شير
Arabic
| Root |
|---|
| ش و ر (š w r) |
| 12 terms |
Adjective
شَيِّر • (šayyir) (common plural شِيَار (šiyār))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَيِّر šayyir |
الشَّيِّر aš-šayyir |
شَيِّرَة šayyira |
الشَّيِّرَة aš-šayyira |
| nominative | شَيِّرٌ šayyirun |
الشَّيِّرُ aš-šayyiru |
شَيِّرَةٌ šayyiratun |
الشَّيِّرَةُ aš-šayyiratu |
| accusative | شَيِّرًا šayyiran |
الشَّيِّرَ aš-šayyira |
شَيِّرَةً šayyiratan |
الشَّيِّرَةَ aš-šayyirata |
| genitive | شَيِّرٍ šayyirin |
الشَّيِّرِ aš-šayyiri |
شَيِّرَةٍ šayyiratin |
الشَّيِّرَةِ aš-šayyirati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَيِّرَيْن šayyirayn |
الشَّيِّرَيْن aš-šayyirayn |
شَيِّرَتَيْن šayyiratayn |
الشَّيِّرَتَيْن aš-šayyiratayn |
| nominative | شَيِّرَانِ šayyirāni |
الشَّيِّرَانِ aš-šayyirāni |
شَيِّرَتَانِ šayyiratāni |
الشَّيِّرَتَانِ aš-šayyiratāni |
| accusative | شَيِّرَيْنِ šayyirayni |
الشَّيِّرَيْنِ aš-šayyirayni |
شَيِّرَتَيْنِ šayyiratayni |
الشَّيِّرَتَيْنِ aš-šayyiratayni |
| genitive | شَيِّرَيْنِ šayyirayni |
الشَّيِّرَيْنِ aš-šayyirayni |
شَيِّرَتَيْنِ šayyiratayni |
الشَّيِّرَتَيْنِ aš-šayyiratayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| basic broken plural triptote | basic broken plural triptote | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شِيَار šiyār |
الشِّيَار aš-šiyār |
شِيَار šiyār |
الشِّيَار aš-šiyār |
| nominative | شِيَارٌ šiyārun |
الشِّيَارُ aš-šiyāru |
شِيَارٌ šiyārun |
الشِّيَارُ aš-šiyāru |
| accusative | شِيَارًا šiyāran |
الشِّيَارَ aš-šiyāra |
شِيَارًا šiyāran |
الشِّيَارَ aš-šiyāra |
| genitive | شِيَارٍ šiyārin |
الشِّيَارِ aš-šiyāri |
شِيَارٍ šiyārin |
الشِّيَارِ aš-šiyāri |
Moroccan Arabic
| Root |
|---|
| ش ي ر |
| 1 term |
Etymology
Intensive of شار (šār), from Arabic أَشارَ (ʔašāra). Compare Maltese xejjer.
Pronunciation
- IPA(key): /ʃaj.jar/
Verb
شير • (šayyar) II (non-past يشير (yšayyar))
Conjugation
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| past | m | شيّرت (šayyart) | شيّرتي (šayyarti) | شيّر (šayyar) | شيّرنا (šayyarna) | شيّرتوا (šayyartu) | شيّروا (šayyru) | |
| f | شيّرت (šayyrāt) | |||||||
| non-past | m | نشيّر (nšayyar) | تشيّر (tšayyar) | يشيّر (yšayyar) | نشيّروا (nšayyru) | تشيّروا (tšayyru) | يشيّروا (yšayyru) | |
| f | تشيّري (tšayyri) | تشيّر (tšayyar) | ||||||
| imperative | m | شيّر (šayyar) | شيّروا (šayyru) | |||||
| f | شيّري (šayyri) | |||||||
Sindhi
Etymology
Borrowed from Classical Persian شیر (šēr).
Pronunciation
- IPA(key): [ʂerʊ]
Noun
شيرُ • (šeru) m