سمیدجی

Ottoman Turkish

Etymology

From سمید (simid, semolina; simit, a kind of bread) +‎ ـجی (-cı, -ci, occupational suffix).

Noun

سمیدجی • (simidci)

  1. maker, seller, or habitual eater of simit

Descendants

  • Turkish: simitçi
  • Armenian: Սիմիթճյան (Simitʻčyan)
  • Romanian: simigiu

Further reading