صحابة
Arabic
| Root |
|---|
| ص ح ب (ṣ ḥ b) |
| 14 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /sˤa.ħaː.ba/
Noun
صَحَابَة • (ṣaḥāba) f or m pl (collective, singulative صَحَابِيّ m (ṣaḥābiyy))
Declension
| collective | collective triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | صَحَابَة ṣaḥāba |
الصَّحَابَة aṣ-ṣaḥāba |
صَحَابَة ṣaḥābat |
| nominative | صَحَابَةٌ ṣaḥābatun |
الصَّحَابَةُ aṣ-ṣaḥābatu |
صَحَابَةُ ṣaḥābatu |
| accusative | صَحَابَةً ṣaḥābatan |
الصَّحَابَةَ aṣ-ṣaḥābata |
صَحَابَةَ ṣaḥābata |
| genitive | صَحَابَةٍ ṣaḥābatin |
الصَّحَابَةِ aṣ-ṣaḥābati |
صَحَابَةِ ṣaḥābati |
| singulative | basic singulative triptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | صَحَابِي ṣaḥābī |
الصَّحَابِي aṣ-ṣaḥābī |
صَحَابِي ṣaḥābī |
| nominative | صَحَابِيٌّ ṣaḥābiyyun |
الصَّحَابِيُّ aṣ-ṣaḥābiyyu |
صَحَابِيُّ ṣaḥābiyyu |
| accusative | صَحَابِيًّا ṣaḥābiyyan |
الصَّحَابِيَّ aṣ-ṣaḥābiyya |
صَحَابِيَّ ṣaḥābiyya |
| genitive | صَحَابِيٍّ ṣaḥābiyyin |
الصَّحَابِيِّ aṣ-ṣaḥābiyyi |
صَحَابِيِّ ṣaḥābiyyi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | صَحَابِيَّيْن ṣaḥābiyyayn |
الصَّحَابِيَّيْن aṣ-ṣaḥābiyyayn |
صَحَابِيَّيْ ṣaḥābiyyay |
| nominative | صَحَابِيَّانِ ṣaḥābiyyāni |
الصَّحَابِيَّانِ aṣ-ṣaḥābiyyāni |
صَحَابِيَّا ṣaḥābiyyā |
| accusative | صَحَابِيَّيْنِ ṣaḥābiyyayni |
الصَّحَابِيَّيْنِ aṣ-ṣaḥābiyyayni |
صَحَابِيَّيْ ṣaḥābiyyay |
| genitive | صَحَابِيَّيْنِ ṣaḥābiyyayni |
الصَّحَابِيَّيْنِ aṣ-ṣaḥābiyyayni |
صَحَابِيَّيْ ṣaḥābiyyay |
| paucal (3-10) | sound masculine paucal | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | صَحَابِيِّين ṣaḥābiyyīn |
الصَّحَابِيِّين aṣ-ṣaḥābiyyīn |
صَحَابِيِّي ṣaḥābiyyī |
| nominative | صَحَابِيُّونَ ṣaḥābiyyūna |
الصَّحَابِيُّونَ aṣ-ṣaḥābiyyūna |
صَحَابِيُّو ṣaḥābiyyū |
| accusative | صَحَابِيِّينَ ṣaḥābiyyīna |
الصَّحَابِيِّينَ aṣ-ṣaḥābiyyīna |
صَحَابِيِّي ṣaḥābiyyī |
| genitive | صَحَابِيِّينَ ṣaḥābiyyīna |
الصَّحَابِيِّينَ aṣ-ṣaḥābiyyīna |
صَحَابِيِّي ṣaḥābiyyī |
Descendants
- → Azerbaijani: sahabə
- → Persian: صحابه
- → Malay: sahabat
- → Ottoman Turkish: صحابه (Sahâbe)
- → Turkish: sahabe
- → Uyghur: ساھابە (sahabe)
- → Uzbek: sahoba
Noun
صَحَابَة or صِحَابَة • (ṣaḥāba or ṣiḥāba) f
- verbal noun of صَحِبَ (ṣaḥiba) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | صَحَابَة; صِحَابَة ṣaḥāba; ṣiḥāba |
الصَّحَابَة; الصِّحَابَة aṣ-ṣaḥāba; aṣ-ṣiḥāba |
صَحَابَة; صِحَابَة ṣaḥābat; ṣiḥābat |
| nominative | صَحَابَةٌ; صِحَابَةٌ ṣaḥābatun; ṣiḥābatun |
الصَّحَابَةُ; الصِّحَابَةُ aṣ-ṣaḥābatu; aṣ-ṣiḥābatu |
صَحَابَةُ; صِحَابَةُ ṣaḥābatu; ṣiḥābatu |
| accusative | صَحَابَةً; صِحَابَةً ṣaḥābatan; ṣiḥābatan |
الصَّحَابَةَ; الصِّحَابَةَ aṣ-ṣaḥābata; aṣ-ṣiḥābata |
صَحَابَةَ; صِحَابَةَ ṣaḥābata; ṣiḥābata |
| genitive | صَحَابَةٍ; صِحَابَةٍ ṣaḥābatin; ṣiḥābatin |
الصَّحَابَةِ; الصِّحَابَةِ aṣ-ṣaḥābati; aṣ-ṣiḥābati |
صَحَابَةِ; صِحَابَةِ ṣaḥābati; ṣiḥābati |