ذواق
Arabic
Noun
ذَوَاق • (ḏawāq) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | ذَوَاق ḏawāq |
الذَّوَاق aḏ-ḏawāq |
ذَوَاق ḏawāq |
| nominative | ذَوَاقٌ ḏawāqun |
الذَّوَاقُ aḏ-ḏawāqu |
ذَوَاقُ ḏawāqu |
| accusative | ذَوَاقًا ḏawāqan |
الذَّوَاقَ aḏ-ḏawāqa |
ذَوَاقَ ḏawāqa |
| genitive | ذَوَاقٍ ḏawāqin |
الذَّوَاقِ aḏ-ḏawāqi |
ذَوَاقِ ḏawāqi |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “ذواق”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen