سني
Arabic
Etymology 1
Relative adjective (nisba) composed of السُّنَّة (as-sunna, “the Sunna”) + ـِيّ (-iyy).
Pronunciation
- IPA(key): /sun.nijj/
Adjective
سُنِّيّ • (sunniyy) (feminine سُنِّيَّة (sunniyya), masculine plural سُنِّيُّون (sunniyyūn), feminine plural سُنِّيَّات (sunniyyāt))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | سُنِّي sunnī |
السُّنِّي as-sunnī |
سُنِّيَّة sunniyya |
السُّنِّيَّة as-sunniyya |
| nominative | سُنِّيٌّ sunniyyun |
السُّنِّيُّ as-sunniyyu |
سُنِّيَّةٌ sunniyyatun |
السُّنِّيَّةُ as-sunniyyatu |
| accusative | سُنِّيًّا sunniyyan |
السُّنِّيَّ as-sunniyya |
سُنِّيَّةً sunniyyatan |
السُّنِّيَّةَ as-sunniyyata |
| genitive | سُنِّيٍّ sunniyyin |
السُّنِّيِّ as-sunniyyi |
سُنِّيَّةٍ sunniyyatin |
السُّنِّيَّةِ as-sunniyyati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | سُنِّيَّيْن sunniyyayn |
السُّنِّيَّيْن as-sunniyyayn |
سُنِّيَّتَيْن sunniyyatayn |
السُّنِّيَّتَيْن as-sunniyyatayn |
| nominative | سُنِّيَّانِ sunniyyāni |
السُّنِّيَّانِ as-sunniyyāni |
سُنِّيَّتَانِ sunniyyatāni |
السُّنِّيَّتَانِ as-sunniyyatāni |
| accusative | سُنِّيَّيْنِ sunniyyayni |
السُّنِّيَّيْنِ as-sunniyyayni |
سُنِّيَّتَيْنِ sunniyyatayni |
السُّنِّيَّتَيْنِ as-sunniyyatayni |
| genitive | سُنِّيَّيْنِ sunniyyayni |
السُّنِّيَّيْنِ as-sunniyyayni |
سُنِّيَّتَيْنِ sunniyyatayni |
السُّنِّيَّتَيْنِ as-sunniyyatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | سُنِّيِّين sunniyyīn |
السُّنِّيِّين as-sunniyyīn |
سُنِّيَّات sunniyyāt |
السُّنِّيَّات as-sunniyyāt |
| nominative | سُنِّيُّونَ sunniyyūna |
السُّنِّيُّونَ as-sunniyyūna |
سُنِّيَّاتٌ sunniyyātun |
السُّنِّيَّاتُ as-sunniyyātu |
| accusative | سُنِّيِّينَ sunniyyīna |
السُّنِّيِّينَ as-sunniyyīna |
سُنِّيَّاتٍ sunniyyātin |
السُّنِّيَّاتِ as-sunniyyāti |
| genitive | سُنِّيِّينَ sunniyyīna |
السُّنِّيِّينَ as-sunniyyīna |
سُنِّيَّاتٍ sunniyyātin |
السُّنِّيَّاتِ as-sunniyyāti |
Etymology 2
| Root |
|---|
| س ن و (s n w) |
| 6 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /sa.nijj/
Adjective
سَنِيّ • (saniyy)
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | سَنِي sanī |
السَّنِي as-sanī |
سَنِيَّة saniyya |
السَّنِيَّة as-saniyya |
| nominative | سَنِيٌّ saniyyun |
السَّنِيُّ as-saniyyu |
سَنِيَّةٌ saniyyatun |
السَّنِيَّةُ as-saniyyatu |
| accusative | سَنِيًّا saniyyan |
السَّنِيَّ as-saniyya |
سَنِيَّةً saniyyatan |
السَّنِيَّةَ as-saniyyata |
| genitive | سَنِيٍّ saniyyin |
السَّنِيِّ as-saniyyi |
سَنِيَّةٍ saniyyatin |
السَّنِيَّةِ as-saniyyati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | سَنِيَّيْن saniyyayn |
السَّنِيَّيْن as-saniyyayn |
سَنِيَّتَيْن saniyyatayn |
السَّنِيَّتَيْن as-saniyyatayn |
| nominative | سَنِيَّانِ saniyyāni |
السَّنِيَّانِ as-saniyyāni |
سَنِيَّتَانِ saniyyatāni |
السَّنِيَّتَانِ as-saniyyatāni |
| accusative | سَنِيَّيْنِ saniyyayni |
السَّنِيَّيْنِ as-saniyyayni |
سَنِيَّتَيْنِ saniyyatayni |
السَّنِيَّتَيْنِ as-saniyyatayni |
| genitive | سَنِيَّيْنِ saniyyayni |
السَّنِيَّيْنِ as-saniyyayni |
سَنِيَّتَيْنِ saniyyatayni |
السَّنِيَّتَيْنِ as-saniyyatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| plural unknown | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ? | ? | سَنِيَّات saniyyāt |
السَّنِيَّات as-saniyyāt |
| nominative | ? | ? | سَنِيَّاتٌ saniyyātun |
السَّنِيَّاتُ as-saniyyātu |
| accusative | ? | ? | سَنِيَّاتٍ saniyyātin |
السَّنِيَّاتِ as-saniyyāti |
| genitive | ? | ? | سَنِيَّاتٍ saniyyātin |
السَّنِيَّاتِ as-saniyyāti |
Etymology 3
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
سُنِّي • (sunnī) (form I) /sun.niː/
- second-person feminine singular imperative of سَنَّ (sanna)
Malay
Noun
سني (plural سني-سني or سني٢)