سنی
Chagatai
Pronoun
سنی (seni)
- accusative of سن (sän)
Ottoman Turkish
Etymology 1
Pronoun
سنی • (seni)
- accusative singular of سن (sen, “you”)
Etymology 2
Adjective
سنی • (sünni)
Descendants
- → Armenian: սիւննի (siwnni)
Further reading
- Kélékian, Diran (1911) “سنی”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 695
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic سُنِّيّ (sunniyy).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /sun.ˈniː/
- (Dari, formal) IPA(key): [sʊn.níː]
- (Iran, formal) IPA(key): [son.níː]
- (Tajik, formal) IPA(key): [sun.ní]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | sunnī |
| Dari reading? | sunnī |
| Iranian reading? | sonni |
| Tajik reading? | sunni |
Adjective
| Dari | سنی |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | суннӣ |
سنی • (sonni)
Noun
| Dari | سنی |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | суннӣ |
سنی • (sonni) (plural سنیان (sonniyân))
Related terms
Further reading
- Hayyim, Sulayman (1934) “سنی”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim
Punjabi
Verb
سُݨی • (suṇī)
- inflection of سُݨݨا (suṇṇā):
- feminine singular perfective participle
- feminine singular indicative perfective