رضوان
Arabic
| Root |
|---|
| ر ض ي (r ḍ y) |
| 13 terms |
| Root |
|---|
| ر ض و (r ḍ w) |
| 15 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /ridˤ.waːn/, /rudˤ.waːn/
Noun
رِضْوَان or رُضْوَان • (riḍwān or ruḍwān) m
- verbal noun of رَضِيَ (raḍiya) (form I)
- consent, approval, being pleased with, favor
- blessing
- Paradise, the angel of Paradise
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | رِضْوَان; رُضْوَان riḍwān; ruḍwān |
الرِّضْوَان; الرُّضْوَان ar-riḍwān; ar-ruḍwān |
رِضْوَان; رُضْوَان riḍwān; ruḍwān |
| nominative | رِضْوَانٌ; رُضْوَانٌ riḍwānun; ruḍwānun |
الرِّضْوَانُ; الرُّضْوَانُ ar-riḍwānu; ar-ruḍwānu |
رِضْوَانُ; رُضْوَانُ riḍwānu; ruḍwānu |
| accusative | رِضْوَانًا; رُضْوَانًا riḍwānan; ruḍwānan |
الرِّضْوَانَ; الرُّضْوَانَ ar-riḍwāna; ar-ruḍwāna |
رِضْوَانَ; رُضْوَانَ riḍwāna; ruḍwāna |
| genitive | رِضْوَانٍ; رُضْوَانٍ riḍwānin; ruḍwānin |
الرِّضْوَانِ; الرُّضْوَانِ ar-riḍwāni; ar-ruḍwāni |
رِضْوَانِ; رُضْوَانِ riḍwāni; ruḍwāni |
Descendants
- English: Ridván
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “رضوان”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen