ركاب
Arabic
Etymology
| Root |
|---|
| ر ك ب (r k b) |
| 10 terms |
From رَكِبَ (rakiba, “to ride, to mount”).
Pronunciation
- IPA(key): /ri.kaːb/
Noun
رِكَاب • (rikāb) m (plural رُكُب (rukub))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | رِكَاب rikāb |
الرِّكَاب ar-rikāb |
رِكَاب rikāb |
| nominative | رِكَابٌ rikābun |
الرِّكَابُ ar-rikābu |
رِكَابُ rikābu |
| accusative | رِكَابًا rikāban |
الرِّكَابَ ar-rikāba |
رِكَابَ rikāba |
| genitive | رِكَابٍ rikābin |
الرِّكَابِ ar-rikābi |
رِكَابِ rikābi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | رِكَابَيْن rikābayn |
الرِّكَابَيْن ar-rikābayn |
رِكَابَيْ rikābay |
| nominative | رِكَابَانِ rikābāni |
الرِّكَابَانِ ar-rikābāni |
رِكَابَا rikābā |
| accusative | رِكَابَيْنِ rikābayni |
الرِّكَابَيْنِ ar-rikābayni |
رِكَابَيْ rikābay |
| genitive | رِكَابَيْنِ rikābayni |
الرِّكَابَيْنِ ar-rikābayni |
رِكَابَيْ rikābay |
| plural | basic broken plural triptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | رُكُب rukub |
الرُّكُب ar-rukub |
رُكُب rukub |
| nominative | رُكُبٌ rukubun |
الرُّكُبُ ar-rukubu |
رُكُبُ rukubu |
| accusative | رُكُبًا rukuban |
الرُّكُبَ ar-rukuba |
رُكُبَ rukuba |
| genitive | رُكُبٍ rukubin |
الرُّكُبِ ar-rukubi |
رُكُبِ rukubi |
Descendants
- → Khalaj: rikâb
- → Middle Armenian: ըռբեկ (əṙbek)
- → Persian: رکاب (rekâb)
- → Gujarati: રકાબ (rakāb), રિકાબ (rikāb)
- → Somali: rakaab
- → Spanish: arrocabe
- → Swahili: rikabu
- → Ottoman Turkish: ركاب (rikâb)
- Turkish: rikâb
- → Yoruba: àlùkéńbù
Noun
رُكَّاب • (rukkāb) m pl
- plural of رَاكِب (rākib)
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic رِكَاب (rikāb, “stirrup”).
Pronunciation
- IPA(key): /ri.caːb/
Noun
ركاب • (rikâb) (plural ركب (rukub))
- stirrup, a ring or hoop for a horseman's foot while mounting or riding
- Synonym: اوزنگی (üzengi)
- (historical) court held by the sultan for the formal reception of the dignitaries of the empire
Derived terms
- ركاب آغالری (rikâb ağaları, “the sultan's equerries of State”)
- ركاب صولاغی (rikâb solağı, “lieutenant of the Janissaries”)
- ركاب همایون (rikâb hümāyun, “the sultan's presence on a State occasion”)
Descendants
- Turkish: rikâb
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “rikâb”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3970
- Kélékian, Diran (1911) “ركاب”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 627
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Stapes”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 1592
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “ركاب”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 2353
- Redhouse, James W. (1890) “ركاب”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 984