شیب
Persian
Alternative forms
- شیو (šiv)
Etymology
From Proto-Iranian [Term?].
Noun
شیب • (šêb, šib)
- slope, declivity, tilt, descend
- bottom, base, lower part
- wet ground made unequal and rugged by man tramping
Adjective
شیب • (šêb, šib)
- not the full shilling, doolally, barmy
- hasty, precipitate
- Synonyms: تیب (têb), شتابان (šitābān), شتابزده (šitābzada), عجولانه (ʼajulāna)
Derived terms
- پادشیو (pâd-šiv, “countergradient”)
- شار پادشیو (šâr-e pâd-šiv, “countergradient flux”)
- باد پادشیو (bâd-e pâd-šiv, “countergradient wind”)
Descendants
References
- Steingass, Francis Joseph (1892) “شیب”, in A Comprehensive Persian–English dictionary, London: Routledge & K. Paul
- Vullers, Johann August (1856–1864) “شیب”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum[1] (in Latin), volume II, Gießen: J. Ricker, page 489