رغم

See also: زعم

Arabic

Root
ر غ م (r ḡ m)
4 terms

Etymology 1.1

Pronunciation

  • IPA(key): /ra.ɣi.ma/, /ra.ɣa.ma/, /ra.ɣu.ma/

Verb

رَغِمَ or رَغَمَ • (raḡima or raḡama) I (non-past يَرْغَمُ (yarḡamu), verbal noun رَغْم (raḡm))

  1. (transitive) to force, to compel [with accusative ‘someone’ and عَلَى (ʕalā) ‘to do something’]
  2. (transitive) to humiliate, to degrade
    رَغَمَ الرَّجُلَraḡama r-rajulahe humiliated the man
  3. (intransitive) to be humiliated, to be abased
  4. (transitive, literally) to stick in the dirt, to make dirty
  5. (intransitive, literally) to become dirty (especially of one's nose)
    رَغَمَ أَنْفُهُraḡama ʔanfuhuhis nose soiled (literally, “his nose stuck to the sand”)
Conjugation
Conjugation of رَغِمَ, رَغَمَ (I, sound, i/a ~ a, full passive, verbal noun رَغْم)
verbal noun
الْمَصْدَر
رَغْم
raḡm
active participle
اِسْم الْفَاعِل
رَاغِم
rāḡim
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَرْغُوم
marḡūm
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَغِمْتُ, رَغَمْتُ
raḡimtu, raḡamtu
رَغِمْتَ, رَغَمْتَ
raḡimta, raḡamta
رَغِمَ, رَغَمَ
raḡima, raḡama
رَغِمْتُمَا, رَغَمْتُمَا
raḡimtumā, raḡamtumā
رَغِمَا, رَغَمَا
raḡimā, raḡamā
رَغِمْنَا, رَغَمْنَا
raḡimnā, raḡamnā
رَغِمْتُمْ, رَغَمْتُمْ
raḡimtum, raḡamtum
رَغِمُوا, رَغَمُوا
raḡimū, raḡamū
f رَغِمْتِ, رَغَمْتِ
raḡimti, raḡamti
رَغِمَتْ, رَغَمَتْ
raḡimat, raḡamat
رَغِمَتَا, رَغَمَتَا
raḡimatā, raḡamatā
رَغِمْتُنَّ, رَغَمْتُنَّ
raḡimtunna, raḡamtunna
رَغِمْنَ, رَغَمْنَ
raḡimna, raḡamna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَرْغَمُ
ʔarḡamu
تَرْغَمُ
tarḡamu
يَرْغَمُ
yarḡamu
تَرْغَمَانِ
tarḡamāni
يَرْغَمَانِ
yarḡamāni
نَرْغَمُ
narḡamu
تَرْغَمُونَ
tarḡamūna
يَرْغَمُونَ
yarḡamūna
f تَرْغَمِينَ
tarḡamīna
تَرْغَمُ
tarḡamu
تَرْغَمَانِ
tarḡamāni
تَرْغَمْنَ
tarḡamna
يَرْغَمْنَ
yarḡamna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَرْغَمَ
ʔarḡama
تَرْغَمَ
tarḡama
يَرْغَمَ
yarḡama
تَرْغَمَا
tarḡamā
يَرْغَمَا
yarḡamā
نَرْغَمَ
narḡama
تَرْغَمُوا
tarḡamū
يَرْغَمُوا
yarḡamū
f تَرْغَمِي
tarḡamī
تَرْغَمَ
tarḡama
تَرْغَمَا
tarḡamā
تَرْغَمْنَ
tarḡamna
يَرْغَمْنَ
yarḡamna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَرْغَمْ
ʔarḡam
تَرْغَمْ
tarḡam
يَرْغَمْ
yarḡam
تَرْغَمَا
tarḡamā
يَرْغَمَا
yarḡamā
نَرْغَمْ
narḡam
تَرْغَمُوا
tarḡamū
يَرْغَمُوا
yarḡamū
f تَرْغَمِي
tarḡamī
تَرْغَمْ
tarḡam
تَرْغَمَا
tarḡamā
تَرْغَمْنَ
tarḡamna
يَرْغَمْنَ
yarḡamna
imperative
الْأَمْر
m اِرْغَمْ
irḡam
اِرْغَمَا
irḡamā
اِرْغَمُوا
irḡamū
f اِرْغَمِي
irḡamī
اِرْغَمْنَ
irḡamna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رُغِمْتُ
ruḡimtu
رُغِمْتَ
ruḡimta
رُغِمَ
ruḡima
رُغِمْتُمَا
ruḡimtumā
رُغِمَا
ruḡimā
رُغِمْنَا
ruḡimnā
رُغِمْتُمْ
ruḡimtum
رُغِمُوا
ruḡimū
f رُغِمْتِ
ruḡimti
رُغِمَتْ
ruḡimat
رُغِمَتَا
ruḡimatā
رُغِمْتُنَّ
ruḡimtunna
رُغِمْنَ
ruḡimna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرْغَمُ
ʔurḡamu
تُرْغَمُ
turḡamu
يُرْغَمُ
yurḡamu
تُرْغَمَانِ
turḡamāni
يُرْغَمَانِ
yurḡamāni
نُرْغَمُ
nurḡamu
تُرْغَمُونَ
turḡamūna
يُرْغَمُونَ
yurḡamūna
f تُرْغَمِينَ
turḡamīna
تُرْغَمُ
turḡamu
تُرْغَمَانِ
turḡamāni
تُرْغَمْنَ
turḡamna
يُرْغَمْنَ
yurḡamna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرْغَمَ
ʔurḡama
تُرْغَمَ
turḡama
يُرْغَمَ
yurḡama
تُرْغَمَا
turḡamā
يُرْغَمَا
yurḡamā
نُرْغَمَ
nurḡama
تُرْغَمُوا
turḡamū
يُرْغَمُوا
yurḡamū
f تُرْغَمِي
turḡamī
تُرْغَمَ
turḡama
تُرْغَمَا
turḡamā
تُرْغَمْنَ
turḡamna
يُرْغَمْنَ
yurḡamna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرْغَمْ
ʔurḡam
تُرْغَمْ
turḡam
يُرْغَمْ
yurḡam
تُرْغَمَا
turḡamā
يُرْغَمَا
yurḡamā
نُرْغَمْ
nurḡam
تُرْغَمُوا
turḡamū
يُرْغَمُوا
yurḡamū
f تُرْغَمِي
turḡamī
تُرْغَمْ
turḡam
تُرْغَمَا
turḡamā
تُرْغَمْنَ
turḡamna
يُرْغَمْنَ
yurḡamna

Verb

رَغُمَ • (raḡuma) I (non-past يَرْغُمُ (yarḡumu), verbal noun رَغْم (raḡm) or رُغْم (ruḡm))

  1. (intransitive) to be humiliated, to be abased
Conjugation
Conjugation of رَغُمَ (I, sound, u ~ u, no passive (?), verbal nouns رَغْم, رُغْم)
verbal noun
الْمَصْدَر
رَغْم, رُغْم
raḡm, ruḡm
active participle
اِسْم الْفَاعِل
رَغِيم
raḡīm
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَغُمْتُ
raḡumtu
رَغُمْتَ
raḡumta
رَغُمَ
raḡuma
رَغُمْتُمَا
raḡumtumā
رَغُمَا
raḡumā
رَغُمْنَا
raḡumnā
رَغُمْتُمْ
raḡumtum
رَغُمُوا
raḡumū
f رَغُمْتِ
raḡumti
رَغُمَتْ
raḡumat
رَغُمَتَا
raḡumatā
رَغُمْتُنَّ
raḡumtunna
رَغُمْنَ
raḡumna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَرْغُمُ
ʔarḡumu
تَرْغُمُ
tarḡumu
يَرْغُمُ
yarḡumu
تَرْغُمَانِ
tarḡumāni
يَرْغُمَانِ
yarḡumāni
نَرْغُمُ
narḡumu
تَرْغُمُونَ
tarḡumūna
يَرْغُمُونَ
yarḡumūna
f تَرْغُمِينَ
tarḡumīna
تَرْغُمُ
tarḡumu
تَرْغُمَانِ
tarḡumāni
تَرْغُمْنَ
tarḡumna
يَرْغُمْنَ
yarḡumna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَرْغُمَ
ʔarḡuma
تَرْغُمَ
tarḡuma
يَرْغُمَ
yarḡuma
تَرْغُمَا
tarḡumā
يَرْغُمَا
yarḡumā
نَرْغُمَ
narḡuma
تَرْغُمُوا
tarḡumū
يَرْغُمُوا
yarḡumū
f تَرْغُمِي
tarḡumī
تَرْغُمَ
tarḡuma
تَرْغُمَا
tarḡumā
تَرْغُمْنَ
tarḡumna
يَرْغُمْنَ
yarḡumna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَرْغُمْ
ʔarḡum
تَرْغُمْ
tarḡum
يَرْغُمْ
yarḡum
تَرْغُمَا
tarḡumā
يَرْغُمَا
yarḡumā
نَرْغُمْ
narḡum
تَرْغُمُوا
tarḡumū
يَرْغُمُوا
yarḡumū
f تَرْغُمِي
tarḡumī
تَرْغُمْ
tarḡum
تَرْغُمَا
tarḡumā
تَرْغُمْنَ
tarḡumna
يَرْغُمْنَ
yarḡumna
imperative
الْأَمْر
m اُرْغُمْ
urḡum
اُرْغُمَا
urḡumā
اُرْغُمُوا
urḡumū
f اُرْغُمِي
urḡumī
اُرْغُمْنَ
urḡumna

Etymology 1.2

Pronunciation

  • IPA(key): /raɣ.ɣa.ma/

Verb

رَغَّمَ • (raḡḡama) II (non-past يُرَغِّمُ (yuraḡḡimu), verbal noun تَرْغِيم (tarḡīm)) (transitive)

  1. to humble, to humiliate
  2. to upset
Conjugation
Conjugation of رَغَّمَ (II, sound, full passive, verbal noun تَرْغِيم)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَرْغِيم
tarḡīm
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُرَغِّم
muraḡḡim
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُرَغَّم
muraḡḡam
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَغَّمْتُ
raḡḡamtu
رَغَّمْتَ
raḡḡamta
رَغَّمَ
raḡḡama
رَغَّمْتُمَا
raḡḡamtumā
رَغَّمَا
raḡḡamā
رَغَّمْنَا
raḡḡamnā
رَغَّمْتُمْ
raḡḡamtum
رَغَّمُوا
raḡḡamū
f رَغَّمْتِ
raḡḡamti
رَغَّمَتْ
raḡḡamat
رَغَّمَتَا
raḡḡamatā
رَغَّمْتُنَّ
raḡḡamtunna
رَغَّمْنَ
raḡḡamna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرَغِّمُ
ʔuraḡḡimu
تُرَغِّمُ
turaḡḡimu
يُرَغِّمُ
yuraḡḡimu
تُرَغِّمَانِ
turaḡḡimāni
يُرَغِّمَانِ
yuraḡḡimāni
نُرَغِّمُ
nuraḡḡimu
تُرَغِّمُونَ
turaḡḡimūna
يُرَغِّمُونَ
yuraḡḡimūna
f تُرَغِّمِينَ
turaḡḡimīna
تُرَغِّمُ
turaḡḡimu
تُرَغِّمَانِ
turaḡḡimāni
تُرَغِّمْنَ
turaḡḡimna
يُرَغِّمْنَ
yuraḡḡimna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرَغِّمَ
ʔuraḡḡima
تُرَغِّمَ
turaḡḡima
يُرَغِّمَ
yuraḡḡima
تُرَغِّمَا
turaḡḡimā
يُرَغِّمَا
yuraḡḡimā
نُرَغِّمَ
nuraḡḡima
تُرَغِّمُوا
turaḡḡimū
يُرَغِّمُوا
yuraḡḡimū
f تُرَغِّمِي
turaḡḡimī
تُرَغِّمَ
turaḡḡima
تُرَغِّمَا
turaḡḡimā
تُرَغِّمْنَ
turaḡḡimna
يُرَغِّمْنَ
yuraḡḡimna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرَغِّمْ
ʔuraḡḡim
تُرَغِّمْ
turaḡḡim
يُرَغِّمْ
yuraḡḡim
تُرَغِّمَا
turaḡḡimā
يُرَغِّمَا
yuraḡḡimā
نُرَغِّمْ
nuraḡḡim
تُرَغِّمُوا
turaḡḡimū
يُرَغِّمُوا
yuraḡḡimū
f تُرَغِّمِي
turaḡḡimī
تُرَغِّمْ
turaḡḡim
تُرَغِّمَا
turaḡḡimā
تُرَغِّمْنَ
turaḡḡimna
يُرَغِّمْنَ
yuraḡḡimna
imperative
الْأَمْر
m رَغِّمْ
raḡḡim
رَغِّمَا
raḡḡimā
رَغِّمُوا
raḡḡimū
f رَغِّمِي
raḡḡimī
رَغِّمْنَ
raḡḡimna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رُغِّمْتُ
ruḡḡimtu
رُغِّمْتَ
ruḡḡimta
رُغِّمَ
ruḡḡima
رُغِّمْتُمَا
ruḡḡimtumā
رُغِّمَا
ruḡḡimā
رُغِّمْنَا
ruḡḡimnā
رُغِّمْتُمْ
ruḡḡimtum
رُغِّمُوا
ruḡḡimū
f رُغِّمْتِ
ruḡḡimti
رُغِّمَتْ
ruḡḡimat
رُغِّمَتَا
ruḡḡimatā
رُغِّمْتُنَّ
ruḡḡimtunna
رُغِّمْنَ
ruḡḡimna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرَغَّمُ
ʔuraḡḡamu
تُرَغَّمُ
turaḡḡamu
يُرَغَّمُ
yuraḡḡamu
تُرَغَّمَانِ
turaḡḡamāni
يُرَغَّمَانِ
yuraḡḡamāni
نُرَغَّمُ
nuraḡḡamu
تُرَغَّمُونَ
turaḡḡamūna
يُرَغَّمُونَ
yuraḡḡamūna
f تُرَغَّمِينَ
turaḡḡamīna
تُرَغَّمُ
turaḡḡamu
تُرَغَّمَانِ
turaḡḡamāni
تُرَغَّمْنَ
turaḡḡamna
يُرَغَّمْنَ
yuraḡḡamna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرَغَّمَ
ʔuraḡḡama
تُرَغَّمَ
turaḡḡama
يُرَغَّمَ
yuraḡḡama
تُرَغَّمَا
turaḡḡamā
يُرَغَّمَا
yuraḡḡamā
نُرَغَّمَ
nuraḡḡama
تُرَغَّمُوا
turaḡḡamū
يُرَغَّمُوا
yuraḡḡamū
f تُرَغَّمِي
turaḡḡamī
تُرَغَّمَ
turaḡḡama
تُرَغَّمَا
turaḡḡamā
تُرَغَّمْنَ
turaḡḡamna
يُرَغَّمْنَ
yuraḡḡamna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرَغَّمْ
ʔuraḡḡam
تُرَغَّمْ
turaḡḡam
يُرَغَّمْ
yuraḡḡam
تُرَغَّمَا
turaḡḡamā
يُرَغَّمَا
yuraḡḡamā
نُرَغَّمْ
nuraḡḡam
تُرَغَّمُوا
turaḡḡamū
يُرَغَّمُوا
yuraḡḡamū
f تُرَغَّمِي
turaḡḡamī
تُرَغَّمْ
turaḡḡam
تُرَغَّمَا
turaḡḡamā
تُرَغَّمْنَ
turaḡḡamna
يُرَغَّمْنَ
yuraḡḡamna

Etymology 1.3

Pronunciation

  • IPA(key): /raɣm/, /ruɣm/

Noun

رَغْم or رُغْم • (raḡm or ruḡmm

  1. verbal noun of رَغِمَ (raḡima) (form I)
  2. forcefulness, dislike
    رَغْمًا عَن فُلَانraḡman ʕan fulānagainst one's will (literally, “to one's dislike”)
    عَلَى الرَّغْمِ مِنْ كَذَاʕalā r-raḡmi min kaḏāin spite of/despite this
Declension
Declension of noun رَغْم (raḡm)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal رَغْم
raḡm
الرَّغْم
ar-raḡm
رَغْم
raḡm
nominative رَغْمٌ
raḡmun
الرَّغْمُ
ar-raḡmu
رَغْمُ
raḡmu
accusative رَغْمًا
raḡman
الرَّغْمَ
ar-raḡma
رَغْمَ
raḡma
genitive رَغْمٍ
raḡmin
الرَّغْمِ
ar-raḡmi
رَغْمِ
raḡmi
Descendants
  • Persian: رغم (raġm)

References

  • Wehr, Hans (1979) “رغم”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN