ترك

See also: برگ, پرک, برك, ترک, برک, and ب ر ك

Arabic

Root
ت ر ك (t r k)
5 terms

Etymology 1

Root
ت ر ك (t r k)
5 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ta.ra.ka/
  • Audio:(file)

Verb

تَرَكَ • (taraka) I (non-past يَتْرُكُ (yatruku), verbal noun تَرْك (tark))

  1. to leave, to relinquish
    اُتْرُكْنِي فِي حَالِي (to a man)utruknī fī ḥālīLeave me alone.
Conjugation
Conjugation of تَرَكَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal noun تَرْك)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَرْك
tark
active participle
اِسْم الْفَاعِل
تَارِك
tārik
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَتْرُوك
matrūk
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تَرَكْتُ
taraktu
تَرَكْتَ
tarakta
تَرَكَ
taraka
تَرَكْتُمَا
taraktumā
تَرَكَا
tarakā
تَرَكْنَا
taraknā
تَرَكْتُمْ
taraktum
تَرَكُوا
tarakū
f تَرَكْتِ
tarakti
تَرَكَتْ
tarakat
تَرَكَتَا
tarakatā
تَرَكْتُنَّ
taraktunna
تَرَكْنَ
tarakna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَتْرُكُ
ʔatruku
تَتْرُكُ
tatruku
يَتْرُكُ
yatruku
تَتْرُكَانِ
tatrukāni
يَتْرُكَانِ
yatrukāni
نَتْرُكُ
natruku
تَتْرُكُونَ
tatrukūna
يَتْرُكُونَ
yatrukūna
f تَتْرُكِينَ
tatrukīna
تَتْرُكُ
tatruku
تَتْرُكَانِ
tatrukāni
تَتْرُكْنَ
tatrukna
يَتْرُكْنَ
yatrukna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَتْرُكَ
ʔatruka
تَتْرُكَ
tatruka
يَتْرُكَ
yatruka
تَتْرُكَا
tatrukā
يَتْرُكَا
yatrukā
نَتْرُكَ
natruka
تَتْرُكُوا
tatrukū
يَتْرُكُوا
yatrukū
f تَتْرُكِي
tatrukī
تَتْرُكَ
tatruka
تَتْرُكَا
tatrukā
تَتْرُكْنَ
tatrukna
يَتْرُكْنَ
yatrukna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَتْرُكْ
ʔatruk
تَتْرُكْ
tatruk
يَتْرُكْ
yatruk
تَتْرُكَا
tatrukā
يَتْرُكَا
yatrukā
نَتْرُكْ
natruk
تَتْرُكُوا
tatrukū
يَتْرُكُوا
yatrukū
f تَتْرُكِي
tatrukī
تَتْرُكْ
tatruk
تَتْرُكَا
tatrukā
تَتْرُكْنَ
tatrukna
يَتْرُكْنَ
yatrukna
imperative
الْأَمْر
m اُتْرُكْ
utruk
اُتْرُكَا
utrukā
اُتْرُكُوا
utrukū
f اُتْرُكِي
utrukī
اُتْرُكْنَ
utrukna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تُرِكْتُ
turiktu
تُرِكْتَ
turikta
تُرِكَ
turika
تُرِكْتُمَا
turiktumā
تُرِكَا
turikā
تُرِكْنَا
turiknā
تُرِكْتُمْ
turiktum
تُرِكُوا
turikū
f تُرِكْتِ
turikti
تُرِكَتْ
turikat
تُرِكَتَا
turikatā
تُرِكْتُنَّ
turiktunna
تُرِكْنَ
turikna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُتْرَكُ
ʔutraku
تُتْرَكُ
tutraku
يُتْرَكُ
yutraku
تُتْرَكَانِ
tutrakāni
يُتْرَكَانِ
yutrakāni
نُتْرَكُ
nutraku
تُتْرَكُونَ
tutrakūna
يُتْرَكُونَ
yutrakūna
f تُتْرَكِينَ
tutrakīna
تُتْرَكُ
tutraku
تُتْرَكَانِ
tutrakāni
تُتْرَكْنَ
tutrakna
يُتْرَكْنَ
yutrakna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُتْرَكَ
ʔutraka
تُتْرَكَ
tutraka
يُتْرَكَ
yutraka
تُتْرَكَا
tutrakā
يُتْرَكَا
yutrakā
نُتْرَكَ
nutraka
تُتْرَكُوا
tutrakū
يُتْرَكُوا
yutrakū
f تُتْرَكِي
tutrakī
تُتْرَكَ
tutraka
تُتْرَكَا
tutrakā
تُتْرَكْنَ
tutrakna
يُتْرَكْنَ
yutrakna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُتْرَكْ
ʔutrak
تُتْرَكْ
tutrak
يُتْرَكْ
yutrak
تُتْرَكَا
tutrakā
يُتْرَكَا
yutrakā
نُتْرَكْ
nutrak
تُتْرَكُوا
tutrakū
يُتْرَكُوا
yutrakū
f تُتْرَكِي
tutrakī
تُتْرَكْ
tutrak
تُتْرَكَا
tutrakā
تُتْرَكْنَ
tutrakna
يُتْرَكْنَ
yutrakna
Synonyms
See also

(ẓanna and her sisters) ظَنَّ وَأَخَوَاتُهَا (ẓanna waʔaḵawātuhā)

Etymology 2

Verbal noun of تَرَكَ (taraka).

Pronunciation

  • IPA(key): /tark/

Noun

تَرْك • (tarkm

  1. verbal noun of تَرَكَ (taraka) (form I) (leftover, heritage)
  2. leaving, abandoning
    • 609–632 CE, Qur'an, 4:176:
      يَسۡتَفۡتُونَكَ قُلِ ٱللَّهُ يُفۡتِيكُمۡ فِي ٱلۡكَلَٰلَةِۚ إِنِ ٱمۡرُؤٌاْ هَلَكَ لَيۡسَ لَهُۥ وَلَدٞ وَلَهُۥٓ أُخۡتٞ فَلَهَا نِصۡفُ مَا تَرَكۚ وَهُوَ يَرِثُهَآ إِن لَّمۡ يَكُن لَّهَا وَلَدٞۚ فَإِن كَانَتَا ٱثۡنَتَيۡنِ فَلَهُمَا ٱلثُّلُثَانِ مِمَّا تَرَكۚ وَإِن كَانُوٓاْ إِخۡوَةٗ رِّجَالٗا وَنِسَآءٗ فَلِلذَّكَرِ مِثۡلُ حَظِّ ٱلۡأُنثَيَيۡنِۗ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ أَن تَضِلُّواْۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمُۢ
      They ask thee for a pronouncement. Say: "Allah hath pronounced for you concerning distant kindred. If a man die childless and he have a sister, hers is half the heritage, and he would have inherited from her had she died childless. And if there be two sisters, then theirs are two-thirds of the heritage, and if they be brethren, men and women, unto the male is the equivalent of the share of two females". Allah expoundeth unto you, so that ye err not. Allah is Knower of all things.
Declension
Declension of noun تَرْك (tark)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَرْك
tark
التَّرْك
at-tark
تَرْك
tark
nominative تَرْكٌ
tarkun
التَّرْكُ
at-tarku
تَرْكُ
tarku
accusative تَرْكًا
tarkan
التَّرْكَ
at-tarka
تَرْكَ
tarka
genitive تَرْكٍ
tarkin
التَّرْكِ
at-tarki
تَرْكِ
tarki
Descendants
  • Armenian: թարգ (tʻarg)
  • Old Anatolian Turkish: ترك (terk)
    • Azerbaijani: tərk
    • Ottoman Turkish: ترك (terk)
      • Turkish: terk
      • Armenian: թէրք (tʻērkʻ)
  • Uyghur: تەرك (terk)
  • Uzbek: tark

Etymology 3

From a Turkic language. Compare Karakhanid تُرْكْ (türk), Ottoman Turkish ترك (türk) etc.

Pronunciation

  • IPA(key): /turk/

Noun

تُرْك • (turkm (collective, singulative تُرْكِيّ m (turkiyy), plural أَتْرَاك (ʔatrāk))

  1. Turks
Declension
Declension of noun تُرْك (turk)
collective basic collective triptote
indefinite definite construct
informal تُرْك
turk
التُّرْك
at-turk
تُرْك
turk
nominative تُرْكٌ
turkun
التُّرْكُ
at-turku
تُرْكُ
turku
accusative تُرْكًا
turkan
التُّرْكَ
at-turka
تُرْكَ
turka
genitive تُرْكٍ
turkin
التُّرْكِ
at-turki
تُرْكِ
turki
singulative basic singulative triptote
indefinite definite construct
informal تُرْكِي
turkī
التُّرْكِي
at-turkī
تُرْكِي
turkī
nominative تُرْكِيٌّ
turkiyyun
التُّرْكِيُّ
at-turkiyyu
تُرْكِيُّ
turkiyyu
accusative تُرْكِيًّا
turkiyyan
التُّرْكِيَّ
at-turkiyya
تُرْكِيَّ
turkiyya
genitive تُرْكِيٍّ
turkiyyin
التُّرْكِيِّ
at-turkiyyi
تُرْكِيِّ
turkiyyi
dual indefinite definite construct
informal تُرْكِيَّيْن
turkiyyayn
التُّرْكِيَّيْن
at-turkiyyayn
تُرْكِيَّيْ
turkiyyay
nominative تُرْكِيَّانِ
turkiyyāni
التُّرْكِيَّانِ
at-turkiyyāni
تُرْكِيَّا
turkiyyā
accusative تُرْكِيَّيْنِ
turkiyyayni
التُّرْكِيَّيْنِ
at-turkiyyayni
تُرْكِيَّيْ
turkiyyay
genitive تُرْكِيَّيْنِ
turkiyyayni
التُّرْكِيَّيْنِ
at-turkiyyayni
تُرْكِيَّيْ
turkiyyay
paucal (3-10) basic broken paucal triptote
indefinite definite construct
informal تُرْك
turk
التُّرْك
at-turk
تُرْك
turk
nominative تُرْكٌ
turkun
التُّرْكُ
at-turku
تُرْكُ
turku
accusative تُرْكًا
turkan
التُّرْكَ
at-turka
تُرْكَ
turka
genitive تُرْكٍ
turkin
التُّرْكِ
at-turki
تُرْكِ
turki
plural of variety basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَتْرَاك
ʔatrāk
الْأَتْرَاك
al-ʔatrāk
أَتْرَاك
ʔatrāk
nominative أَتْرَاكٌ
ʔatrākun
الْأَتْرَاكُ
al-ʔatrāku
أَتْرَاكُ
ʔatrāku
accusative أَتْرَاكًا
ʔatrākan
الْأَتْرَاكَ
al-ʔatrāka
أَتْرَاكَ
ʔatrāka
genitive أَتْرَاكٍ
ʔatrākin
الْأَتْرَاكِ
al-ʔatrāki
أَتْرَاكِ
ʔatrāki
Derived terms
  • تَرَّكَ (tarraka)
  • اِسْتَتْرَكَ (istatraka)

Etymology 4

From تُرْك (turk, Turks), with the second triliteral conjugation implying the bestowing of a particular quality. Compare عَرَّبَ (ʕarraba, to Arabize, to make Arab), هَوَّدَ (hawwada, to Judaize, to make Jewish), أَمْرَكَ (ʔamraka, to Americanize, to make American)، فَرْنَسَ (farnasa, to Gallicize, to make French), أَلْمَنَ (ʔalmana, to Germanize, to make German).

Pronunciation

  • IPA(key): /tar.ra.ka/

Verb

تَرَّكَ • (tarraka) II (non-past يُتَرِّكُ (yutarriku), verbal noun تَتْرِيك (tatrīk))

  1. to Turkify, to make Turkish
Conjugation
Conjugation of تَرَّكَ (II, sound, full passive, verbal noun تَتْرِيك)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَتْرِيك
tatrīk
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُتَرِّك
mutarrik
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُتَرَّك
mutarrak
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تَرَّكْتُ
tarraktu
تَرَّكْتَ
tarrakta
تَرَّكَ
tarraka
تَرَّكْتُمَا
tarraktumā
تَرَّكَا
tarrakā
تَرَّكْنَا
tarraknā
تَرَّكْتُمْ
tarraktum
تَرَّكُوا
tarrakū
f تَرَّكْتِ
tarrakti
تَرَّكَتْ
tarrakat
تَرَّكَتَا
tarrakatā
تَرَّكْتُنَّ
tarraktunna
تَرَّكْنَ
tarrakna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُتَرِّكُ
ʔutarriku
تُتَرِّكُ
tutarriku
يُتَرِّكُ
yutarriku
تُتَرِّكَانِ
tutarrikāni
يُتَرِّكَانِ
yutarrikāni
نُتَرِّكُ
nutarriku
تُتَرِّكُونَ
tutarrikūna
يُتَرِّكُونَ
yutarrikūna
f تُتَرِّكِينَ
tutarrikīna
تُتَرِّكُ
tutarriku
تُتَرِّكَانِ
tutarrikāni
تُتَرِّكْنَ
tutarrikna
يُتَرِّكْنَ
yutarrikna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُتَرِّكَ
ʔutarrika
تُتَرِّكَ
tutarrika
يُتَرِّكَ
yutarrika
تُتَرِّكَا
tutarrikā
يُتَرِّكَا
yutarrikā
نُتَرِّكَ
nutarrika
تُتَرِّكُوا
tutarrikū
يُتَرِّكُوا
yutarrikū
f تُتَرِّكِي
tutarrikī
تُتَرِّكَ
tutarrika
تُتَرِّكَا
tutarrikā
تُتَرِّكْنَ
tutarrikna
يُتَرِّكْنَ
yutarrikna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُتَرِّكْ
ʔutarrik
تُتَرِّكْ
tutarrik
يُتَرِّكْ
yutarrik
تُتَرِّكَا
tutarrikā
يُتَرِّكَا
yutarrikā
نُتَرِّكْ
nutarrik
تُتَرِّكُوا
tutarrikū
يُتَرِّكُوا
yutarrikū
f تُتَرِّكِي
tutarrikī
تُتَرِّكْ
tutarrik
تُتَرِّكَا
tutarrikā
تُتَرِّكْنَ
tutarrikna
يُتَرِّكْنَ
yutarrikna
imperative
الْأَمْر
m تَرِّكْ
tarrik
تَرِّكَا
tarrikā
تَرِّكُوا
tarrikū
f تَرِّكِي
tarrikī
تَرِّكْنَ
tarrikna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تُرِّكْتُ
turriktu
تُرِّكْتَ
turrikta
تُرِّكَ
turrika
تُرِّكْتُمَا
turriktumā
تُرِّكَا
turrikā
تُرِّكْنَا
turriknā
تُرِّكْتُمْ
turriktum
تُرِّكُوا
turrikū
f تُرِّكْتِ
turrikti
تُرِّكَتْ
turrikat
تُرِّكَتَا
turrikatā
تُرِّكْتُنَّ
turriktunna
تُرِّكْنَ
turrikna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُتَرَّكُ
ʔutarraku
تُتَرَّكُ
tutarraku
يُتَرَّكُ
yutarraku
تُتَرَّكَانِ
tutarrakāni
يُتَرَّكَانِ
yutarrakāni
نُتَرَّكُ
nutarraku
تُتَرَّكُونَ
tutarrakūna
يُتَرَّكُونَ
yutarrakūna
f تُتَرَّكِينَ
tutarrakīna
تُتَرَّكُ
tutarraku
تُتَرَّكَانِ
tutarrakāni
تُتَرَّكْنَ
tutarrakna
يُتَرَّكْنَ
yutarrakna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُتَرَّكَ
ʔutarraka
تُتَرَّكَ
tutarraka
يُتَرَّكَ
yutarraka
تُتَرَّكَا
tutarrakā
يُتَرَّكَا
yutarrakā
نُتَرَّكَ
nutarraka
تُتَرَّكُوا
tutarrakū
يُتَرَّكُوا
yutarrakū
f تُتَرَّكِي
tutarrakī
تُتَرَّكَ
tutarraka
تُتَرَّكَا
tutarrakā
تُتَرَّكْنَ
tutarrakna
يُتَرَّكْنَ
yutarrakna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُتَرَّكْ
ʔutarrak
تُتَرَّكْ
tutarrak
يُتَرَّكْ
yutarrak
تُتَرَّكَا
tutarrakā
يُتَرَّكَا
yutarrakā
نُتَرَّكْ
nutarrak
تُتَرَّكُوا
tutarrakū
يُتَرَّكُوا
yutarrakū
f تُتَرَّكِي
tutarrakī
تُتَرَّكْ
tutarrak
تُتَرَّكَا
tutarrakā
تُتَرَّكْنَ
tutarrakna
يُتَرَّكْنَ
yutarrakna

References

  • Wehr, Hans (1979) “ترك”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Karakhanid

Etymology 1

Inherited from Proto-Turkic *tür(ü)k.

Noun

تُرْكْ (türk)

  1. Turk, Turkish, Turkic
  2. the son of Noah
  3. time

Further reading

  • The template Template:R:xqa:DLT does not use the parameter(s):
    1=350-353
    Please see Module:checkparams for help with this warning.
    al-Kashgarî, Mahmud (1072–1074) Besim Atalay, transl., Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi [Translation of the “Compendium of the languages of the Turks] (Türk Dil Kurumu Yayınları; 521) (in Turkish), 1985 edition, volume I, Ankara: Türk Tarih Kurmu Basımevi, published 1939–1943
  • Clauson, Gerard (1972) “türk”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, →ISBN, →OCLC, pages 542-543

Etymology 2

Inherited from Proto-Turkic *terk.

Adverb

تَرْكْ (terk)

  1. quickly, fast
    تَرْكْ كَلْterk kelcome fast

Further reading

  • The template Template:R:xqa:DLT does not use the parameter(s):
    1=350
    Please see Module:checkparams for help with this warning.
    al-Kashgarî, Mahmud (1072–1074) Besim Atalay, transl., Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi [Translation of the “Compendium of the languages of the Turks] (Türk Dil Kurumu Yayınları; 521) (in Turkish), 1985 edition, volume I, Ankara: Türk Tarih Kurmu Basımevi, published 1939–1943
  • Clauson, Gerard (1972) “türk”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, →ISBN, →OCLC, page 542

Etymology 3

Inherited from Proto-Turkic *tīrig.

Adjective

تِرِكْ (tirig)

  1. alive, living
    اَڨِنْ بَرْقِنْ سَتِغْسادٖی
    یُلُغْ بِیرِبْ یَرِغْسادٖی
    تِرِكْ ارْسا تُرُغْسادٖی
    اَنْكَرْ ساقِنْجْ كُنٖی تُغْدٖی
    evin barqïn satïğsadï
    yoluğ bẹrip yarïğsadï
    tirig erse turuğsadï
    aŋar sāqïnč küni toğdï
    He wanted to sell all his property.
    He wanted to give ransom and judge.
    He stopped as he was alive.
    His sun/day of caution rose.
Descendants

Further reading

  • The template Template:R:xqa:DLT does not use the parameter(s):
    1=386
    Please see Module:checkparams for help with this warning.
    al-Kashgarî, Mahmud (1072–1074) Besim Atalay, transl., Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi [Translation of the “Compendium of the languages of the Turks] (Türk Dil Kurumu Yayınları; 521) (in Turkish), 1985 edition, volume I, Ankara: Türk Tarih Kurmu Basımevi, published 1939–1943

Etymology 4

The vowels of the word are unknown, due to the word being only attested without harakat. Besim Atalay transliterates as "türk", and suggests the word refers to Turkistan, a city in modern day Kazakhstan. He also considers the possibility of the word being read as "terek", either referring to Terek Pass, or Terek. However, he considers the latter to be less likely.

Proper noun

ترك (trk)

  1. a city in the Turkic state

Further reading

  • The template Template:R:xqa:DLT does not use the parameter(s):
    1=350
    Please see Module:checkparams for help with this warning.
    al-Kashgarî, Mahmud (1072–1074) Besim Atalay, transl., Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi [Translation of the “Compendium of the languages of the Turks] (Türk Dil Kurumu Yayınları; 521) (in Turkish), 1985 edition, volume I, Ankara: Türk Tarih Kurmu Basımevi, published 1939–1943

Old Anatolian Turkish

Etymology 1

Inherited from Proto-Turkic *tür(ü)k

Alternative forms

Pronunciation

  • IPA(key): /tyrk/

Proper noun

ترك • (türk)

  1. Turk, Turkish, Turkic
Derived terms
Descendants
  • Azerbaijani: türk
  • Gagauz: türk
  • Ottoman Turkish: ترك (türk) (see there for further descendants)
Further reading
  • Kanar, Mehmet (2018) “türk”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 672

Etymology 2

From Arabic تَرْك (tark), verbal noun of تَرَكَ (taraka, to leave, relinquish).

Pronunciation

  • IPA(key): /tɛrk/

Noun

ترك • (terk) (definite accusative تركی (terki), plural تركلر (terkler))

  1. quitting, abandoning, leaving; abandonment; act of leaving or abandoning
Derived terms
  • ترك اولنمق (terk olınmaq, to be abandoned)
  • ترك ایلمك (terk eylemek, to leave, to abandon)
  • تركنی اورمق (terkini urmaq, to leave)
Descendants
  • Azerbaijani: tərk
  • Ottoman Turkish: ترك (terk)

Further reading

  • Kanar, Mehmet (2018) “terk”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 646
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “terk”, in Nişanyan Sözlük

Etymology 3

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

  • IPA(key): /tɛrɛk/

Noun

ترك • (terek) (definite accusative تركی (teregi), plural تركلر (terekler))

  1. shelf, a flat, rigid structure, fixed at right angles to a wall or forming a part of a cabinet, desk, etc., and used to display, store, or support objects
  2. plate, a slightly curved but almost flat dish from which food is served or eaten
Descendants
  • Ottoman Turkish: ترك (terek)
    • Turkish: terek
    • Armenian: դարակ (darak), թարեք (tʻarekʻ), թարաք (tʻarakʻ), թերեք (tʻerekʻ)dialectal

Further reading

  • Kanar, Mehmet (2018) “terek”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 646

Ottoman Turkish

Etymology 1

    Inherited from Old Anatolian Turkish ترك (türk), from Proto-Turkic *tür(ü)k. Cognate with Old Turkic 𐱅𐰇𐰼𐰜 (t²ür²k̥ /⁠türük⁠/).

    Alternative forms

    Pronunciation

    • IPA(key): /tyɾk/
    • (Albania) IPA(key): /tuɾk/

    Noun

    ترك • (türk) (plural تركلر (türkler) or اتراك (etrak))

    1. Turk
      • 1927 October, Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk[1], page 12:
        افندیلر ، بو وضعیت قارشیسنده بر ، تك قرار واردی. اوده حاكمیت ملیه‌یه مستند ، بلا قید وشرط مستقل یكی بر تورك دولتی تأسیس ایتمك!
        Efendiler, bu vaziyet karşısında bir tek karar vardı. O da hakimiyet-i milliyeye müstenid, bilakayduşart müstakil yeni bir Türk devleti te'sis etmek!
        (please add an English translation of this quotation)
    Descendants

    Etymology 2

    Inherited from Old Anatolian Turkish ترك (terk), from Arabic تَرْك (tark), verbal noun of تَرَكَ (taraka, to leave, relinquish).

    Pronunciation

    • IPA(key): /teɾk/

    Noun

    ترك • (terk)

    1. quitting, abandoning, leaving; abandonment
    2. neglecting; omission
    Descendants
    • Turkish: terk
    • Armenian: թէրք (tʻērkʻ)

    Etymology 3

    From Persian ترک (tarak).

    Pronunciation

    • IPA(key): /teˈɾek/

    Proper noun

    ترك • (Terek)

    1. Terek (a river)

    Noun

    ترك • (terek)

    1. moat, ditch

    References

    • Németh, Julius (1961) “Traces of the Turkish language in Albania”, in Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae[2], volume 13, number 1/2, page 17

    South Levantine Arabic

    Root
    ت ر ك
    2 terms

    Etymology

    From Arabic تَرَكَ (taraka).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ta.rak/, [ˈta.rak]
    • Audio (al-Lidd):(file)

    Verb

    ترك • (tarak) I (present بترك (bitrik), active participle تارك (tārek))

    1. to leave
      Synonyms: ساب (sāb), هجّ (hajj), غَادَر (ḡādar)

    Conjugation

    Conjugation of ترك
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m تركت (tarakt) تركت (tarakt) ترك (tarak) تركنا (tarakna) تركتو (taraktu) تركو (taraku)
    f تركتي (tarakti) تركت (tarkat)
    present m بترك (batrik) بتترك (btitrik) بترك (bitrik) منترك (mnitrik) بتتركو (btitriku) بتركو (bitriku)
    f بتتركي (btitriki) بتترك (btitrik)
    subjunctive m أترك (ʔatrik) تترك (titrik) يترك (yitrik) نترك (nitrik) تتركو (titriku) يتركو (yitriku)
    f تتركي (titriki) تترك (titrik)
    imperative m اترك (itrik) اتركو (itriku)
    f اتركي (itriki)