زفير

Arabic

Etymology

From the root ز ف ر (z f r). Possibly related to the Greek word Ζέφυρος (Zéphuros, west wind), which is also the origin of the English word zephyr (light breeze).

Noun

زَفِير • (zafīrm (plural أَزْفَار (ʔazfār))

  1. verbal noun of زَفَرَ (zafara) (form I)
  2. exhalation
    Antonym: شَهِيق (šahīq)
    • 609–632 CE, Qur'an, 11:106:
      فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ
      faʔammā llaḏīna šaqū fafī n-nāri lahum fīhā zafīrun
      (please add an English translation of this quotation)
    • 609–632 CE, Qur'an, 21:100:
      لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَهُمْ فِيهَا لَا يَسْمَعُونَ
      lahum fīhā zafīrun wahum fīhā lā yasmaʕūna
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Declension of noun زَفِير (zafīr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal زَفِير
zafīr
الزَّفِير
az-zafīr
زَفِير
zafīr
nominative زَفِيرٌ
zafīrun
الزَّفِيرُ
az-zafīru
زَفِيرُ
zafīru
accusative زَفِيرًا
zafīran
الزَّفِيرَ
az-zafīra
زَفِيرَ
zafīra
genitive زَفِيرٍ
zafīrin
الزَّفِيرِ
az-zafīri
زَفِيرِ
zafīri
dual indefinite definite construct
informal زَفِيرَيْن
zafīrayn
الزَّفِيرَيْن
az-zafīrayn
زَفِيرَيْ
zafīray
nominative زَفِيرَانِ
zafīrāni
الزَّفِيرَانِ
az-zafīrāni
زَفِيرَا
zafīrā
accusative زَفِيرَيْنِ
zafīrayni
الزَّفِيرَيْنِ
az-zafīrayni
زَفِيرَيْ
zafīray
genitive زَفِيرَيْنِ
zafīrayni
الزَّفِيرَيْنِ
az-zafīrayni
زَفِيرَيْ
zafīray
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَزْفَار
ʔazfār
الْأَزْفَار
al-ʔazfār
أَزْفَار
ʔazfār
nominative أَزْفَارٌ
ʔazfārun
الْأَزْفَارُ
al-ʔazfāru
أَزْفَارُ
ʔazfāru
accusative أَزْفَارًا
ʔazfāran
الْأَزْفَارَ
al-ʔazfāra
أَزْفَارَ
ʔazfāra
genitive أَزْفَارٍ
ʔazfārin
الْأَزْفَارِ
al-ʔazfāri
أَزْفَارِ
ʔazfāri

Hypernyms

  • اِسْتِنْشَاق (istinšāq)

Gulf Arabic

Etymology

From Arabic زَفِير (zafīr).

Pronunciation

Noun

زَفير • (zafīr)

  1. exhalation, expiration
    Antonym: شهيق (šahīq)