رمح

Arabic

Etymology 1

Root
ر م ح (r m ḥ)
1 term

Related to pikes and attacks. Compare Aramaic רוּמְחָא / ܪܘܡܚܐ (rumḥā), absolute state רוּמַח (rumaḥ), ܪܡܘܚ (rəmuḥ), Hebrew רומח (rómaḥ, spear), Ge'ez ርምሕ, ረምሕ (rəmḥ, rämḥ, spear), Old South Arabian 𐩧𐩣𐩢 (rmḥ, spear), Shehri rúmaḥ (spear), Mehri rəmḥāt, rəmēḥ (spear), Ugaritic 𐎎𐎗𐎈 (mrḥ), Semitic loanword Egyptian mrḥ (/⁠murḥa⁠/, spear). Possibly related to Old Armenian ռումբ (ṙumb, projectile; spear).

Noun

رُمْح • (rumḥm (plural رِمَاح (rimāḥ) or أَرْمَاح (ʔarmāḥ))

  1. spear
    • 10th century, Al-Mutanabbi:
      اَلْخَيْلُ وَٱللَّيْلُ وَٱلْبَيْدَاءُ تَعْرِفُنِي / وَٱلسَّيْفُ وَٱلرُّمْحُ وَٱلْقِرْطَاسُ وَٱلْقَلَمُ
      al-ḵaylu wal-laylu wal-baydāʔu taʕrifunī / was-sayfu war-rumḥu wal-qirṭāsu wal-qalamu
      The steed, the night and the desert all know me / As do the sword, the spear, the paper and the pen
Declension
Declension of noun رُمْح (rumḥ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal رُمْح
rumḥ
الرُّمْح
ar-rumḥ
رُمْح
rumḥ
nominative رُمْحٌ
rumḥun
الرُّمْحُ
ar-rumḥu
رُمْحُ
rumḥu
accusative رُمْحًا
rumḥan
الرُّمْحَ
ar-rumḥa
رُمْحَ
rumḥa
genitive رُمْحٍ
rumḥin
الرُّمْحِ
ar-rumḥi
رُمْحِ
rumḥi
dual indefinite definite construct
informal رُمْحَيْن
rumḥayn
الرُّمْحَيْن
ar-rumḥayn
رُمْحَيْ
rumḥay
nominative رُمْحَانِ
rumḥāni
الرُّمْحَانِ
ar-rumḥāni
رُمْحَا
rumḥā
accusative رُمْحَيْنِ
rumḥayni
الرُّمْحَيْنِ
ar-rumḥayni
رُمْحَيْ
rumḥay
genitive رُمْحَيْنِ
rumḥayni
الرُّمْحَيْنِ
ar-rumḥayni
رُمْحَيْ
rumḥay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal رِمَاح‎; أَرْمَاح
rimāḥ‎; ʔarmāḥ
الرِّمَاح‎; الْأَرْمَاح
ar-rimāḥ‎; al-ʔarmāḥ
رِمَاح‎; أَرْمَاح
rimāḥ‎; ʔarmāḥ
nominative رِمَاحٌ‎; أَرْمَاحٌ
rimāḥun‎; ʔarmāḥun
الرِّمَاحُ‎; الْأَرْمَاحُ
ar-rimāḥu‎; al-ʔarmāḥu
رِمَاحُ‎; أَرْمَاحُ
rimāḥu‎; ʔarmāḥu
accusative رِمَاحًا‎; أَرْمَاحًا
rimāḥan‎; ʔarmāḥan
الرِّمَاحَ‎; الْأَرْمَاحَ
ar-rimāḥa‎; al-ʔarmāḥa
رِمَاحَ‎; أَرْمَاحَ
rimāḥa‎; ʔarmāḥa
genitive رِمَاحٍ‎; أَرْمَاحٍ
rimāḥin‎; ʔarmāḥin
الرِّمَاحِ‎; الْأَرْمَاحِ
ar-rimāḥi‎; al-ʔarmāḥi
رِمَاحِ‎; أَرْمَاحِ
rimāḥi‎; ʔarmāḥi
Descendants
  • Kurdish:
    Northern Kurdish: rim, rimb
    Central Kurdish: ڕم (rim)

Etymology 2

Root
ر م ح (r m ḥ)
1 term

Verb

رَمَحَ • (ramaḥa) I (non-past يَرْمَحُ (yarmaḥu), verbal noun رَمْح (ramḥ))

  1. to goad, to spear, to lance, to pierce, to thrust
Conjugation
Conjugation of رَمَحَ (I, sound, a ~ a, full passive (?), verbal noun رَمْح)
verbal noun
الْمَصْدَر
رَمْح
ramḥ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
رَامِح
rāmiḥ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَرْمُوح
marmūḥ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رَمَحْتُ
ramaḥtu
رَمَحْتَ
ramaḥta
رَمَحَ
ramaḥa
رَمَحْتُمَا
ramaḥtumā
رَمَحَا
ramaḥā
رَمَحْنَا
ramaḥnā
رَمَحْتُمْ
ramaḥtum
رَمَحُوا
ramaḥū
f رَمَحْتِ
ramaḥti
رَمَحَتْ
ramaḥat
رَمَحَتَا
ramaḥatā
رَمَحْتُنَّ
ramaḥtunna
رَمَحْنَ
ramaḥna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَرْمَحُ
ʔarmaḥu
تَرْمَحُ
tarmaḥu
يَرْمَحُ
yarmaḥu
تَرْمَحَانِ
tarmaḥāni
يَرْمَحَانِ
yarmaḥāni
نَرْمَحُ
narmaḥu
تَرْمَحُونَ
tarmaḥūna
يَرْمَحُونَ
yarmaḥūna
f تَرْمَحِينَ
tarmaḥīna
تَرْمَحُ
tarmaḥu
تَرْمَحَانِ
tarmaḥāni
تَرْمَحْنَ
tarmaḥna
يَرْمَحْنَ
yarmaḥna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَرْمَحَ
ʔarmaḥa
تَرْمَحَ
tarmaḥa
يَرْمَحَ
yarmaḥa
تَرْمَحَا
tarmaḥā
يَرْمَحَا
yarmaḥā
نَرْمَحَ
narmaḥa
تَرْمَحُوا
tarmaḥū
يَرْمَحُوا
yarmaḥū
f تَرْمَحِي
tarmaḥī
تَرْمَحَ
tarmaḥa
تَرْمَحَا
tarmaḥā
تَرْمَحْنَ
tarmaḥna
يَرْمَحْنَ
yarmaḥna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَرْمَحْ
ʔarmaḥ
تَرْمَحْ
tarmaḥ
يَرْمَحْ
yarmaḥ
تَرْمَحَا
tarmaḥā
يَرْمَحَا
yarmaḥā
نَرْمَحْ
narmaḥ
تَرْمَحُوا
tarmaḥū
يَرْمَحُوا
yarmaḥū
f تَرْمَحِي
tarmaḥī
تَرْمَحْ
tarmaḥ
تَرْمَحَا
tarmaḥā
تَرْمَحْنَ
tarmaḥna
يَرْمَحْنَ
yarmaḥna
imperative
الْأَمْر
m اِرْمَحْ
irmaḥ
اِرْمَحَا
irmaḥā
اِرْمَحُوا
irmaḥū
f اِرْمَحِي
irmaḥī
اِرْمَحْنَ
irmaḥna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m رُمِحْتُ
rumiḥtu
رُمِحْتَ
rumiḥta
رُمِحَ
rumiḥa
رُمِحْتُمَا
rumiḥtumā
رُمِحَا
rumiḥā
رُمِحْنَا
rumiḥnā
رُمِحْتُمْ
rumiḥtum
رُمِحُوا
rumiḥū
f رُمِحْتِ
rumiḥti
رُمِحَتْ
rumiḥat
رُمِحَتَا
rumiḥatā
رُمِحْتُنَّ
rumiḥtunna
رُمِحْنَ
rumiḥna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرْمَحُ
ʔurmaḥu
تُرْمَحُ
turmaḥu
يُرْمَحُ
yurmaḥu
تُرْمَحَانِ
turmaḥāni
يُرْمَحَانِ
yurmaḥāni
نُرْمَحُ
nurmaḥu
تُرْمَحُونَ
turmaḥūna
يُرْمَحُونَ
yurmaḥūna
f تُرْمَحِينَ
turmaḥīna
تُرْمَحُ
turmaḥu
تُرْمَحَانِ
turmaḥāni
تُرْمَحْنَ
turmaḥna
يُرْمَحْنَ
yurmaḥna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرْمَحَ
ʔurmaḥa
تُرْمَحَ
turmaḥa
يُرْمَحَ
yurmaḥa
تُرْمَحَا
turmaḥā
يُرْمَحَا
yurmaḥā
نُرْمَحَ
nurmaḥa
تُرْمَحُوا
turmaḥū
يُرْمَحُوا
yurmaḥū
f تُرْمَحِي
turmaḥī
تُرْمَحَ
turmaḥa
تُرْمَحَا
turmaḥā
تُرْمَحْنَ
turmaḥna
يُرْمَحْنَ
yurmaḥna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرْمَحْ
ʔurmaḥ
تُرْمَحْ
turmaḥ
يُرْمَحْ
yurmaḥ
تُرْمَحَا
turmaḥā
يُرْمَحَا
yurmaḥā
نُرْمَحْ
nurmaḥ
تُرْمَحُوا
turmaḥū
يُرْمَحُوا
yurmaḥū
f تُرْمَحِي
turmaḥī
تُرْمَحْ
turmaḥ
تُرْمَحَا
turmaḥā
تُرْمَحْنَ
turmaḥna
يُرْمَحْنَ
yurmaḥna

Noun

رَمْح • (ramḥm

  1. verbal noun of رَمَحَ (ramaḥa) (form I)
Declension
Declension of noun رَمْح (ramḥ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal رَمْح
ramḥ
الرَّمْح
ar-ramḥ
رَمْح
ramḥ
nominative رَمْحٌ
ramḥun
الرَّمْحُ
ar-ramḥu
رَمْحُ
ramḥu
accusative رَمْحًا
ramḥan
الرَّمْحَ
ar-ramḥa
رَمْحَ
ramḥa
genitive رَمْحٍ
ramḥin
الرَّمْحِ
ar-ramḥi
رَمْحِ
ramḥi