حسنة
See also: حسنه and خشنة
Arabic
Etymology
From the root ح س ن (ḥ s n). Compare حَسُنَ (ḥasuna, “to be good”). Cognate with Hebrew חֹסֶן (khōsen, “wealth, treasure”).
Noun
حَسَنَة • (ḥasana) f (plural حَسَنَات (ḥasanāt))
- good deed, benefaction
- charity, alms
- advantage, merit
- well-being, good times
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حَسَنَة ḥasana |
الْحَسَنَة al-ḥasana |
حَسَنَة ḥasanat |
| nominative | حَسَنَةٌ ḥasanatun |
الْحَسَنَةُ al-ḥasanatu |
حَسَنَةُ ḥasanatu |
| accusative | حَسَنَةً ḥasanatan |
الْحَسَنَةَ al-ḥasanata |
حَسَنَةَ ḥasanata |
| genitive | حَسَنَةٍ ḥasanatin |
الْحَسَنَةِ al-ḥasanati |
حَسَنَةِ ḥasanati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | حَسَنَتَيْن ḥasanatayn |
الْحَسَنَتَيْن al-ḥasanatayn |
حَسَنَتَيْ ḥasanatay |
| nominative | حَسَنَتَانِ ḥasanatāni |
الْحَسَنَتَانِ al-ḥasanatāni |
حَسَنَتَا ḥasanatā |
| accusative | حَسَنَتَيْنِ ḥasanatayni |
الْحَسَنَتَيْنِ al-ḥasanatayni |
حَسَنَتَيْ ḥasanatay |
| genitive | حَسَنَتَيْنِ ḥasanatayni |
الْحَسَنَتَيْنِ al-ḥasanatayni |
حَسَنَتَيْ ḥasanatay |
| plural | sound feminine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حَسَنَات ḥasanāt |
الْحَسَنَات al-ḥasanāt |
حَسَنَات ḥasanāt |
| nominative | حَسَنَاتٌ ḥasanātun |
الْحَسَنَاتُ al-ḥasanātu |
حَسَنَاتُ ḥasanātu |
| accusative | حَسَنَاتٍ ḥasanātin |
الْحَسَنَاتِ al-ḥasanāti |
حَسَنَاتِ ḥasanāti |
| genitive | حَسَنَاتٍ ḥasanātin |
الْحَسَنَاتِ al-ḥasanāti |
حَسَنَاتِ ḥasanāti |
Antonyms
- سَيِّئَة (sayyiʔa)
Derived terms
Adjective
حَسَنَة • (ḥasana) f
- feminine singular of حَسَن (ḥasan)