ضلالة

Arabic

Root
ض ل ل (ḍ l l)
8 terms

Etymology

Verbal noun of ضَلَّ (ḍalla).

Pronunciation

  • IPA(key): /dˤa.laː.la/

Noun

ضَلَالَة • (ḍalālaf

  1. verbal noun of ضَلَّ (ḍalla) (form I)
  2. straying from the right path, perversity, perversion

Declension

Declension of noun ضَلَالَة (ḍalāla)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal ضَلَالَة
ḍalāla
الضَّلَالَة
aḍ-ḍalāla
ضَلَالَة
ḍalālat
nominative ضَلَالَةٌ
ḍalālatun
الضَّلَالَةُ
aḍ-ḍalālatu
ضَلَالَةُ
ḍalālatu
accusative ضَلَالَةً
ḍalālatan
الضَّلَالَةَ
aḍ-ḍalālata
ضَلَالَةَ
ḍalālata
genitive ضَلَالَةٍ
ḍalālatin
الضَّلَالَةِ
aḍ-ḍalālati
ضَلَالَةِ
ḍalālati

Descendants

  • Azerbaijani: zəlalət
  • Ottoman Turkish: ضلالت (dalalet)
  • Uyghur: زالالەت (zalalet)