ركد

Arabic

Root
ر ك د (r k d)
2 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ra.ka.da/

Verb

رَكَدَ • (rakada) I (non-past يَرْكُدُ (yarkudu), verbal noun رُكُود (rukūd))

  1. to stagnate, quiet down, calm down

Conjugation

Conjugation of رَكَدَ (I, sound, a ~ u, no passive, verbal noun رُكُود)
verbal noun
الْمَصْدَر
رُكُود
rukūd
active participle
اِسْم الْفَاعِل
رَاكِد
rākid
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَكَدْتُ
rakadtu
رَكَدْتَ
rakadta
رَكَدَ
rakada
رَكَدْتُمَا
rakadtumā
رَكَدَا
rakadā
رَكَدْنَا
rakadnā
رَكَدْتُمْ
rakadtum
رَكَدُوا
rakadū
f رَكَدْتِ
rakadti
رَكَدَتْ
rakadat
رَكَدَتَا
rakadatā
رَكَدْتُنَّ
rakadtunna
رَكَدْنَ
rakadna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَرْكُدُ
ʔarkudu
تَرْكُدُ
tarkudu
يَرْكُدُ
yarkudu
تَرْكُدَانِ
tarkudāni
يَرْكُدَانِ
yarkudāni
نَرْكُدُ
narkudu
تَرْكُدُونَ
tarkudūna
يَرْكُدُونَ
yarkudūna
f تَرْكُدِينَ
tarkudīna
تَرْكُدُ
tarkudu
تَرْكُدَانِ
tarkudāni
تَرْكُدْنَ
tarkudna
يَرْكُدْنَ
yarkudna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَرْكُدَ
ʔarkuda
تَرْكُدَ
tarkuda
يَرْكُدَ
yarkuda
تَرْكُدَا
tarkudā
يَرْكُدَا
yarkudā
نَرْكُدَ
narkuda
تَرْكُدُوا
tarkudū
يَرْكُدُوا
yarkudū
f تَرْكُدِي
tarkudī
تَرْكُدَ
tarkuda
تَرْكُدَا
tarkudā
تَرْكُدْنَ
tarkudna
يَرْكُدْنَ
yarkudna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَرْكُدْ
ʔarkud
تَرْكُدْ
tarkud
يَرْكُدْ
yarkud
تَرْكُدَا
tarkudā
يَرْكُدَا
yarkudā
نَرْكُدْ
narkud
تَرْكُدُوا
tarkudū
يَرْكُدُوا
yarkudū
f تَرْكُدِي
tarkudī
تَرْكُدْ
tarkud
تَرْكُدَا
tarkudā
تَرْكُدْنَ
tarkudna
يَرْكُدْنَ
yarkudna
imperative
الْأَمْر
m اُرْكُدْ
urkud
اُرْكُدَا
urkudā
اُرْكُدُوا
urkudū
f اُرْكُدِي
urkudī
اُرْكُدْنَ
urkudna

South Levantine Arabic

Etymology 1

Root
ر ك د
1 term

Verb

ركد • (rakad) I (present بركد (birkid))

  1. to calm down
Conjugation
Conjugation of ركد
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m ركدت (rakadt) ركدت (rakadt) ركد (rakad) ركدنا (rakadna) ركدتو (rakadtu) ركدو (rakadu)
f ركدتي (rakadti) ركدت (rakdat)
present m بركد (barkid) بتركد (btirkid) بركد (birkid) منركد (mnirkid) بتركدو (btirkidu) بركدو (birkidu)
f بتركدي (btirkidi) بتركد (btirkid)
subjunctive m أركد (ʔarkid) تركد (tirkid) يركد (yirkid) نركد (nirkid) تركدو (tirkidu) يركدو (yirkidu)
f تركدي (tirkidi) تركد (tirkid)
imperative m اركد (irkid) اركدو (irkidu)
f اركدي (irkidi)

Etymology 2

Verb

ركد • (rakad) I (present بركد (borkod))

  1. alternative form of ركض (rakaḍ, to run)
Conjugation
Conjugation of ركد
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m ركدت (rakadt) ركدت (rakadt) ركد (rakad) ركدنا (rakadna) ركدتو (rakadtu) ركدو (rakadu)
f ركدتي (rakadti) ركدت (rakdat)
present m بركد (barkod) بتركد (btorkod) بركد (borkod) منركد (mnorkod) بتركدو (btorkodu) بركدو (borkodu)
f بتركدي (btorkodi) بتركد (btorkod)
subjunctive m أركد (ʔarkod) تركد (torkod) يركد (yorkod) نركد (norkod) تركدو (torkodu) يركدو (yorkodu)
f تركدي (torkodi) تركد (torkod)
imperative m اركد (orkod) اركدو (orkodu)
f اركدي (orkodi)