شرحي

Arabic

Etymology 1.1

Root
ش ر ح (š r ḥ)
8 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ʃar.ħijj/

Adjective

شَرْحِيّ • (šarḥiyy) (feminine شَرْحِيَّة (šarḥiyya), masculine plural شَرْحِيُّونَ (šarḥiyyūna), feminine plural شَرْحِيَّات (šarḥiyyāt))

  1. explicative, explanatory, explicatory
  2. illustrative
Declension
Declension of adjective شَرْحِيّ (šarḥiyy)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal شَرْحِي
šarḥī
الشَّرْحِي
aš-šarḥī
شَرْحِيَّة
šarḥiyya
الشَّرْحِيَّة
aš-šarḥiyya
nominative شَرْحِيٌّ
šarḥiyyun
الشَّرْحِيُّ
aš-šarḥiyyu
شَرْحِيَّةٌ
šarḥiyyatun
الشَّرْحِيَّةُ
aš-šarḥiyyatu
accusative شَرْحِيًّا
šarḥiyyan
الشَّرْحِيَّ
aš-šarḥiyya
شَرْحِيَّةً
šarḥiyyatan
الشَّرْحِيَّةَ
aš-šarḥiyyata
genitive شَرْحِيٍّ
šarḥiyyin
الشَّرْحِيِّ
aš-šarḥiyyi
شَرْحِيَّةٍ
šarḥiyyatin
الشَّرْحِيَّةِ
aš-šarḥiyyati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal شَرْحِيَّيْن
šarḥiyyayn
الشَّرْحِيَّيْن
aš-šarḥiyyayn
شَرْحِيَّتَيْن
šarḥiyyatayn
الشَّرْحِيَّتَيْن
aš-šarḥiyyatayn
nominative شَرْحِيَّانِ
šarḥiyyāni
الشَّرْحِيَّانِ
aš-šarḥiyyāni
شَرْحِيَّتَانِ
šarḥiyyatāni
الشَّرْحِيَّتَانِ
aš-šarḥiyyatāni
accusative شَرْحِيَّيْنِ
šarḥiyyayni
الشَّرْحِيَّيْنِ
aš-šarḥiyyayni
شَرْحِيَّتَيْنِ
šarḥiyyatayni
الشَّرْحِيَّتَيْنِ
aš-šarḥiyyatayni
genitive شَرْحِيَّيْنِ
šarḥiyyayni
الشَّرْحِيَّيْنِ
aš-šarḥiyyayni
شَرْحِيَّتَيْنِ
šarḥiyyatayni
الشَّرْحِيَّتَيْنِ
aš-šarḥiyyatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal شَرْحِيِّين
šarḥiyyīn
الشَّرْحِيِّين
aš-šarḥiyyīn
شَرْحِيَّات
šarḥiyyāt
الشَّرْحِيَّات
aš-šarḥiyyāt
nominative شَرْحِيُّونَ
šarḥiyyūna
الشَّرْحِيُّونَ
aš-šarḥiyyūna
شَرْحِيَّاتٌ
šarḥiyyātun
الشَّرْحِيَّاتُ
aš-šarḥiyyātu
accusative شَرْحِيِّينَ
šarḥiyyīna
الشَّرْحِيِّينَ
aš-šarḥiyyīna
شَرْحِيَّاتٍ
šarḥiyyātin
الشَّرْحِيَّاتِ
aš-šarḥiyyāti
genitive شَرْحِيِّينَ
šarḥiyyīna
الشَّرْحِيِّينَ
aš-šarḥiyyīna
شَرْحِيَّاتٍ
šarḥiyyātin
الشَّرْحِيَّاتِ
aš-šarḥiyyāti

Etymology 1.2

Verb

شَرِّحِي • (šarriḥī) (form II) /ʃar.ri.ħiː/

  1. second-person feminine singular imperative of شَرَّحَ (šarraḥa)