طاغية

Arabic

Root
ط غ ي (ṭ ḡ y)
6 terms

Etymology

Derived from the feminine form of active participle of the verb طَغَى (ṭaḡā).

Pronunciation

  • IPA(key): /tˤaː.ɣi.ja/

Noun

طَاغِيَة • (ṭāḡiyam (plural طُغَاة (ṭuḡāh) or طَوَاغٍ (ṭawāḡin), feminine طَاغِيَة (ṭāḡiya))

  1. tyrant, oppressor

Declension

Declension of noun طَاغِيَة (ṭāḡiya)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal طَاغِيَة
ṭāḡiya
الطَّاغِيَة
aṭ-ṭāḡiya
طَاغِيَة
ṭāḡiyat
nominative طَاغِيَةٌ
ṭāḡiyatun
الطَّاغِيَةُ
aṭ-ṭāḡiyatu
طَاغِيَةُ
ṭāḡiyatu
accusative طَاغِيَةً
ṭāḡiyatan
الطَّاغِيَةَ
aṭ-ṭāḡiyata
طَاغِيَةَ
ṭāḡiyata
genitive طَاغِيَةٍ
ṭāḡiyatin
الطَّاغِيَةِ
aṭ-ṭāḡiyati
طَاغِيَةِ
ṭāḡiyati
dual indefinite definite construct
informal طَاغِيَتَيْن
ṭāḡiyatayn
الطَّاغِيَتَيْن
aṭ-ṭāḡiyatayn
طَاغِيَتَيْ
ṭāḡiyatay
nominative طَاغِيَتَانِ
ṭāḡiyatāni
الطَّاغِيَتَانِ
aṭ-ṭāḡiyatāni
طَاغِيَتَا
ṭāḡiyatā
accusative طَاغِيَتَيْنِ
ṭāḡiyatayni
الطَّاغِيَتَيْنِ
aṭ-ṭāḡiyatayni
طَاغِيَتَيْ
ṭāḡiyatay
genitive طَاغِيَتَيْنِ
ṭāḡiyatayni
الطَّاغِيَتَيْنِ
aṭ-ṭāḡiyatayni
طَاغِيَتَيْ
ṭāḡiyatay
plural broken plural triptote in ـَاة (-āh)‎;
broken plural diptote in ـٍ (-in)
indefinite definite construct
informal طُغَاة‎; طَوَاغِي
ṭuḡāt‎; ṭawāḡī
الطُّغَاة‎; الطَّوَاغِي
aṭ-ṭuḡāt‎; aṭ-ṭawāḡī
طُغَاة‎; طَوَاغِي
ṭuḡāt‎; ṭawāḡī
nominative طُغَاةٌ‎; طَوَاغٍ
ṭuḡātun‎; ṭawāḡin
الطُّغَاةُ‎; الطَّوَاغِي
aṭ-ṭuḡātu‎; aṭ-ṭawāḡī
طُغَاةُ‎; طَوَاغِي
ṭuḡātu‎; ṭawāḡī
accusative طُغَاةً‎; طَوَاغِيَ
ṭuḡātan‎; ṭawāḡiya
الطُّغَاةَ‎; الطَّوَاغِيَ
aṭ-ṭuḡāta‎; aṭ-ṭawāḡiya
طُغَاةَ‎; طَوَاغِيَ
ṭuḡāta‎; ṭawāḡiya
genitive طُغَاةٍ‎; طَوَاغٍ
ṭuḡātin‎; ṭawāḡin
الطُّغَاةِ‎; الطَّوَاغِي
aṭ-ṭuḡāti‎; aṭ-ṭawāḡī
طُغَاةِ‎; طَوَاغِي
ṭuḡāti‎; ṭawāḡī