سامع

Arabic

Root
س م ع (s m ʕ)
15 terms

Etymology

Derived from the active participle of سَمِعَ (samiʕa, to hear).

Pronunciation

  • IPA(key): /saː.miʕ/

Adjective

سَامِع • (sāmiʕ) (feminine سَامِعَة (sāmiʕa), masculine plural سَامِعُون (sāmiʕūn), feminine plural سَامِعَات (sāmiʕāt))

  1. hearing, listening, who hears

Declension

Declension of adjective سَامِع (sāmiʕ)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal سَامِع
sāmiʕ
السَّامِع
as-sāmiʕ
سَامِعَة
sāmiʕa
السَّامِعَة
as-sāmiʕa
nominative سَامِعٌ
sāmiʕun
السَّامِعُ
as-sāmiʕu
سَامِعَةٌ
sāmiʕatun
السَّامِعَةُ
as-sāmiʕatu
accusative سَامِعًا
sāmiʕan
السَّامِعَ
as-sāmiʕa
سَامِعَةً
sāmiʕatan
السَّامِعَةَ
as-sāmiʕata
genitive سَامِعٍ
sāmiʕin
السَّامِعِ
as-sāmiʕi
سَامِعَةٍ
sāmiʕatin
السَّامِعَةِ
as-sāmiʕati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal سَامِعَيْن
sāmiʕayn
السَّامِعَيْن
as-sāmiʕayn
سَامِعَتَيْن
sāmiʕatayn
السَّامِعَتَيْن
as-sāmiʕatayn
nominative سَامِعَانِ
sāmiʕāni
السَّامِعَانِ
as-sāmiʕāni
سَامِعَتَانِ
sāmiʕatāni
السَّامِعَتَانِ
as-sāmiʕatāni
accusative سَامِعَيْنِ
sāmiʕayni
السَّامِعَيْنِ
as-sāmiʕayni
سَامِعَتَيْنِ
sāmiʕatayni
السَّامِعَتَيْنِ
as-sāmiʕatayni
genitive سَامِعَيْنِ
sāmiʕayni
السَّامِعَيْنِ
as-sāmiʕayni
سَامِعَتَيْنِ
sāmiʕatayni
السَّامِعَتَيْنِ
as-sāmiʕatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal سَامِعِين
sāmiʕīn
السَّامِعِين
as-sāmiʕīn
سَامِعَات
sāmiʕāt
السَّامِعَات
as-sāmiʕāt
nominative سَامِعُونَ
sāmiʕūna
السَّامِعُونَ
as-sāmiʕūna
سَامِعَاتٌ
sāmiʕātun
السَّامِعَاتُ
as-sāmiʕātu
accusative سَامِعِينَ
sāmiʕīna
السَّامِعِينَ
as-sāmiʕīna
سَامِعَاتٍ
sāmiʕātin
السَّامِعَاتِ
as-sāmiʕāti
genitive سَامِعِينَ
sāmiʕīna
السَّامِعِينَ
as-sāmiʕīna
سَامِعَاتٍ
sāmiʕātin
السَّامِعَاتِ
as-sāmiʕāti

Noun

سَامِع • (sāmiʕm (plural سَامِعُون (sāmiʕūn))

  1. listener, hearer (person listening to something)

Declension

Declension of noun سَامِع (sāmiʕ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal سَامِع
sāmiʕ
السَّامِع
as-sāmiʕ
سَامِع
sāmiʕ
nominative سَامِعٌ
sāmiʕun
السَّامِعُ
as-sāmiʕu
سَامِعُ
sāmiʕu
accusative سَامِعًا
sāmiʕan
السَّامِعَ
as-sāmiʕa
سَامِعَ
sāmiʕa
genitive سَامِعٍ
sāmiʕin
السَّامِعِ
as-sāmiʕi
سَامِعِ
sāmiʕi
dual indefinite definite construct
informal سَامِعَيْن
sāmiʕayn
السَّامِعَيْن
as-sāmiʕayn
سَامِعَيْ
sāmiʕay
nominative سَامِعَانِ
sāmiʕāni
السَّامِعَانِ
as-sāmiʕāni
سَامِعَا
sāmiʕā
accusative سَامِعَيْنِ
sāmiʕayni
السَّامِعَيْنِ
as-sāmiʕayni
سَامِعَيْ
sāmiʕay
genitive سَامِعَيْنِ
sāmiʕayni
السَّامِعَيْنِ
as-sāmiʕayni
سَامِعَيْ
sāmiʕay
plural sound feminine plural
indefinite definite construct
informal سَامِعَات
sāmiʕāt
السَّامِعَات
as-sāmiʕāt
سَامِعَات
sāmiʕāt
nominative سَامِعَاتٌ
sāmiʕātun
السَّامِعَاتُ
as-sāmiʕātu
سَامِعَاتُ
sāmiʕātu
accusative سَامِعَاتٍ
sāmiʕātin
السَّامِعَاتِ
as-sāmiʕāti
سَامِعَاتِ
sāmiʕāti
genitive سَامِعَاتٍ
sāmiʕātin
السَّامِعَاتِ
as-sāmiʕāti
سَامِعَاتِ
sāmiʕāti

Descendants

  • Persian: سامع (sâme')
  • Ottoman Turkish: سامع (sâmi')
  • Urdu: سامع (sāmi')

References

  • سامع” in Almaany
  • Baalbaki, Rohi (1995) “سامع”, in Al-Mawrid: A Modern Arabic-English Dictionary, 7th edition, Beirut: Dar El-Ilm Lilmalayin, →ISBN

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic سَامِع (sāmiʕ).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? sāmi'
Dari reading? sāme'
Iranian reading? sâme'
Tajik reading? some'

Noun

سامع • (sāmi' / sâme') (plural سامعین, or سامعان (sāmi'ān / sâme'ân), Tajik spelling сомеъ)

  1. listener, hearer (person listening to something)

Derived terms

  • سامعه (sāmi'a / sâme'e)
  • سامعی (sāmi'ī / sâme'i)

Further reading

South Levantine Arabic

Root
س م ع
2 terms

Etymology

From Arabic سَامِع (sāmiʕ).

Pronunciation

  • IPA(key): /saː.miʕ/, [ˈsæː.mɪʕ]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Participle

سامع • (sāmeʕ) (feminine سامعة (sāmʕe), common plural سامعين (sāmʕīn))

  1. active participle of سمع (simiʕ, to hear)