ذئب

See also: ذيب, ديب, دیپ, and دیت

Arabic

Etymology

From Proto-Semitic *ḏiʔb- (wolf).

Pronunciation

  • IPA(key): /ðiʔb/

Noun

ذِئْب • (ḏiʔbm (plural ذِئَاب (ḏiʔāb) or ذُؤْبَان (ḏuʔbān))

  1. wolf
  2. golden jackal (Canis aureus)

Declension

Declension of noun ذِئْب (ḏiʔb)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal ذِئْب
ḏiʔb
الذِّئْب
aḏ-ḏiʔb
ذِئْب
ḏiʔb
nominative ذِئْبٌ
ḏiʔbun
الذِّئْبُ
aḏ-ḏiʔbu
ذِئْبُ
ḏiʔbu
accusative ذِئْبًا
ḏiʔban
الذِّئْبَ
aḏ-ḏiʔba
ذِئْبَ
ḏiʔba
genitive ذِئْبٍ
ḏiʔbin
الذِّئْبِ
aḏ-ḏiʔbi
ذِئْبِ
ḏiʔbi
dual indefinite definite construct
informal ذِئْبَيْن
ḏiʔbayn
الذِّئْبَيْن
aḏ-ḏiʔbayn
ذِئْبَيْ
ḏiʔbay
nominative ذِئْبَانِ
ḏiʔbāni
الذِّئْبَانِ
aḏ-ḏiʔbāni
ذِئْبَا
ḏiʔbā
accusative ذِئْبَيْنِ
ḏiʔbayni
الذِّئْبَيْنِ
aḏ-ḏiʔbayni
ذِئْبَيْ
ḏiʔbay
genitive ذِئْبَيْنِ
ḏiʔbayni
الذِّئْبَيْنِ
aḏ-ḏiʔbayni
ذِئْبَيْ
ḏiʔbay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal ذِئَاب‎; ذُؤْبَان
ḏiʔāb‎; ḏuʔbān
الذِّئَاب‎; الذُّؤْبَان
aḏ-ḏiʔāb‎; aḏ-ḏuʔbān
ذِئَاب‎; ذُؤْبَان
ḏiʔāb‎; ḏuʔbān
nominative ذِئَابٌ‎; ذُؤْبَانٌ
ḏiʔābun‎; ḏuʔbānun
الذِّئَابُ‎; الذُّؤْبَانُ
aḏ-ḏiʔābu‎; aḏ-ḏuʔbānu
ذِئَابُ‎; ذُؤْبَانُ
ḏiʔābu‎; ḏuʔbānu
accusative ذِئَابًا‎; ذُؤْبَانًا
ḏiʔāban‎; ḏuʔbānan
الذِّئَابَ‎; الذُّؤْبَانَ
aḏ-ḏiʔāba‎; aḏ-ḏuʔbāna
ذِئَابَ‎; ذُؤْبَانَ
ḏiʔāba‎; ḏuʔbāna
genitive ذِئَابٍ‎; ذُؤْبَانٍ
ḏiʔābin‎; ḏuʔbānin
الذِّئَابِ‎; الذُّؤْبَانِ
aḏ-ḏiʔābi‎; aḏ-ḏuʔbāni
ذِئَابِ‎; ذُؤْبَانِ
ḏiʔābi‎; ḏuʔbāni

Descendants

  • Egyptian Arabic: ديب (dīb)
  • Gulf Arabic: ذِيب (ḏīb)
  • Hijazi Arabic: ذِيب (dīb, ḏīb)
  • Maltese: dib
  • Moroccan Arabic: ديب (dīb)
  • Malay: zib
    • Indonesian: zib
  • Catalan: dip
  • Old Spanish: adive
  • English: dieb

References