سيئة
Arabic
Adjective
سَيِّئَة • (sayyiʔa) f
- feminine singular of سَيِّئ (sayyiʔ)
Noun
سَيِّئَة • (sayyiʔa) f (plural سَيِّئَات (sayyiʔāt))
- bad deed, misdeed
- 609–632 CE, Qur'an, 4:18:
- وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ
- walaysati t-tawbatu lillaḏīna yaʕmalūna as-sayyiʔāti ḥattā ʔiḏā ḥaḍara ʔaḥadahumu l-mawtu qāla ʔinnī tubtu l-ʔāna
- (please add an English translation of this quotation)
- bad characteristic, disadvantage, con
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | سَيِّئَة sayyiʔa |
السَّيِّئَة as-sayyiʔa |
سَيِّئَة sayyiʔat |
| nominative | سَيِّئَةٌ sayyiʔatun |
السَّيِّئَةُ as-sayyiʔatu |
سَيِّئَةُ sayyiʔatu |
| accusative | سَيِّئَةً sayyiʔatan |
السَّيِّئَةَ as-sayyiʔata |
سَيِّئَةَ sayyiʔata |
| genitive | سَيِّئَةٍ sayyiʔatin |
السَّيِّئَةِ as-sayyiʔati |
سَيِّئَةِ sayyiʔati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | سَيِّئَتَيْن sayyiʔatayn |
السَّيِّئَتَيْن as-sayyiʔatayn |
سَيِّئَتَيْ sayyiʔatay |
| nominative | سَيِّئَتَانِ sayyiʔatāni |
السَّيِّئَتَانِ as-sayyiʔatāni |
سَيِّئَتَا sayyiʔatā |
| accusative | سَيِّئَتَيْنِ sayyiʔatayni |
السَّيِّئَتَيْنِ as-sayyiʔatayni |
سَيِّئَتَيْ sayyiʔatay |
| genitive | سَيِّئَتَيْنِ sayyiʔatayni |
السَّيِّئَتَيْنِ as-sayyiʔatayni |
سَيِّئَتَيْ sayyiʔatay |
| plural | sound feminine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | سَيِّئَات sayyiʔāt |
السَّيِّئَات as-sayyiʔāt |
سَيِّئَات sayyiʔāt |
| nominative | سَيِّئَاتٌ sayyiʔātun |
السَّيِّئَاتُ as-sayyiʔātu |
سَيِّئَاتُ sayyiʔātu |
| accusative | سَيِّئَاتٍ sayyiʔātin |
السَّيِّئَاتِ as-sayyiʔāti |
سَيِّئَاتِ sayyiʔāti |
| genitive | سَيِّئَاتٍ sayyiʔātin |
السَّيِّئَاتِ as-sayyiʔāti |
سَيِّئَاتِ sayyiʔāti |
Antonyms
- حَسَنَة (ḥasana)