
  • Turkish: tepe, (dialectal) depe
    • → English: tepe
  • → Albanian: tepe
  • → Armenian: թեփե (tʻepʻe), թափա (tʻapʻa)
  • → Bulgarian: тепе n (tepe)
  • → Georgian: თეფე (tepe)
    • → Bats: თეფ class jj (tep)
  • → Greek: τεπέ n (tepé)
    • ⇒ Greek: τεπές m (tepés)
  • → Laz: თეფე (tepe)
  • → Persian: تپه (tappe)

• Nişanyan, Sevan (2002–) “tepe”, in Nişanyan Sözlük
• “depe”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎^[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977

See the etymology of the corresponding lemma form.

دپه • (depe) (definite accusative دپه‌یی (depeyi), plural دپه‌لر (depeler))

1. alternative form of تپه (tepe, “hill; top, peak, summit”)