ركب

See also: رکت

Arabic

Etymology 1

Root
ر ك ب (r k b)
10 terms

Cognate with Hebrew רָכַב (raḵáḇ, to ride) and Ugaritic 𐎗𐎋𐎁 (rkb, to ride, to mount).

Verb

رَكِبَ • (rakiba) I (non-past يَرْكَبُ (yarkabu), verbal noun رُكُوب (rukūb))

  1. to ride
  2. to embark
  3. to get involved in something, embark on a venture
  4. to strike on the knee
  5. to strike with the knee
  6. (obsolete) to commit, to perpetrate
    رَكِبَ ذَنْبًاrakiba ḏanbanHe committed a sin.
    • Ibn Abbas
      إن الرجل لا يركب ذنباً ولا يأتي فاحشة إلا وهو جاهل
      Indeed, man doesn't commit a sin nor does he perpetrate a crime unless he is ignorant
Conjugation
Conjugation of رَكِبَ (I, sound, i ~ a, full passive, verbal noun رُكُوب)
verbal noun
الْمَصْدَر
رُكُوب
rukūb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
رَاكِب
rākib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَرْكُوب
markūb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَكِبْتُ
rakibtu
رَكِبْتَ
rakibta
رَكِبَ
rakiba
رَكِبْتُمَا
rakibtumā
رَكِبَا
rakibā
رَكِبْنَا
rakibnā
رَكِبْتُمْ
rakibtum
رَكِبُوا
rakibū
f رَكِبْتِ
rakibti
رَكِبَتْ
rakibat
رَكِبَتَا
rakibatā
رَكِبْتُنَّ
rakibtunna
رَكِبْنَ
rakibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَرْكَبُ
ʔarkabu
تَرْكَبُ
tarkabu
يَرْكَبُ
yarkabu
تَرْكَبَانِ
tarkabāni
يَرْكَبَانِ
yarkabāni
نَرْكَبُ
narkabu
تَرْكَبُونَ
tarkabūna
يَرْكَبُونَ
yarkabūna
f تَرْكَبِينَ
tarkabīna
تَرْكَبُ
tarkabu
تَرْكَبَانِ
tarkabāni
تَرْكَبْنَ
tarkabna
يَرْكَبْنَ
yarkabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَرْكَبَ
ʔarkaba
تَرْكَبَ
tarkaba
يَرْكَبَ
yarkaba
تَرْكَبَا
tarkabā
يَرْكَبَا
yarkabā
نَرْكَبَ
narkaba
تَرْكَبُوا
tarkabū
يَرْكَبُوا
yarkabū
f تَرْكَبِي
tarkabī
تَرْكَبَ
tarkaba
تَرْكَبَا
tarkabā
تَرْكَبْنَ
tarkabna
يَرْكَبْنَ
yarkabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَرْكَبْ
ʔarkab
تَرْكَبْ
tarkab
يَرْكَبْ
yarkab
تَرْكَبَا
tarkabā
يَرْكَبَا
yarkabā
نَرْكَبْ
narkab
تَرْكَبُوا
tarkabū
يَرْكَبُوا
yarkabū
f تَرْكَبِي
tarkabī
تَرْكَبْ
tarkab
تَرْكَبَا
tarkabā
تَرْكَبْنَ
tarkabna
يَرْكَبْنَ
yarkabna
imperative
الْأَمْر
m اِرْكَبْ
irkab
اِرْكَبَا
irkabā
اِرْكَبُوا
irkabū
f اِرْكَبِي
irkabī
اِرْكَبْنَ
irkabna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رُكِبْتُ
rukibtu
رُكِبْتَ
rukibta
رُكِبَ
rukiba
رُكِبْتُمَا
rukibtumā
رُكِبَا
rukibā
رُكِبْنَا
rukibnā
رُكِبْتُمْ
rukibtum
رُكِبُوا
rukibū
f رُكِبْتِ
rukibti
رُكِبَتْ
rukibat
رُكِبَتَا
rukibatā
رُكِبْتُنَّ
rukibtunna
رُكِبْنَ
rukibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرْكَبُ
ʔurkabu
تُرْكَبُ
turkabu
يُرْكَبُ
yurkabu
تُرْكَبَانِ
turkabāni
يُرْكَبَانِ
yurkabāni
نُرْكَبُ
nurkabu
تُرْكَبُونَ
turkabūna
يُرْكَبُونَ
yurkabūna
f تُرْكَبِينَ
turkabīna
تُرْكَبُ
turkabu
تُرْكَبَانِ
turkabāni
تُرْكَبْنَ
turkabna
يُرْكَبْنَ
yurkabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرْكَبَ
ʔurkaba
تُرْكَبَ
turkaba
يُرْكَبَ
yurkaba
تُرْكَبَا
turkabā
يُرْكَبَا
yurkabā
نُرْكَبَ
nurkaba
تُرْكَبُوا
turkabū
يُرْكَبُوا
yurkabū
f تُرْكَبِي
turkabī
تُرْكَبَ
turkaba
تُرْكَبَا
turkabā
تُرْكَبْنَ
turkabna
يُرْكَبْنَ
yurkabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرْكَبْ
ʔurkab
تُرْكَبْ
turkab
يُرْكَبْ
yurkab
تُرْكَبَا
turkabā
يُرْكَبَا
yurkabā
نُرْكَبْ
nurkab
تُرْكَبُوا
turkabū
يُرْكَبُوا
yurkabū
f تُرْكَبِي
turkabī
تُرْكَبْ
turkab
تُرْكَبَا
turkabā
تُرْكَبْنَ
turkabna
يُرْكَبْنَ
yurkabna
Descendants
  • Gulf Arabic: رِكَب (rikab)
  • Maltese: rikeb

Etymology 2

Root
ر ك ب (r k b)
10 terms

Verb

رَكَّبَ • (rakkaba) II (non-past يُرَكِّبُ (yurakkibu), verbal noun تَرْكِيب (tarkīb))

  1. to assemble, compose, combine, put together, set
    • 609–632 CE, Qur'an, 82:8:
      فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ
      fī ʔayyi ṣūratin mā šāʔa rakkabaka
      In whatever form He willed has He assembled you.
  2. to make someone ride or mount, to put on top of something
    رَكَّبَ الْخَالُ اِبْنَ أُخْتِهِ عَلَىٰ ظَهْرِهِ
    rakkaba l-ḵālu ibna ʔuḵtihi ʕalā ẓahrihi
    The uncle put his nephew on top of his back
Conjugation
Conjugation of رَكَّبَ (II, sound, full passive, verbal noun تَرْكِيب)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَرْكِيب
tarkīb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُرَكِّب
murakkib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُرَكَّب
murakkab
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَكَّبْتُ
rakkabtu
رَكَّبْتَ
rakkabta
رَكَّبَ
rakkaba
رَكَّبْتُمَا
rakkabtumā
رَكَّبَا
rakkabā
رَكَّبْنَا
rakkabnā
رَكَّبْتُمْ
rakkabtum
رَكَّبُوا
rakkabū
f رَكَّبْتِ
rakkabti
رَكَّبَتْ
rakkabat
رَكَّبَتَا
rakkabatā
رَكَّبْتُنَّ
rakkabtunna
رَكَّبْنَ
rakkabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرَكِّبُ
ʔurakkibu
تُرَكِّبُ
turakkibu
يُرَكِّبُ
yurakkibu
تُرَكِّبَانِ
turakkibāni
يُرَكِّبَانِ
yurakkibāni
نُرَكِّبُ
nurakkibu
تُرَكِّبُونَ
turakkibūna
يُرَكِّبُونَ
yurakkibūna
f تُرَكِّبِينَ
turakkibīna
تُرَكِّبُ
turakkibu
تُرَكِّبَانِ
turakkibāni
تُرَكِّبْنَ
turakkibna
يُرَكِّبْنَ
yurakkibna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرَكِّبَ
ʔurakkiba
تُرَكِّبَ
turakkiba
يُرَكِّبَ
yurakkiba
تُرَكِّبَا
turakkibā
يُرَكِّبَا
yurakkibā
نُرَكِّبَ
nurakkiba
تُرَكِّبُوا
turakkibū
يُرَكِّبُوا
yurakkibū
f تُرَكِّبِي
turakkibī
تُرَكِّبَ
turakkiba
تُرَكِّبَا
turakkibā
تُرَكِّبْنَ
turakkibna
يُرَكِّبْنَ
yurakkibna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرَكِّبْ
ʔurakkib
تُرَكِّبْ
turakkib
يُرَكِّبْ
yurakkib
تُرَكِّبَا
turakkibā
يُرَكِّبَا
yurakkibā
نُرَكِّبْ
nurakkib
تُرَكِّبُوا
turakkibū
يُرَكِّبُوا
yurakkibū
f تُرَكِّبِي
turakkibī
تُرَكِّبْ
turakkib
تُرَكِّبَا
turakkibā
تُرَكِّبْنَ
turakkibna
يُرَكِّبْنَ
yurakkibna
imperative
الْأَمْر
m رَكِّبْ
rakkib
رَكِّبَا
rakkibā
رَكِّبُوا
rakkibū
f رَكِّبِي
rakkibī
رَكِّبْنَ
rakkibna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رُكِّبْتُ
rukkibtu
رُكِّبْتَ
rukkibta
رُكِّبَ
rukkiba
رُكِّبْتُمَا
rukkibtumā
رُكِّبَا
rukkibā
رُكِّبْنَا
rukkibnā
رُكِّبْتُمْ
rukkibtum
رُكِّبُوا
rukkibū
f رُكِّبْتِ
rukkibti
رُكِّبَتْ
rukkibat
رُكِّبَتَا
rukkibatā
رُكِّبْتُنَّ
rukkibtunna
رُكِّبْنَ
rukkibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرَكَّبُ
ʔurakkabu
تُرَكَّبُ
turakkabu
يُرَكَّبُ
yurakkabu
تُرَكَّبَانِ
turakkabāni
يُرَكَّبَانِ
yurakkabāni
نُرَكَّبُ
nurakkabu
تُرَكَّبُونَ
turakkabūna
يُرَكَّبُونَ
yurakkabūna
f تُرَكَّبِينَ
turakkabīna
تُرَكَّبُ
turakkabu
تُرَكَّبَانِ
turakkabāni
تُرَكَّبْنَ
turakkabna
يُرَكَّبْنَ
yurakkabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرَكَّبَ
ʔurakkaba
تُرَكَّبَ
turakkaba
يُرَكَّبَ
yurakkaba
تُرَكَّبَا
turakkabā
يُرَكَّبَا
yurakkabā
نُرَكَّبَ
nurakkaba
تُرَكَّبُوا
turakkabū
يُرَكَّبُوا
yurakkabū
f تُرَكَّبِي
turakkabī
تُرَكَّبَ
turakkaba
تُرَكَّبَا
turakkabā
تُرَكَّبْنَ
turakkabna
يُرَكَّبْنَ
yurakkabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرَكَّبْ
ʔurakkab
تُرَكَّبْ
turakkab
يُرَكَّبْ
yurakkab
تُرَكَّبَا
turakkabā
يُرَكَّبَا
yurakkabā
نُرَكَّبْ
nurakkab
تُرَكَّبُوا
turakkabū
يُرَكَّبُوا
yurakkabū
f تُرَكَّبِي
turakkabī
تُرَكَّبْ
turakkab
تُرَكَّبَا
turakkabā
تُرَكَّبْنَ
turakkabna
يُرَكَّبْنَ
yurakkabna

Etymology 3

Noun

رَكْب • (rakbm (plural رُكُوب (rukūb) or أَرْكُب (ʔarkub))

  1. caravan travellers
Declension
Declension of noun رَكْب (rakb)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal رَكْب
rakb
الرَّكْب
ar-rakb
رَكْب
rakb
nominative رَكْبٌ
rakbun
الرَّكْبُ
ar-rakbu
رَكْبُ
rakbu
accusative رَكْبًا
rakban
الرَّكْبَ
ar-rakba
رَكْبَ
rakba
genitive رَكْبٍ
rakbin
الرَّكْبِ
ar-rakbi
رَكْبِ
rakbi
dual indefinite definite construct
informal رَكْبَيْن
rakbayn
الرَّكْبَيْن
ar-rakbayn
رَكْبَيْ
rakbay
nominative رَكْبَانِ
rakbāni
الرَّكْبَانِ
ar-rakbāni
رَكْبَا
rakbā
accusative رَكْبَيْنِ
rakbayni
الرَّكْبَيْنِ
ar-rakbayni
رَكْبَيْ
rakbay
genitive رَكْبَيْنِ
rakbayni
الرَّكْبَيْنِ
ar-rakbayni
رَكْبَيْ
rakbay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal رُكُوب‎; أَرْكُب
rukūb‎; ʔarkub
الرُّكُوب‎; الْأَرْكُب
ar-rukūb‎; al-ʔarkub
رُكُوب‎; أَرْكُب
rukūb‎; ʔarkub
nominative رُكُوبٌ‎; أَرْكُبٌ
rukūbun‎; ʔarkubun
الرُّكُوبُ‎; الْأَرْكُبُ
ar-rukūbu‎; al-ʔarkubu
رُكُوبُ‎; أَرْكُبُ
rukūbu‎; ʔarkubu
accusative رُكُوبًا‎; أَرْكُبًا
rukūban‎; ʔarkuban
الرُّكُوبَ‎; الْأَرْكُبَ
ar-rukūba‎; al-ʔarkuba
رُكُوبَ‎; أَرْكُبَ
rukūba‎; ʔarkuba
genitive رُكُوبٍ‎; أَرْكُبٍ
rukūbin‎; ʔarkubin
الرُّكُوبِ‎; الْأَرْكُبِ
ar-rukūbi‎; al-ʔarkubi
رُكُوبِ‎; أَرْكُبِ
rukūbi‎; ʔarkubi

Etymology 4

Noun

رَكْب • (rakbm pl

  1. plural of رَاكِب (rākib)

Etymology 5

See رُكْبَة (rukba, knee)

Pronunciation

  • (verb) IPA(key): /ra.ka.ba/
  • (plural noun) IPA(key): /ru.kab/

Verb

رَكَبَ • (rakaba) I (non-past يَرْكُبُ (yarkubu), verbal noun رَكْب (rakb))

  1. (transitive, rare) to hit someone on the knee or to hit someone with the knee
Conjugation
Conjugation of رَكَبَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal noun رَكْب)
verbal noun
الْمَصْدَر
رَكْب
rakb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
رَاكِب
rākib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَرْكُوب
markūb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَكَبْتُ
rakabtu
رَكَبْتَ
rakabta
رَكَبَ
rakaba
رَكَبْتُمَا
rakabtumā
رَكَبَا
rakabā
رَكَبْنَا
rakabnā
رَكَبْتُمْ
rakabtum
رَكَبُوا
rakabū
f رَكَبْتِ
rakabti
رَكَبَتْ
rakabat
رَكَبَتَا
rakabatā
رَكَبْتُنَّ
rakabtunna
رَكَبْنَ
rakabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَرْكُبُ
ʔarkubu
تَرْكُبُ
tarkubu
يَرْكُبُ
yarkubu
تَرْكُبَانِ
tarkubāni
يَرْكُبَانِ
yarkubāni
نَرْكُبُ
narkubu
تَرْكُبُونَ
tarkubūna
يَرْكُبُونَ
yarkubūna
f تَرْكُبِينَ
tarkubīna
تَرْكُبُ
tarkubu
تَرْكُبَانِ
tarkubāni
تَرْكُبْنَ
tarkubna
يَرْكُبْنَ
yarkubna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَرْكُبَ
ʔarkuba
تَرْكُبَ
tarkuba
يَرْكُبَ
yarkuba
تَرْكُبَا
tarkubā
يَرْكُبَا
yarkubā
نَرْكُبَ
narkuba
تَرْكُبُوا
tarkubū
يَرْكُبُوا
yarkubū
f تَرْكُبِي
tarkubī
تَرْكُبَ
tarkuba
تَرْكُبَا
tarkubā
تَرْكُبْنَ
tarkubna
يَرْكُبْنَ
yarkubna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَرْكُبْ
ʔarkub
تَرْكُبْ
tarkub
يَرْكُبْ
yarkub
تَرْكُبَا
tarkubā
يَرْكُبَا
yarkubā
نَرْكُبْ
narkub
تَرْكُبُوا
tarkubū
يَرْكُبُوا
yarkubū
f تَرْكُبِي
tarkubī
تَرْكُبْ
tarkub
تَرْكُبَا
tarkubā
تَرْكُبْنَ
tarkubna
يَرْكُبْنَ
yarkubna
imperative
الْأَمْر
m اُرْكُبْ
urkub
اُرْكُبَا
urkubā
اُرْكُبُوا
urkubū
f اُرْكُبِي
urkubī
اُرْكُبْنَ
urkubna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رُكِبْتُ
rukibtu
رُكِبْتَ
rukibta
رُكِبَ
rukiba
رُكِبْتُمَا
rukibtumā
رُكِبَا
rukibā
رُكِبْنَا
rukibnā
رُكِبْتُمْ
rukibtum
رُكِبُوا
rukibū
f رُكِبْتِ
rukibti
رُكِبَتْ
rukibat
رُكِبَتَا
rukibatā
رُكِبْتُنَّ
rukibtunna
رُكِبْنَ
rukibna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرْكَبُ
ʔurkabu
تُرْكَبُ
turkabu
يُرْكَبُ
yurkabu
تُرْكَبَانِ
turkabāni
يُرْكَبَانِ
yurkabāni
نُرْكَبُ
nurkabu
تُرْكَبُونَ
turkabūna
يُرْكَبُونَ
yurkabūna
f تُرْكَبِينَ
turkabīna
تُرْكَبُ
turkabu
تُرْكَبَانِ
turkabāni
تُرْكَبْنَ
turkabna
يُرْكَبْنَ
yurkabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرْكَبَ
ʔurkaba
تُرْكَبَ
turkaba
يُرْكَبَ
yurkaba
تُرْكَبَا
turkabā
يُرْكَبَا
yurkabā
نُرْكَبَ
nurkaba
تُرْكَبُوا
turkabū
يُرْكَبُوا
yurkabū
f تُرْكَبِي
turkabī
تُرْكَبَ
turkaba
تُرْكَبَا
turkabā
تُرْكَبْنَ
turkabna
يُرْكَبْنَ
yurkabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرْكَبْ
ʔurkab
تُرْكَبْ
turkab
يُرْكَبْ
yurkab
تُرْكَبَا
turkabā
يُرْكَبَا
yurkabā
نُرْكَبْ
nurkab
تُرْكَبُوا
turkabū
يُرْكَبُوا
yurkabū
f تُرْكَبِي
turkabī
تُرْكَبْ
turkab
تُرْكَبَا
turkabā
تُرْكَبْنَ
turkabna
يُرْكَبْنَ
yurkabna

Noun

رُكَب • (rukabf pl

  1. plural of رُكْبَة (rukba)

Egyptian Arabic

Root
ر ك ب
1 term

Etymology

From Arabic رَكِبَ (rakiba).

Pronunciation

Verb

ركب • (rikib) I (non-past يركب (yirkab))

  1. to ride (a vehicle or animal)

Conjugation

Conjugation of ركب
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m ركبت (rikibt) ركبت (rikibt) ركب (rikib) ركبنا (rikibna) ركبتوا (rikibtu) ركبوا (rikbu)
f ركبتي (rikibti) ركبت (rikbit)
present subjunctive m اركب (arkab) تركب (tirkab) يركب (yirkab) نركب (nirkab) تركبوا (tirkabu) يركبوا (yirkabu)
f تركبي (tirkabi) تركب (tirkab)
present indicative m بركب (barkab) بتركب (bitirkab) بيركب (biyirkab) بنركب (binirkab) بتركبوا (bitirkabu) بيركبوا (biyirkabu)
f بتركبي (bitirkabi) بتركب (bitirkab)
future1 m هركب (harkab) هتركب (hatirkab) هيركب (hayirkab) هنركب (hanirkab) هتركبوا (hatirkabu) هيركبوا (hayirkabu)
f هتركبي (hatirkabi) هتركب (hatirkab)
imperative m اركب (irkab) اركبوا (irkabu)
f اركبي (irkabi)

1 The future tense can be prefixed with either هـ (ha-) or حـ (ḥa-) depending on the speaker.

South Levantine Arabic

Root
ر ك ب
3 terms

Etymology 1

From Arabic رَكَبَ (rakaba).

Pronunciation

  • IPA(key): /ri.kib/, [ˈri.kɪb]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

ركب • (rikib) I (present بركب (birkab))

  1. to embark, to get on
    Antonym: نزل (nizil)
  2. to ride (a vehicle or animal)
Conjugation
Conjugation of ركب
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m ركبت (rkibt) ركبت (rkibt) ركب (rikib) ركبنا (rkibna) ركبتو (rkibtu) ركبو (rikbu)
f ركبتي (rkibti) ركبت (rikbat)
present m بركب (barkab) بتركب (btirkab) بركب (birkab) منركب (mnirkab) بتركبو (btirkabu) بركبو (birkabu)
f بتركبي (btirkabi) بتركب (btirkab)
subjunctive m أركب (ʔarkab) تركب (tirkab) يركب (yirkab) نركب (nirkab) تركبو (tirkabu) يركبو (yirkabu)
f تركبي (tirkabi) تركب (tirkab)
imperative m اركب (irkab) اركبو (irkabu)
f اركبي (irkabi)

Etymology 2

From Arabic رَكَّبَ (rakkaba).

Pronunciation

  • IPA(key): /rak.kab/, [ˈrak.kab]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

ركّب • (rakkab) II (present بركّب (birakkeb))

  1. to install, to assemble, to put together
  2. to give someone a ride
Conjugation
Conjugation of ركب
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m ركّبت (rakkabt) ركّبت (rakkabt) ركّب (rakkab) ركّبنا (rakkabna) ركّبتو (rakkabtu) ركّبو (rakkabu)
f ركّبتي (rakkabti) ركّبت (rakkabat)
present m بركّب (barakkib) بتركّب (bitrakkib) بركّب (birakkib) منركّب (minrakkib) بتركّبو (bitrakkbu) بركّبو (birakkbu)
f بتركّبي (bitrakkbi) بتركّب (bitrakkib)
subjunctive m اركّب (arakkib) تركّب (trakkib) يركّب (yrakkib) نركّب (nrakkib) تركّبو (trakkbu) يركّبو (yrakkbu)
f تركّبي (trakkbi) تركّب (trakkib)
imperative m ركّب (rakkib) ركّبو (rakkbu)
f ركّبي (rakkbi)