turk

See also: türk, Turk, Túrk, Türk, and Turk.

Albanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish ترك (Türk) (modern Turkish Türk).

Noun

turk m (plural turq, definite turku, definite plural turqit) (feminine equivalent turke)

  1. Turk

Cypriot Arabic

Etymology

From Arabic تُرْك (turk).

Noun

turk pl

  1. Turks

References

  • Borg, Alexander (2004) A Comparative Glossary of Cypriot Maronite Arabic (Arabic–English) (Handbook of Oriental Studies; I.70), Leiden and Boston: Brill, page 174

Norwegian Nynorsk

Verb

turk

  1. imperative of turke

Swedish

Noun

turk c

  1. a Turk; person from Turkey
  2. a Turkish bath
    Synonym: turkiskt bad
  3. (slang, dated, ethnic slur, derogatory) a dark-haired or dark-skinned immigrant, regardless of country of origin

Usage notes

More common in the 1990s and earlier in (sense 3). Still occasionally used in this sense in compounds, for example "turkaffär" or "turklivs" (store run by immigrants, who could also be Syrians, for example – often offers a different range of items compared to other stores).

Declension

Declension of turk
nominative genitive
singular indefinite turk turks
definite turken turkens
plural indefinite turkar turkars
definite turkarna turkarnas

See also

References

Anagrams

Uzbek

Other scripts
Yangi Imlo تۇرك
Cyrillic турк
Latin turk
Perso-Arabic
(Afghanistan)
تورک

Etymology

Inherited from Proto-Turkic [Term?].

Pronunciation

  • IPA(key): /tuɾk/

Noun

turk (plural turklar)

  1. Turk (person)

Declension

Declension of turk
singular plural
nominative turk turklar
genitive turkning turklarning
dative turkka turklarga
definite accusative turkni turklarni
locative turkda turklarda
ablative turkdan turklardan
similative turkdek turklardek
Possessive forms of turk
1st person singular
singular plural
nominative turkim turklarim
genitive turkimning turklarimning
dative turkimga turklarimga
definite accusative turkimni turklarimni
locative turkimda turklarimda
ablative turkimdan turklarimdan
similative turkimdek turklarimdek
2nd person singular
singular plural
nominative turking turklaring
genitive turkingning turklaringning
dative turkingga turklaringga
definite accusative turkingni turklaringni
locative turkingda turklaringda
ablative turkingdan turklaringdan
similative turkingdek turklaringdek
3rd person singular
singular plural
nominative turki turklari
genitive turkining turklarining
dative turkiga turklariga
definite accusative turkini turklarini
locative turkida turklarida
ablative turkidan turklaridan
similative turkidek turklaridek
1st person plural
singular plural
nominative turkimiz turklarimiz
genitive turkimizning turklarimizning
dative turkimizga turklarimizga
definite accusative turkimizni turklarimizni
locative turkimizda turklarimizda
ablative turkimizdan turklarimizdan
similative turkimizdek turklarimizdek
2nd person plural
singular plural
nominative turkingiz turklaringiz
genitive turkingizning turklaringizning
dative turkingizga turklaringizga
definite accusative turkingizni turklaringizni
locative turkingizda turklaringizda
ablative turkingizdan turklaringizdan
similative turkingizdek turklaringizdek
3rd person plural
singular plural
nominative turki turklari
genitive turkining turklarining
dative turkiga turklariga
definite accusative turkini turklarini
locative turkida turklarida
ablative turkidan turklaridan
similative turkidek turklaridek

Derived terms

Adjective

turk (comparative turkroq, superlative eng turk)

  1. Turkish
    turk tili
    the Turkish language