سلاحخانه
Ottoman Turkish
Etymology
Compound of سلاح (silâh, “weapon, arm”) + خانه (hâne, “place”).
Noun
سلاحخانه • (silâhhâne) (definite accusative سلاحخانهیی (silâhhâneyi), plural سلاحخانهلر (silâhhâneler))
- armoury, arsenal, an establishment for the storing, development, manufacturing, testing, or repairing of arms and ammunitions
Descendants
- Turkish: silahhane
Further reading
click to expand
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “سلاح”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 90
- Çağbayır, Yaşar (2007) “silahhane”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4237
- Devellioğlu, Ferit (1962) “silâh-hâne”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 1142
- Kélékian, Diran (1911) “سلاحخانه”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 687
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Armamentarium”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 84
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “سلاحخانه”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 2648
- Redhouse, James W. (1890) “سلاحخانه”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1069