رك

See also: رک, زك, and رگ

Arabic

Root
ر ك ك (r k k)
2 terms

Verb

رَكَّ • (rakka) I (non-past يَرِكُّ (yarikku), verbal noun رَكّ (rakk) or رِكَّة (rikka) or رَكَاكَة (rakāka) or رُكُوكَة (rukūka))

  1. to be weak, to be feeble, to be loose, to be infirm

Conjugation

Conjugation of رَكَّ (I, geminate, a ~ i, no passive, verbal nouns رَكّ, رِكَّة, رَكَاكَة, رُكُوكَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
رَكّ, رِكَّة, رَكَاكَة, رُكُوكَة
rakk, rikka, rakāka, rukūka
active participle
اِسْم الْفَاعِل
رَاكّ
rākk
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَكَكْتُ
rakaktu
رَكَكْتَ
rakakta
رَكَّ
rakka
رَكَكْتُمَا
rakaktumā
رَكَّا
rakkā
رَكَكْنَا
rakaknā
رَكَكْتُمْ
rakaktum
رَكُّوا
rakkū
f رَكَكْتِ
rakakti
رَكَّتْ
rakkat
رَكَّتَا
rakkatā
رَكَكْتُنَّ
rakaktunna
رَكَكْنَ
rakakna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَرِكُّ
ʔarikku
تَرِكُّ
tarikku
يَرِكُّ
yarikku
تَرِكَّانِ
tarikkāni
يَرِكَّانِ
yarikkāni
نَرِكُّ
narikku
تَرِكُّونَ
tarikkūna
يَرِكُّونَ
yarikkūna
f تَرِكِّينَ
tarikkīna
تَرِكُّ
tarikku
تَرِكَّانِ
tarikkāni
تَرْكِكْنَ
tarkikna
يَرْكِكْنَ
yarkikna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَرِكَّ
ʔarikka
تَرِكَّ
tarikka
يَرِكَّ
yarikka
تَرِكَّا
tarikkā
يَرِكَّا
yarikkā
نَرِكَّ
narikka
تَرِكُّوا
tarikkū
يَرِكُّوا
yarikkū
f تَرِكِّي
tarikkī
تَرِكَّ
tarikka
تَرِكَّا
tarikkā
تَرْكِكْنَ
tarkikna
يَرْكِكْنَ
yarkikna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَرِكَّ, أَرِكِّ, أَرْكِكْ
ʔarikka, ʔarikki, ʔarkik
تَرِكَّ, تَرِكِّ, تَرْكِكْ
tarikka, tarikki, tarkik
يَرِكَّ, يَرِكِّ, يَرْكِكْ
yarikka, yarikki, yarkik
تَرِكَّا
tarikkā
يَرِكَّا
yarikkā
نَرِكَّ, نَرِكِّ, نَرْكِكْ
narikka, narikki, narkik
تَرِكُّوا
tarikkū
يَرِكُّوا
yarikkū
f تَرِكِّي
tarikkī
تَرِكَّ, تَرِكِّ, تَرْكِكْ
tarikka, tarikki, tarkik
تَرِكَّا
tarikkā
تَرْكِكْنَ
tarkikna
يَرْكِكْنَ
yarkikna
imperative
الْأَمْر
m رِكَّ, رِكِّ, اِرْكِكْ
rikka, rikki, irkik
رِكَّا
rikkā
رِكُّوا
rikkū
f رِكِّي
rikkī
اِرْكِكْنَ
irkikna

Noun

رَكّ • (rakkm

  1. verbal noun of رَكَّ (rakka) (form I)

Declension

Declension of noun رَكّ (rakk)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal رَكّ
rakk
الرَّكّ
ar-rakk
رَكّ
rakk
nominative رَكٌّ
rakkun
الرَّكُّ
ar-rakku
رَكُّ
rakku
accusative رَكًّا
rakkan
الرَّكَّ
ar-rakka
رَكَّ
rakka
genitive رَكٍّ
rakkin
الرَّكِّ
ar-rakki
رَكِّ
rakki

Noun

رِكّ • (rikkm (plural أَرْكَاك (ʔarkāk) or رِكَاك (rikāk))

  1. a weak rain

Declension

Declension of noun رِكّ (rikk)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal رِكّ
rikk
الرِّكّ
ar-rikk
رِكّ
rikk
nominative رِكٌّ
rikkun
الرِّكُّ
ar-rikku
رِكُّ
rikku
accusative رِكًّا
rikkan
الرِّكَّ
ar-rikka
رِكَّ
rikka
genitive رِكٍّ
rikkin
الرِّكِّ
ar-rikki
رِكِّ
rikki
dual indefinite definite construct
informal رِكَّيْن
rikkayn
الرِّكَّيْن
ar-rikkayn
رِكَّيْ
rikkay
nominative رِكَّانِ
rikkāni
الرِّكَّانِ
ar-rikkāni
رِكَّا
rikkā
accusative رِكَّيْنِ
rikkayni
الرِّكَّيْنِ
ar-rikkayni
رِكَّيْ
rikkay
genitive رِكَّيْنِ
rikkayni
الرِّكَّيْنِ
ar-rikkayni
رِكَّيْ
rikkay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَرْكَاك‎; رِكَاك
ʔarkāk‎; rikāk
الْأَرْكَاك‎; الرِّكَاك
al-ʔarkāk‎; ar-rikāk
أَرْكَاك‎; رِكَاك
ʔarkāk‎; rikāk
nominative أَرْكَاكٌ‎; رِكَاكٌ
ʔarkākun‎; rikākun
الْأَرْكَاكُ‎; الرِّكَاكُ
al-ʔarkāku‎; ar-rikāku
أَرْكَاكُ‎; رِكَاكُ
ʔarkāku‎; rikāku
accusative أَرْكَاكًا‎; رِكَاكًا
ʔarkākan‎; rikākan
الْأَرْكَاكَ‎; الرِّكَاكَ
al-ʔarkāka‎; ar-rikāka
أَرْكَاكَ‎; رِكَاكَ
ʔarkāka‎; rikāka
genitive أَرْكَاكٍ‎; رِكَاكٍ
ʔarkākin‎; rikākin
الْأَرْكَاكِ‎; الرِّكَاكِ
al-ʔarkāki‎; ar-rikāki
أَرْكَاكِ‎; رِكَاكِ
ʔarkāki‎; rikāki