مركوب

Arabic

Root
ر ك ب (r k b)
10 terms

Etymology

Derived from the passive participle of رَكِبَ (rakiba, to mount).

Pronunciation

  • IPA(key): /mur.kuːb/
  • Rhymes: -uːb

Adjective

مُرْكُوب • (murkūb) (feminine مُرْكُوبَة (murkūba), masculine plural مُرْكُوبُونَ (murkūbūna), feminine plural مُرْكُوبَات (murkūbāt))

  1. ridden, mounted

Declension

Declension of adjective مُرْكُوب (murkūb)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مُرْكُوب
murkūb
الْمُرْكُوب
al-murkūb
مُرْكُوبَة
murkūba
الْمُرْكُوبَة
al-murkūba
nominative مُرْكُوبٌ
murkūbun
الْمُرْكُوبُ
al-murkūbu
مُرْكُوبَةٌ
murkūbatun
الْمُرْكُوبَةُ
al-murkūbatu
accusative مُرْكُوبًا
murkūban
الْمُرْكُوبَ
al-murkūba
مُرْكُوبَةً
murkūbatan
الْمُرْكُوبَةَ
al-murkūbata
genitive مُرْكُوبٍ
murkūbin
الْمُرْكُوبِ
al-murkūbi
مُرْكُوبَةٍ
murkūbatin
الْمُرْكُوبَةِ
al-murkūbati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مُرْكُوبَيْن
murkūbayn
الْمُرْكُوبَيْن
al-murkūbayn
مُرْكُوبَتَيْن
murkūbatayn
الْمُرْكُوبَتَيْن
al-murkūbatayn
nominative مُرْكُوبَانِ
murkūbāni
الْمُرْكُوبَانِ
al-murkūbāni
مُرْكُوبَتَانِ
murkūbatāni
الْمُرْكُوبَتَانِ
al-murkūbatāni
accusative مُرْكُوبَيْنِ
murkūbayni
الْمُرْكُوبَيْنِ
al-murkūbayni
مُرْكُوبَتَيْنِ
murkūbatayni
الْمُرْكُوبَتَيْنِ
al-murkūbatayni
genitive مُرْكُوبَيْنِ
murkūbayni
الْمُرْكُوبَيْنِ
al-murkūbayni
مُرْكُوبَتَيْنِ
murkūbatayni
الْمُرْكُوبَتَيْنِ
al-murkūbatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal مُرْكُوبِين
murkūbīn
الْمُرْكُوبِين
al-murkūbīn
مُرْكُوبَات
murkūbāt
الْمُرْكُوبَات
al-murkūbāt
nominative مُرْكُوبُونَ
murkūbūna
الْمُرْكُوبُونَ
al-murkūbūna
مُرْكُوبَاتٌ
murkūbātun
الْمُرْكُوبَاتُ
al-murkūbātu
accusative مُرْكُوبِينَ
murkūbīna
الْمُرْكُوبِينَ
al-murkūbīna
مُرْكُوبَاتٍ
murkūbātin
الْمُرْكُوبَاتِ
al-murkūbāti
genitive مُرْكُوبِينَ
murkūbīna
الْمُرْكُوبِينَ
al-murkūbīna
مُرْكُوبَاتٍ
murkūbātin
الْمُرْكُوبَاتِ
al-murkūbāti

Noun

مُرْكُوب • (murkūbm (plural مَرَاكِيب (marākīb))

  1. any vehicle for transportation (an animal like a horse or even a car)
  2. riding animal, mount (An animal, usually a horse, used to ride on)
    Synonym: مَطِيَّة (maṭiyya)

Declension

Declension of noun مُرْكُوب (murkūb)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مُرْكُوب
murkūb
الْمُرْكُوب
al-murkūb
مُرْكُوب
murkūb
nominative مُرْكُوبٌ
murkūbun
الْمُرْكُوبُ
al-murkūbu
مُرْكُوبُ
murkūbu
accusative مُرْكُوبًا
murkūban
الْمُرْكُوبَ
al-murkūba
مُرْكُوبَ
murkūba
genitive مُرْكُوبٍ
murkūbin
الْمُرْكُوبِ
al-murkūbi
مُرْكُوبِ
murkūbi
dual indefinite definite construct
informal مُرْكُوبَيْن
murkūbayn
الْمُرْكُوبَيْن
al-murkūbayn
مُرْكُوبَيْ
murkūbay
nominative مُرْكُوبَانِ
murkūbāni
الْمُرْكُوبَانِ
al-murkūbāni
مُرْكُوبَا
murkūbā
accusative مُرْكُوبَيْنِ
murkūbayni
الْمُرْكُوبَيْنِ
al-murkūbayni
مُرْكُوبَيْ
murkūbay
genitive مُرْكُوبَيْنِ
murkūbayni
الْمُرْكُوبَيْنِ
al-murkūbayni
مُرْكُوبَيْ
murkūbay
plural basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal مَرَاكِيب
marākīb
الْمَرَاكِيب
al-marākīb
مَرَاكِيب
marākīb
nominative مَرَاكِيبُ
marākību
الْمَرَاكِيبُ
al-marākību
مَرَاكِيبُ
marākību
accusative مَرَاكِيبَ
marākība
الْمَرَاكِيبَ
al-marākība
مَرَاكِيبَ
marākība
genitive مَرَاكِيبَ
marākība
الْمَرَاكِيبِ
al-marākībi
مَرَاكِيبِ
marākībi

Descendants

  • Ottoman Turkish: مركوب (merküb)

References

  • Baalbaki, Rohi (1995) “مركوب”, in Al-Mawrid: A Modern Arabic-English Dictionary, 7th edition, Beirut: Dar El-Ilm Lilmalayin, →ISBN