رعب

Arabic

    Verb

    رَعَبَ • (raʕaba) I (non-past يَرْعَبُ (yarʕabu), verbal noun رَعْب (raʕb) or رُعْب (ruʕb))

    1. (intransitive) to be terrified
    2. (transitive) to terrify, to horrify, to frighten

    Conjugation

    Conjugation of رَعَبَ (I, sound, a ~ a, full passive, verbal nouns رَعْب, رُعْب)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    رَعْب, رُعْب
    raʕb, ruʕb
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    رَاعِب
    rāʕib
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مَرْعُوب
    marʕūb
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m رَعَبْتُ
    raʕabtu
    رَعَبْتَ
    raʕabta
    رَعَبَ
    raʕaba
    رَعَبْتُمَا
    raʕabtumā
    رَعَبَا
    raʕabā
    رَعَبْنَا
    raʕabnā
    رَعَبْتُمْ
    raʕabtum
    رَعَبُوا
    raʕabū
    f رَعَبْتِ
    raʕabti
    رَعَبَتْ
    raʕabat
    رَعَبَتَا
    raʕabatā
    رَعَبْتُنَّ
    raʕabtunna
    رَعَبْنَ
    raʕabna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَرْعَبُ
    ʔarʕabu
    تَرْعَبُ
    tarʕabu
    يَرْعَبُ
    yarʕabu
    تَرْعَبَانِ
    tarʕabāni
    يَرْعَبَانِ
    yarʕabāni
    نَرْعَبُ
    narʕabu
    تَرْعَبُونَ
    tarʕabūna
    يَرْعَبُونَ
    yarʕabūna
    f تَرْعَبِينَ
    tarʕabīna
    تَرْعَبُ
    tarʕabu
    تَرْعَبَانِ
    tarʕabāni
    تَرْعَبْنَ
    tarʕabna
    يَرْعَبْنَ
    yarʕabna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَرْعَبَ
    ʔarʕaba
    تَرْعَبَ
    tarʕaba
    يَرْعَبَ
    yarʕaba
    تَرْعَبَا
    tarʕabā
    يَرْعَبَا
    yarʕabā
    نَرْعَبَ
    narʕaba
    تَرْعَبُوا
    tarʕabū
    يَرْعَبُوا
    yarʕabū
    f تَرْعَبِي
    tarʕabī
    تَرْعَبَ
    tarʕaba
    تَرْعَبَا
    tarʕabā
    تَرْعَبْنَ
    tarʕabna
    يَرْعَبْنَ
    yarʕabna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَرْعَبْ
    ʔarʕab
    تَرْعَبْ
    tarʕab
    يَرْعَبْ
    yarʕab
    تَرْعَبَا
    tarʕabā
    يَرْعَبَا
    yarʕabā
    نَرْعَبْ
    narʕab
    تَرْعَبُوا
    tarʕabū
    يَرْعَبُوا
    yarʕabū
    f تَرْعَبِي
    tarʕabī
    تَرْعَبْ
    tarʕab
    تَرْعَبَا
    tarʕabā
    تَرْعَبْنَ
    tarʕabna
    يَرْعَبْنَ
    yarʕabna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِرْعَبْ
    irʕab
    اِرْعَبَا
    irʕabā
    اِرْعَبُوا
    irʕabū
    f اِرْعَبِي
    irʕabī
    اِرْعَبْنَ
    irʕabna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m رُعِبْتُ
    ruʕibtu
    رُعِبْتَ
    ruʕibta
    رُعِبَ
    ruʕiba
    رُعِبْتُمَا
    ruʕibtumā
    رُعِبَا
    ruʕibā
    رُعِبْنَا
    ruʕibnā
    رُعِبْتُمْ
    ruʕibtum
    رُعِبُوا
    ruʕibū
    f رُعِبْتِ
    ruʕibti
    رُعِبَتْ
    ruʕibat
    رُعِبَتَا
    ruʕibatā
    رُعِبْتُنَّ
    ruʕibtunna
    رُعِبْنَ
    ruʕibna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُرْعَبُ
    ʔurʕabu
    تُرْعَبُ
    turʕabu
    يُرْعَبُ
    yurʕabu
    تُرْعَبَانِ
    turʕabāni
    يُرْعَبَانِ
    yurʕabāni
    نُرْعَبُ
    nurʕabu
    تُرْعَبُونَ
    turʕabūna
    يُرْعَبُونَ
    yurʕabūna
    f تُرْعَبِينَ
    turʕabīna
    تُرْعَبُ
    turʕabu
    تُرْعَبَانِ
    turʕabāni
    تُرْعَبْنَ
    turʕabna
    يُرْعَبْنَ
    yurʕabna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُرْعَبَ
    ʔurʕaba
    تُرْعَبَ
    turʕaba
    يُرْعَبَ
    yurʕaba
    تُرْعَبَا
    turʕabā
    يُرْعَبَا
    yurʕabā
    نُرْعَبَ
    nurʕaba
    تُرْعَبُوا
    turʕabū
    يُرْعَبُوا
    yurʕabū
    f تُرْعَبِي
    turʕabī
    تُرْعَبَ
    turʕaba
    تُرْعَبَا
    turʕabā
    تُرْعَبْنَ
    turʕabna
    يُرْعَبْنَ
    yurʕabna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُرْعَبْ
    ʔurʕab
    تُرْعَبْ
    turʕab
    يُرْعَبْ
    yurʕab
    تُرْعَبَا
    turʕabā
    يُرْعَبَا
    yurʕabā
    نُرْعَبْ
    nurʕab
    تُرْعَبُوا
    turʕabū
    يُرْعَبُوا
    yurʕabū
    f تُرْعَبِي
    turʕabī
    تُرْعَبْ
    turʕab
    تُرْعَبَا
    turʕabā
    تُرْعَبْنَ
    turʕabna
    يُرْعَبْنَ
    yurʕabna

    Verb

    رَعَّبَ • (raʕʕaba) II (non-past يُرَعِّبُ (yuraʕʕibu), verbal noun تَرْعِيب (tarʕīb))

    1. (transitive) to terrify, to horrify, to frighten

    Conjugation

    Conjugation of رَعَّبَ (II, sound, full passive, verbal noun تَرْعِيب)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    تَرْعِيب
    tarʕīb
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    مُرَعِّب
    muraʕʕib
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مُرَعَّب
    muraʕʕab
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m رَعَّبْتُ
    raʕʕabtu
    رَعَّبْتَ
    raʕʕabta
    رَعَّبَ
    raʕʕaba
    رَعَّبْتُمَا
    raʕʕabtumā
    رَعَّبَا
    raʕʕabā
    رَعَّبْنَا
    raʕʕabnā
    رَعَّبْتُمْ
    raʕʕabtum
    رَعَّبُوا
    raʕʕabū
    f رَعَّبْتِ
    raʕʕabti
    رَعَّبَتْ
    raʕʕabat
    رَعَّبَتَا
    raʕʕabatā
    رَعَّبْتُنَّ
    raʕʕabtunna
    رَعَّبْنَ
    raʕʕabna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُرَعِّبُ
    ʔuraʕʕibu
    تُرَعِّبُ
    turaʕʕibu
    يُرَعِّبُ
    yuraʕʕibu
    تُرَعِّبَانِ
    turaʕʕibāni
    يُرَعِّبَانِ
    yuraʕʕibāni
    نُرَعِّبُ
    nuraʕʕibu
    تُرَعِّبُونَ
    turaʕʕibūna
    يُرَعِّبُونَ
    yuraʕʕibūna
    f تُرَعِّبِينَ
    turaʕʕibīna
    تُرَعِّبُ
    turaʕʕibu
    تُرَعِّبَانِ
    turaʕʕibāni
    تُرَعِّبْنَ
    turaʕʕibna
    يُرَعِّبْنَ
    yuraʕʕibna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُرَعِّبَ
    ʔuraʕʕiba
    تُرَعِّبَ
    turaʕʕiba
    يُرَعِّبَ
    yuraʕʕiba
    تُرَعِّبَا
    turaʕʕibā
    يُرَعِّبَا
    yuraʕʕibā
    نُرَعِّبَ
    nuraʕʕiba
    تُرَعِّبُوا
    turaʕʕibū
    يُرَعِّبُوا
    yuraʕʕibū
    f تُرَعِّبِي
    turaʕʕibī
    تُرَعِّبَ
    turaʕʕiba
    تُرَعِّبَا
    turaʕʕibā
    تُرَعِّبْنَ
    turaʕʕibna
    يُرَعِّبْنَ
    yuraʕʕibna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُرَعِّبْ
    ʔuraʕʕib
    تُرَعِّبْ
    turaʕʕib
    يُرَعِّبْ
    yuraʕʕib
    تُرَعِّبَا
    turaʕʕibā
    يُرَعِّبَا
    yuraʕʕibā
    نُرَعِّبْ
    nuraʕʕib
    تُرَعِّبُوا
    turaʕʕibū
    يُرَعِّبُوا
    yuraʕʕibū
    f تُرَعِّبِي
    turaʕʕibī
    تُرَعِّبْ
    turaʕʕib
    تُرَعِّبَا
    turaʕʕibā
    تُرَعِّبْنَ
    turaʕʕibna
    يُرَعِّبْنَ
    yuraʕʕibna
    imperative
    الْأَمْر
    m رَعِّبْ
    raʕʕib
    رَعِّبَا
    raʕʕibā
    رَعِّبُوا
    raʕʕibū
    f رَعِّبِي
    raʕʕibī
    رَعِّبْنَ
    raʕʕibna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m رُعِّبْتُ
    ruʕʕibtu
    رُعِّبْتَ
    ruʕʕibta
    رُعِّبَ
    ruʕʕiba
    رُعِّبْتُمَا
    ruʕʕibtumā
    رُعِّبَا
    ruʕʕibā
    رُعِّبْنَا
    ruʕʕibnā
    رُعِّبْتُمْ
    ruʕʕibtum
    رُعِّبُوا
    ruʕʕibū
    f رُعِّبْتِ
    ruʕʕibti
    رُعِّبَتْ
    ruʕʕibat
    رُعِّبَتَا
    ruʕʕibatā
    رُعِّبْتُنَّ
    ruʕʕibtunna
    رُعِّبْنَ
    ruʕʕibna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُرَعَّبُ
    ʔuraʕʕabu
    تُرَعَّبُ
    turaʕʕabu
    يُرَعَّبُ
    yuraʕʕabu
    تُرَعَّبَانِ
    turaʕʕabāni
    يُرَعَّبَانِ
    yuraʕʕabāni
    نُرَعَّبُ
    nuraʕʕabu
    تُرَعَّبُونَ
    turaʕʕabūna
    يُرَعَّبُونَ
    yuraʕʕabūna
    f تُرَعَّبِينَ
    turaʕʕabīna
    تُرَعَّبُ
    turaʕʕabu
    تُرَعَّبَانِ
    turaʕʕabāni
    تُرَعَّبْنَ
    turaʕʕabna
    يُرَعَّبْنَ
    yuraʕʕabna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُرَعَّبَ
    ʔuraʕʕaba
    تُرَعَّبَ
    turaʕʕaba
    يُرَعَّبَ
    yuraʕʕaba
    تُرَعَّبَا
    turaʕʕabā
    يُرَعَّبَا
    yuraʕʕabā
    نُرَعَّبَ
    nuraʕʕaba
    تُرَعَّبُوا
    turaʕʕabū
    يُرَعَّبُوا
    yuraʕʕabū
    f تُرَعَّبِي
    turaʕʕabī
    تُرَعَّبَ
    turaʕʕaba
    تُرَعَّبَا
    turaʕʕabā
    تُرَعَّبْنَ
    turaʕʕabna
    يُرَعَّبْنَ
    yuraʕʕabna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُرَعَّبْ
    ʔuraʕʕab
    تُرَعَّبْ
    turaʕʕab
    يُرَعَّبْ
    yuraʕʕab
    تُرَعَّبَا
    turaʕʕabā
    يُرَعَّبَا
    yuraʕʕabā
    نُرَعَّبْ
    nuraʕʕab
    تُرَعَّبُوا
    turaʕʕabū
    يُرَعَّبُوا
    yuraʕʕabū
    f تُرَعَّبِي
    turaʕʕabī
    تُرَعَّبْ
    turaʕʕab
    تُرَعَّبَا
    turaʕʕabā
    تُرَعَّبْنَ
    turaʕʕabna
    يُرَعَّبْنَ
    yuraʕʕabna

    Noun

    رُعْب • (ruʕbm

    1. verbal noun of رَعَبَ (raʕaba) (form I)
    2. terror, horror
      • 609–632 CE, Qur'an, 18:18:
        لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا
        If I had seen them, I would have fled filled with terror from them.

    Declension

    Declension of noun رُعْب (ruʕb)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal رُعْب
    ruʕb
    الرُّعْب
    ar-ruʕb
    رُعْب
    ruʕb
    nominative رُعْبٌ
    ruʕbun
    الرُّعْبُ
    ar-ruʕbu
    رُعْبُ
    ruʕbu
    accusative رُعْبًا
    ruʕban
    الرُّعْبَ
    ar-ruʕba
    رُعْبَ
    ruʕba
    genitive رُعْبٍ
    ruʕbin
    الرُّعْبِ
    ar-ruʕbi
    رُعْبِ
    ruʕbi

    Noun

    رَعْب • (raʕbm

    1. verbal noun of رَعَبَ (raʕaba) (form I)

    Declension

    Declension of noun رَعْب (raʕb)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal رَعْب
    raʕb
    الرَّعْب
    ar-raʕb
    رَعْب
    raʕb
    nominative رَعْبٌ
    raʕbun
    الرَّعْبُ
    ar-raʕbu
    رَعْبُ
    raʕbu
    accusative رَعْبًا
    raʕban
    الرَّعْبَ
    ar-raʕba
    رَعْبَ
    raʕba
    genitive رَعْبٍ
    raʕbin
    الرَّعْبِ
    ar-raʕbi
    رَعْبِ
    raʕbi

    Persian

    Etymology

    Borrowed from Arabic رُعْب (ruʕb).

    Pronunciation

     

    Readings
    Classical reading? ru'b
    Dari reading? ro'b
    Iranian reading? ro'b
    Tajik reading? rü'b

    Noun

    رعب • (ro'b)

    1. terror, horror

    Further reading

    • Hayyim, Sulayman (1934) “رعب”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim