صراط

See also: ضراط

Arabic

Etymology

Variant of سِرَاط (sirāṭ). From Classical Syriac ܐܣܛܪܛ (ˀesṭrāṭ), from Latin strāta.

Pronunciation

  • IPA(key): /sˤi.raːtˤ/, /si.raːtˤ/
  • Rhymes: -aːtˤ

Noun

صِرَاط • (ṣirāṭm (plural صُرُط (ṣuruṭ))

  1. path, way, road
    Synonyms: سَبِيل (sabīl), طَرِيقَة (ṭarīqa), دَرْب (darb), صِرَاط (ṣirāṭ), سِرَاط (sirāṭ), شَرِيعَة (šarīʕa), شَارِع (šāriʕ), مَسْلَك (maslak)
    • 609–632 CE, Qur'an, 1:6:
      اِهْدِنَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلْمُسْتَقِيمَ
      ihdinā ṣ-ṣirāṭa l-mustaqīma
      Guide us to the straight path

Declension

Declension of noun صِرَاط (ṣirāṭ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal صِرَاط
ṣirāṭ
الصِّرَاط
aṣ-ṣirāṭ
صِرَاط
ṣirāṭ
nominative صِرَاطٌ
ṣirāṭun
الصِّرَاطُ
aṣ-ṣirāṭu
صِرَاطُ
ṣirāṭu
accusative صِرَاطًا
ṣirāṭan
الصِّرَاطَ
aṣ-ṣirāṭa
صِرَاطَ
ṣirāṭa
genitive صِرَاطٍ
ṣirāṭin
الصِّرَاطِ
aṣ-ṣirāṭi
صِرَاطِ
ṣirāṭi
dual indefinite definite construct
informal صِرَاطَيْن
ṣirāṭayn
الصِّرَاطَيْن
aṣ-ṣirāṭayn
صِرَاطَيْ
ṣirāṭay
nominative صِرَاطَانِ
ṣirāṭāni
الصِّرَاطَانِ
aṣ-ṣirāṭāni
صِرَاطَا
ṣirāṭā
accusative صِرَاطَيْنِ
ṣirāṭayni
الصِّرَاطَيْنِ
aṣ-ṣirāṭayni
صِرَاطَيْ
ṣirāṭay
genitive صِرَاطَيْنِ
ṣirāṭayni
الصِّرَاطَيْنِ
aṣ-ṣirāṭayni
صِرَاطَيْ
ṣirāṭay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal صُرُط
ṣuruṭ
الصُّرُط
aṣ-ṣuruṭ
صُرُط
ṣuruṭ
nominative صُرُطٌ
ṣuruṭun
الصُّرُطُ
aṣ-ṣuruṭu
صُرُطُ
ṣuruṭu
accusative صُرُطًا
ṣuruṭan
الصُّرُطَ
aṣ-ṣuruṭa
صُرُطَ
ṣuruṭa
genitive صُرُطٍ
ṣuruṭin
الصُّرُطِ
aṣ-ṣuruṭi
صُرُطِ
ṣuruṭi

Alternative forms

Descendants

  • Ottoman Turkish: صراط (sırat)
  • Persian: صراط (serât)

References

  • Wehr, Hans (1979) “صراط”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN