ساحر
Arabic
| Root |
|---|
| س ح ر (s ḥ r) |
| 10 terms |
Etymology
Derived from the active participle of سَحَرَ (saḥara, “to enchant, to coax”).
Pronunciation
- IPA(key): /saː.ħir/
- Rhymes: -ir
Adjective
سَاحِر • (sāḥir) (feminine سَاحِرَة (sāḥira), masculine plural سَاحِرُونَ (sāḥirūna) or سَحَرَة (saḥara) or سُحَّار (suḥḥār), feminine plural سَاحِرَات (sāḥirāt) or سَوَاحِر (sawāḥir))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | سَاحِر sāḥir |
السَّاحِر as-sāḥir |
سَاحِرَة sāḥira |
السَّاحِرَة as-sāḥira |
| nominative | سَاحِرٌ sāḥirun |
السَّاحِرُ as-sāḥiru |
سَاحِرَةٌ sāḥiratun |
السَّاحِرَةُ as-sāḥiratu |
| accusative | سَاحِرًا sāḥiran |
السَّاحِرَ as-sāḥira |
سَاحِرَةً sāḥiratan |
السَّاحِرَةَ as-sāḥirata |
| genitive | سَاحِرٍ sāḥirin |
السَّاحِرِ as-sāḥiri |
سَاحِرَةٍ sāḥiratin |
السَّاحِرَةِ as-sāḥirati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | سَاحِرَيْن sāḥirayn |
السَّاحِرَيْن as-sāḥirayn |
سَاحِرَتَيْن sāḥiratayn |
السَّاحِرَتَيْن as-sāḥiratayn |
| nominative | سَاحِرَانِ sāḥirāni |
السَّاحِرَانِ as-sāḥirāni |
سَاحِرَتَانِ sāḥiratāni |
السَّاحِرَتَانِ as-sāḥiratāni |
| accusative | سَاحِرَيْنِ sāḥirayni |
السَّاحِرَيْنِ as-sāḥirayni |
سَاحِرَتَيْنِ sāḥiratayni |
السَّاحِرَتَيْنِ as-sāḥiratayni |
| genitive | سَاحِرَيْنِ sāḥirayni |
السَّاحِرَيْنِ as-sāḥirayni |
سَاحِرَتَيْنِ sāḥiratayni |
السَّاحِرَتَيْنِ as-sāḥiratayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural; broken plural triptote in ـَة (-a); basic broken plural triptote |
sound feminine plural; basic broken plural diptote | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | سَاحِرِين; سَحَرَة; سُحَّار sāḥirīn; saḥara; suḥḥār |
السَّاحِرِين; السَّحَرَة; السُّحَّار as-sāḥirīn; as-saḥara; as-suḥḥār |
سَاحِرَات; سَوَاحِر sāḥirāt; sawāḥir |
السَّاحِرَات; السَّوَاحِر as-sāḥirāt; as-sawāḥir |
| nominative | سَاحِرُونَ; سَحَرَةٌ; سُحَّارٌ sāḥirūna; saḥaratun; suḥḥārun |
السَّاحِرُونَ; السَّحَرَةُ; السُّحَّارُ as-sāḥirūna; as-saḥaratu; as-suḥḥāru |
سَاحِرَاتٌ; سَوَاحِرُ sāḥirātun; sawāḥiru |
السَّاحِرَاتُ; السَّوَاحِرُ as-sāḥirātu; as-sawāḥiru |
| accusative | سَاحِرِينَ; سَحَرَةً; سُحَّارًا sāḥirīna; saḥaratan; suḥḥāran |
السَّاحِرِينَ; السَّحَرَةَ; السُّحَّارَ as-sāḥirīna; as-saḥarata; as-suḥḥāra |
سَاحِرَاتٍ; سَوَاحِرَ sāḥirātin; sawāḥira |
السَّاحِرَاتِ; السَّوَاحِرَ as-sāḥirāti; as-sawāḥira |
| genitive | سَاحِرِينَ; سَحَرَةٍ; سُحَّارٍ sāḥirīna; saḥaratin; suḥḥārin |
السَّاحِرِينَ; السَّحَرَةِ; السُّحَّارِ as-sāḥirīna; as-saḥarati; as-suḥḥāri |
سَاحِرَاتٍ; سَوَاحِرَ sāḥirātin; sawāḥira |
السَّاحِرَاتِ; السَّوَاحِرِ as-sāḥirāti; as-sawāḥiri |
Noun
سَاحِر • (sāḥir) m (plural سَاحِرُونَ (sāḥirūna) or سَحَرَة (saḥara) or سُحَّارٌ (suḥḥārun), feminine سَاحِرَة (sāḥira))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||||
| indefinite | definite | construct | indefinite | definite | construct | |
| informal | سَاحِر sāḥir |
السَّاحِر as-sāḥir |
سَاحِر sāḥir |
سَاحِرَة sāḥira |
السَّاحِرَة as-sāḥira |
سَاحِرَة sāḥirat |
| nominative | سَاحِرٌ sāḥirun |
السَّاحِرُ as-sāḥiru |
سَاحِرُ sāḥiru |
سَاحِرَةٌ sāḥiratun |
السَّاحِرَةُ as-sāḥiratu |
سَاحِرَةُ sāḥiratu |
| accusative | سَاحِرًا sāḥiran |
السَّاحِرَ as-sāḥira |
سَاحِرَ sāḥira |
سَاحِرَةً sāḥiratan |
السَّاحِرَةَ as-sāḥirata |
سَاحِرَةَ sāḥirata |
| genitive | سَاحِرٍ sāḥirin |
السَّاحِرِ as-sāḥiri |
سَاحِرِ sāḥiri |
سَاحِرَةٍ sāḥiratin |
السَّاحِرَةِ as-sāḥirati |
سَاحِرَةِ sāḥirati |
| dual | masculine | feminine | ||||
| indefinite | definite | construct | indefinite | definite | construct | |
| informal | سَاحِرَيْن sāḥirayn |
السَّاحِرَيْن as-sāḥirayn |
سَاحِرَيْ sāḥiray |
سَاحِرَتَيْن sāḥiratayn |
السَّاحِرَتَيْن as-sāḥiratayn |
سَاحِرَتَيْ sāḥiratay |
| nominative | سَاحِرَانِ sāḥirāni |
السَّاحِرَانِ as-sāḥirāni |
سَاحِرَا sāḥirā |
سَاحِرَتَانِ sāḥiratāni |
السَّاحِرَتَانِ as-sāḥiratāni |
سَاحِرَتَا sāḥiratā |
| accusative | سَاحِرَيْنِ sāḥirayni |
السَّاحِرَيْنِ as-sāḥirayni |
سَاحِرَيْ sāḥiray |
سَاحِرَتَيْنِ sāḥiratayni |
السَّاحِرَتَيْنِ as-sāḥiratayni |
سَاحِرَتَيْ sāḥiratay |
| genitive | سَاحِرَيْنِ sāḥirayni |
السَّاحِرَيْنِ as-sāḥirayni |
سَاحِرَيْ sāḥiray |
سَاحِرَتَيْنِ sāḥiratayni |
السَّاحِرَتَيْنِ as-sāḥiratayni |
سَاحِرَتَيْ sāḥiratay |
| plural | masculine | feminine | ||||
| sound masculine plural; broken plural triptote in ـَة (-a); basic broken plural triptote |
sound feminine plural; basic broken plural diptote | |||||
| indefinite | definite | construct | indefinite | definite | construct | |
| informal | سَاحِرِين; سَحَرَة; سُحَّار sāḥirīn; saḥara; suḥḥār |
السَّاحِرِين; السَّحَرَة; السُّحَّار as-sāḥirīn; as-saḥara; as-suḥḥār |
سَاحِرِي; سَحَرَة; سُحَّار sāḥirī; saḥarat; suḥḥār |
سَاحِرَات; سَوَاحِر sāḥirāt; sawāḥir |
السَّاحِرَات; السَّوَاحِر as-sāḥirāt; as-sawāḥir |
سَاحِرَات; سَوَاحِر sāḥirāt; sawāḥir |
| nominative | سَاحِرُونَ; سَحَرَةٌ; سُحَّارٌ sāḥirūna; saḥaratun; suḥḥārun |
السَّاحِرُونَ; السَّحَرَةُ; السُّحَّارُ as-sāḥirūna; as-saḥaratu; as-suḥḥāru |
سَاحِرُو; سَحَرَةُ; سُحَّارُ sāḥirū; saḥaratu; suḥḥāru |
سَاحِرَاتٌ; سَوَاحِرُ sāḥirātun; sawāḥiru |
السَّاحِرَاتُ; السَّوَاحِرُ as-sāḥirātu; as-sawāḥiru |
سَاحِرَاتُ; سَوَاحِرُ sāḥirātu; sawāḥiru |
| accusative | سَاحِرِينَ; سَحَرَةً; سُحَّارًا sāḥirīna; saḥaratan; suḥḥāran |
السَّاحِرِينَ; السَّحَرَةَ; السُّحَّارَ as-sāḥirīna; as-saḥarata; as-suḥḥāra |
سَاحِرِي; سَحَرَةَ; سُحَّارَ sāḥirī; saḥarata; suḥḥāra |
سَاحِرَاتٍ; سَوَاحِرَ sāḥirātin; sawāḥira |
السَّاحِرَاتِ; السَّوَاحِرَ as-sāḥirāti; as-sawāḥira |
سَاحِرَاتِ; سَوَاحِرَ sāḥirāti; sawāḥira |
| genitive | سَاحِرِينَ; سَحَرَةٍ; سُحَّارٍ sāḥirīna; saḥaratin; suḥḥārin |
السَّاحِرِينَ; السَّحَرَةِ; السُّحَّارِ as-sāḥirīna; as-saḥarati; as-suḥḥāri |
سَاحِرِي; سَحَرَةِ; سُحَّارِ sāḥirī; saḥarati; suḥḥāri |
سَاحِرَاتٍ; سَوَاحِرَ sāḥirātin; sawāḥira |
السَّاحِرَاتِ; السَّوَاحِرِ as-sāḥirāti; as-sawāḥiri |
سَاحِرَاتِ; سَوَاحِرِ sāḥirāti; sawāḥiri |
Descendants
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic سَاحِر (sāḥir).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /saː.ˈhiɾ/
- (Dari, formal) IPA(key): [sɑː.ɦɪ́ɾ]
- (Iran, formal) IPA(key): [sɒː.ɦéɹ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [sɔ.ɦíɾ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | sāhir |
| Dari reading? | sāhir |
| Iranian reading? | sâher |
| Tajik reading? | sohir |
Noun
ساحر • (sāhir / sâher) (plural ساحرها (sāhir-hā / sâher-hâ), or سحره (sahere), Tajik spelling соҳир)
- sorcerer, wizard
- c. 1126, Abū'l-Fażl Rašīd-ud-Dīn Maybudī, کشف الاسرار و عدة الابرار[1]:
- ابن عباس گفت: سحره فرعون هفتاد و دو مرد بودند و چهار صد نیز گفتهاند و هفتاد هزار گفتهاند، وهب گفت: سی و سه هزار بودند، ابن جریح گفت: نهصد بودند. سیصد از پارس و سیصد از روم و سیصد از اسکندریه.
- ibn-i abbās guft: sahara-yi fir'awn haftād u dō mard būdand u čāhar sad nēz gufta'and u haftād hazār gufta'and, wahb guft: sī u sih hazār būdand, ibn-i jarīh guft: nuh sad būdand. sī sad az pārs u sī sad az rūm u sī sad az iskandariyya.
- Ibn ʻAbbās said: "Pharaoh's sorcerers were seventy-two men, and some have said four hundred, and some have said seventy thousand." Wahb said: "They were thirty-three thousand." Ibn Jāriḥ said: "They were nine hundred, three hundred from Persia and three hundred from Rome and three hundred from Alexandria."
Derived terms
- ساحری (sâheri)
Further reading
- Hayyim, Sulayman (1934) “ساحر”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim