راهبة

Arabic

Root
ر ه ب (r h b)
10 terms

Pronunciation

IPA^(key): /raː.hi.ba/

Noun

رَاهِبَة • (rāhiba) f (plural رَاهِبَات (rāhibāt) or رَوَاهِب (rawāhib), masculine رَاهِب (rāhib))

female equivalent of رَاهِب (rāhib)
(Christianity) nun

Declension

Declension of noun **رَاهِبَة** (rāhiba)
singular	masculine			feminine
	basic singular triptote			singular triptote in ـَة (-a)
	indefinite	definite	construct	indefinite	definite	construct
informal	رَاهِب rāhib	الرَّاهِب ar-rāhib	رَاهِب rāhib	رَاهِبَة rāhiba	الرَّاهِبَة ar-rāhiba	رَاهِبَة rāhibat
nominative	رَاهِبٌ rāhibun	الرَّاهِبُ ar-rāhibu	رَاهِبُ rāhibu	رَاهِبَةٌ rāhibatun	الرَّاهِبَةُ ar-rāhibatu	رَاهِبَةُ rāhibatu
accusative	رَاهِبًا rāhiban	الرَّاهِبَ ar-rāhiba	رَاهِبَ rāhiba	رَاهِبَةً rāhibatan	الرَّاهِبَةَ ar-rāhibata	رَاهِبَةَ rāhibata
genitive	رَاهِبٍ rāhibin	الرَّاهِبِ ar-rāhibi	رَاهِبِ rāhibi	رَاهِبَةٍ rāhibatin	الرَّاهِبَةِ ar-rāhibati	رَاهِبَةِ rāhibati
dual	masculine			feminine
dual	indefinite	definite	construct	indefinite	definite	construct
informal	رَاهِبَيْن rāhibayn	الرَّاهِبَيْن ar-rāhibayn	رَاهِبَيْ rāhibay	رَاهِبَتَيْن rāhibatayn	الرَّاهِبَتَيْن ar-rāhibatayn	رَاهِبَتَيْ rāhibatay
nominative	رَاهِبَانِ rāhibāni	الرَّاهِبَانِ ar-rāhibāni	رَاهِبَا rāhibā	رَاهِبَتَانِ rāhibatāni	الرَّاهِبَتَانِ ar-rāhibatāni	رَاهِبَتَا rāhibatā
accusative	رَاهِبَيْنِ rāhibayni	الرَّاهِبَيْنِ ar-rāhibayni	رَاهِبَيْ rāhibay	رَاهِبَتَيْنِ rāhibatayni	الرَّاهِبَتَيْنِ ar-rāhibatayni	رَاهِبَتَيْ rāhibatay
genitive	رَاهِبَيْنِ rāhibayni	الرَّاهِبَيْنِ ar-rāhibayni	رَاهِبَيْ rāhibay	رَاهِبَتَيْنِ rāhibatayni	الرَّاهِبَتَيْنِ ar-rāhibatayni	رَاهِبَتَيْ rāhibatay
plural	masculine			feminine
	basic broken plural triptote			sound feminine plural‎; basic broken plural diptote
	indefinite	definite	construct	indefinite	definite	construct
informal	رُهْبَان ruhbān	الرُّهْبَان ar-ruhbān	رُهْبَان ruhbān	رَاهِبَات‎; رَوَاهِب rāhibāt‎; rawāhib	الرَّاهِبَات‎; الرَّوَاهِب ar-rāhibāt‎; ar-rawāhib	رَاهِبَات‎; رَوَاهِب rāhibāt‎; rawāhib
nominative	رُهْبَانٌ ruhbānun	الرُّهْبَانُ ar-ruhbānu	رُهْبَانُ ruhbānu	رَاهِبَاتٌ‎; رَوَاهِبُ rāhibātun‎; rawāhibu	الرَّاهِبَاتُ‎; الرَّوَاهِبُ ar-rāhibātu‎; ar-rawāhibu	رَاهِبَاتُ‎; رَوَاهِبُ rāhibātu‎; rawāhibu
accusative	رُهْبَانًا ruhbānan	الرُّهْبَانَ ar-ruhbāna	رُهْبَانَ ruhbāna	رَاهِبَاتٍ‎; رَوَاهِبَ rāhibātin‎; rawāhiba	الرَّاهِبَاتِ‎; الرَّوَاهِبَ ar-rāhibāti‎; ar-rawāhiba	رَاهِبَاتِ‎; رَوَاهِبَ rāhibāti‎; rawāhiba
genitive	رُهْبَانٍ ruhbānin	الرُّهْبَانِ ar-ruhbāni	رُهْبَانِ ruhbāni	رَاهِبَاتٍ‎; رَوَاهِبَ rāhibātin‎; rawāhiba	الرَّاهِبَاتِ‎; الرَّوَاهِبِ ar-rāhibāti‎; ar-rawāhibi	رَاهِبَاتِ‎; رَوَاهِبِ rāhibāti‎; rawāhibi