سوداگری

Persian

Etymology

From سوداگر (sawdāgar / sowdâgar, merchant) +‎ ـی ( / -i, nominalizing suffix)

Pronunciation

 
  • (Dari, formal) IPA(key): [säw.d̪ɑː.ɡä.ɾiː]
    • (Kabuli) IPA(key): [säw.d̪ɑː.ɡä.ɾiː]
    • (Hazaragi) IPA(key): [säw.d̪ɔː.ɡä.ɾi]

Readings
Classical reading? sawdāgarī
Dari reading? sawdāgarī
Iranian reading? sowdâgari
Tajik reading? savdogari

Noun

سوداگری • (sawdāgarī / sowdâgari) (Tajik spelling савдогарӣ)

  1. trade, commerce
    • 1932, محمد اقبال [Muhammad Iqbāl], “Tour of the city of Marghadin”, in Arthur J. Arberry, transl., جاویدنامه [Jāvīdnāma, Book of Eternity]‎[1]:
      خدمت از رسم و رہ پیغمبری است
      مزد خدمت خواستن سوداگری است
      xidmat az rasm u rah-i payġambarī ast
      muzd-i xidmat xwāstan sawdāgarī ast
      Service belongs to the wont and way of prophethood;
      to seek a reward for service is mere commerce.
      (Indo-Persian script)

References