زكام

See also: ركام

Arabic

Root
ز ك م (z k m)
1 term

Etymology

فُعَال (fuʕāl)-type verbal-noun from the verb زَكَمَ (zakama, to get a cold).

Pronunciation

  • IPA(key): /zu.kaːm/

Noun

زُكَام • (zukāmm (uncountable)

  1. common cold, cold

Declension

Declension of noun زُكَام (zukām)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal زُكَام
zukām
الزُّكَام
az-zukām
زُكَام
zukām
nominative زُكَامٌ
zukāmun
الزُّكَامُ
az-zukāmu
زُكَامُ
zukāmu
accusative زُكَامًا
zukāman
الزُّكَامَ
az-zukāma
زُكَامَ
zukāma
genitive زُكَامٍ
zukāmin
الزُّكَامِ
az-zukāmi
زُكَامِ
zukāmi

Descendants

  • Ottoman Turkish: زكام
    • Turkish: zükâm
    • Albanian: zyqam
  • Persian: زكام

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic زُكَام (zukām, cold, catarrh).

Noun

زكام • (zükâm)

  1. cold, a common viral illness, usually with congestion of the nasal passages and sometimes fever
    Synonyms: صوغوق (soğuk), طوماغی (tumağı), نزله (nezle)

Derived terms

  • زكاملو (zükâmlı, suffering from a cold)

Descendants

  • Turkish: zükâm
  • Albanian: zyqam

Further reading